Να σ’ αγαπώ βαρέθηκα, να σ’ αρνηθώ λυπάμαι

Σύμφωνα με τα σχετικά ρεπορτάζ επίκειται κυβερνητικός ανασχηματισμός. Να το δούμε κι αυτό αλλά η όλη ιστορία ξεκινάει με ένα μείον.

Οι ανασχηματισμοί δεν προαναγγέλλονται αλλά αυτόν τον κανόνα τον αγνόησε ο πρωθυπουργός. Κακό της κεφαλής αφού όλα τα σενάρια προεξοφλήθηκαν και όλες οι πιθανές ερμηνείες έχουν ήδη διατυπωθεί.

Κρατάει τον Παππά; Αποφάσισε να βουλιάξει μαζί του. Τον απομακρύνει; Ομολογεί την πολιτική του ήττα. Κρατάει το Φίλη; Υποχωρεί στην απόφαση του συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ. Διώχνει τον Φίλη; Υποχωρεί στην πίεση της Εκκλησίας. Κρατάει τον Σκουρλέτη; Αποχαιρέτα επενδύσεις και αποκρατικοποιήσεις. Αποπέμπει τον Σκουρλέτη; Υποχωρεί στους δανειστές. Και ούτω καθεξής στον αιώνα τον άπαντα.

Αλλά το χειρότερο απ’ όλα είναι που η κυβέρνηση έχει χάσει την αίσθηση του στόχου της. Τι ακριβώς θέλει να κάνει; Να ολοκληρώσει την υλοποίηση του τρίτου μνημονίου ώστε το 2018 η χώρα να βγει στις αγορές; Να συγκρουστεί με τους δανειστές και να πάει σε μια ηρωική έξοδο; Έχει δικό της σενάριο; Η απάντηση είναι, όχι δεν έχει. Κι αυτό είναι ότι χειρότερο μπορεί να συμβεί σε μια κυβέρνηση, σε οποιαδήποτε κυβέρνηση. Να κυβερνάς κατά το βλέποντας και κάνοντας με σχεδιασμούς ημέρας, εβδομάδας και άντε το πολύ μήνα.

Εν πάση περιπτώσει από το είδος του ανασχηματισμού που θα γίνει, κάτι θα καταλάβουμε. Τι τέλος πάντων έχει στο νου της η κυβέρνηση κι αν αυτό που έχει κατά νουν μπορεί να το υλοποιήσει.

Επί του παρόντος η δική μου αίσθηση είναι πως ο πρωθυπουργός τραγουδάει «να σ’ αγαπώ βαρέθηκα» προς το κόμμα του και «να σ’ αρνηθώ λυπάμαι» προς την εξουσία. Που θα γείρει τελικά είναι ακόμα άγνωστο αλλά, δεν γίνεται αλλιώς, κάποια στιγμή πρέπει να το αποφασίσει.

Ωραίο το τραγουδάκι αλλά το ξέρουν και στο εκλογικό σώμα.