Γιάννης Σερβετάς: «Οι πολίτες είμαστε οι πρωταγωνιστές του έργου!»

Στον Πύργο βρέθηκε το απόγευμα του Σαββάτου, 22 Φεβρουαρίου, ο Γιάννης Σερβετάς προκείμενου να παρουσιάσει -με ένα τρόπο ξεχωριστό- το προσωπικό τουΗμερολόγιο-Ανεκδοτολόγιο για το 2014 (σ.σ. κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Ιανός»).

Λίγο πριν ξεκινήσει η παρουσίαση στο «Τετράστιχο» Live Theater είχαμε την ευκαιρία να συζητήσουμε μαζί με τον… «Γιάννη τον όμορφο» μιλώντας τόσο για την συγγραφική του ιδιότητα, την κρίση, την τηλεόραση αλλά και για τον ίδιο…

Μια συζήτηση, θα έλεγα σύντομη, αλλά ιδιαίτερα περιεκτική με έναν πραγματικά… όμορφο άνθρωπο…

Από τον Γιώργο Γουβιά

Είναι η 8^η χρονιά που εκδίδεις το προσωπικό σου ημερολόγιο… προφανώς θα πρέπει να είσαι ευχαριστημένος από την αποδοχή που έχει…

Ναι, πάρα πολύ… αυτό το ημερολόγιο δεν το γράφω μόνος μου! Αυτό το ημερολόγιο είναι ανέκδοτα του κόσμου και ιστορίες του κόσμου. Είναι ιστορίες που μου έχουν στείλει άνθρωποι από όλη την Ελλάδα, τις οποίες εγώ μεταλλάσσω και τις βάζω στο ημερολόγιο μου. Είναι, θα έλεγα, κάτι συνεργατικό αυτό το βιβλίο!

Το κριτήριο που επιλέγεις το περιεχόμενο του βιβλίου είναι το να γελάσει ο κόσμος ή και να προβληματιστεί συνάμα;

Έχω την αίσθηση ότι ένα βιβλίο πρέπει να περιέχει όλα τα συναισθήματα. Είναι σαν το δίσκο σερβιρίσματος... υπάρχει το πολύ αστείο, το σοβαρό και το φαιδρό και το τίποτα, ο θυμός, τα νεύρα, τα ουρλιαχτά, η αγάπη, το χαμόγελο... Κι όλα αυτά μαζί να δίνουν ισορροπία στο δίσκο που κρατάμε στα χέρια μας. Αλλά ως επί το πλείστον διαθέτει το αστείο... από τις 365 ημέρες οι 300 έχουν αστεία!

Το να κάνεις κάποιον να γελά είναι σαφώς πιο δύσκολο από το να τον κάνεις να κλαίει… σε καιρό κρίσης αυτό γίνεται ακόμα ποιο δύσκολο;

Όχι… ίσα-ίσα θα έλεγα ότι είναι πιο εύκολο! Ο κόσμος έρχεται διατεθειμένος για να περάσει καλά και να γελάσει… υπάρχει ένα 30-40% που έρχεται στις παρουσιάσεις και νομίζει ότι με ξέρει γιατί με βλέπει στην τηλεόραση... τους είμαι οικείος. Από εκεί και πέρα εγώ κάνω την «επίθεση» μου με το χαμόγελο και στο τέλος σκάμε όλοι στα γέλια! Κάνω τις παρουσιάσεις γιατί γελάω κι εγώ μαζί με τον κόσμο. Ψέματα στη ζωή δεν λέω… πολλά από αυτά που αφηγούμαι στην διάρκεια των παρουσιάσεων είναι η ζωή μου! Στις παρουσιάσεις, πάνω-κάτω, λέω τις ίδιες ιστορίες αλλά ο κόσμος είναι που κάνει τη διαφορά κάθε φορά… Κι εγώ πιστεύω ότι σε κάθε παρουσίαση κάτι καινούργιο θα γίνει.

… και προφανώς σε αυτό που επιλέγεις να κάνεις είσαι καλός, γι` αυτό σου «βγαίνει» κιόλας… αν δεν περνούσες κι εσύ ο ίδιος τόσο καλά μάλλον δεν θα το έκανες αυτό που κάνεις…

…  δεν θα μπορούσα να το κάνω! Θα έκανα κάτι άλλο! Από μικρό παιδί όμως ήθελα να βλέπω τον κόσμο να γελάει!

Έχεις σκεφτεί τι άλλο θα μπορούσες να κάνεις αν κι αυτά που έχεις ήδη κάνει δεν είναι και λίγα;

Μάλλον θα συνέχιζα τη δουλειά μου. Η δουλειά μου ήταν σε ένα μπαρ… μπάρμαν ήμουν. Αλλά το «μπαρμανιλίκι» με το «θέατρο» είναι το ίδιο πράγμα! Παίζεις πολλούς ρόλους και σε πολύ γρήγορους ρυθμούς!

«Αγγίξαμε» πριν την τηλεόραση… επανέρχομαι ρωτώντας πέρα από το «γυαλί» πόσο διαφορετικός είσαι;

Ίδιος είμαι… δεν αλλάζει τίποτα, απλά είμαι βαμμένος! (γέλια)… Απλά στην τηλεόραση πρέπει να σε βλέπει η κάμερα. Η τηλεόραση είναι μια ομαδική δουλειά, δεν είναι μόνο αυτό που φαινόμαστε ως παρουσιαστές… ένας σκασμός άνθρωποι πρέπει να συνεργαστούμε μαζί για να βγει ένα τελικό πράγμα!

Και πως το καταφέρνετε;

Το καταφέρνουμε γιατί λειτουργούμε ως ομάδα… με τον Κανάκη είμαστε μαζί από το 1997… και με τους υπόλοιπους υπάρχει σχέση, συνεργασία και φιλία  πολλών χρόνων. Αυτό «περνάει» και προς τα έξω, ο ένας κοιτάει τον άλλο και οι αντιδράσεις μας είναι γρήγορες.

Γενικότερα την Ελληνική Τηλεόραση πως την βλέπεις;

Όσο μπορώ να δω, αυτό που επιλέγω να δω, μου αρέσει! Έχω να πω στον τηλεθεατή ότι είναι ο πιο ισχυρός όλων! Δεν σου αρέσει αυτό που βλέπεις; Έχεις το τηλεκοντρόλ… μπάπ, άλλαξε το! Άμα δεν μου αρέσει κάτι πατάω το κουμπί βλέπω κάτι άλλο, διαβάζω ένα βιβλίο, κάνω μια βόλτα και τελείωσε. Κρίνω τη τηλεόραση από αυτά που βλέπω κι αυτά τα 5-10 που βλέπω μου αρέσουν!

Όσον αφορά στην παρατεταμένη κρίση που βιώνει η Ελλάδα… πιστεύεις ότι οι πολίτες έχουν κάνει την αυτοκριτική τους;

Νομίζω ότι περάσαμε τη φάση του θυμού… μας έφταιξαν όλοι, βρίσαμε τους πάντες, κάποια στιγμή πρέπει να καταλάβουμε πως εμείς είμαστε οι πρωταγωνιστές του έργου! Έχω πολύ μεγάλη αισιοδοξία ότι θα τα καταφέρουμε κι αυτό θα συμβεί γιατί έχουμε μια νέα γενιά την οποία έχουμε εκπαιδεύσει καλά… ο γιός μου στα 15 του είχε πτυχία Sorbonne και Proficiency… έχουμε γερά μυαλά να και αρκετά έφυγαν για το εξωτερικό. Αλλά και παλιά είχαν φύγει πολλά μυαλά στο εξωτερικό και με τα χέρια χτίσαμε την Ελλάδα!

Τα σχέδια σου για το μέλλον;

Δεν θέλω να κάνω σχέδια και θα σου πω γιατί… όταν κάποιος λέει να κάνει σχέδια γελάει ο Θεός! Κάθε φορά που κάνω σχέδια και λέω ας πούμε ότι θα πάω κάπου οικογενειακώς κάτι προκύπτει και όλα ανατρέπονται… (γέλια) Φοβάμαι λοιπόν, με αυτή την έννοια να κάνω σχέδια… τα σχέδια μου είναι μικρά και όμορφα!

Στην Ηλεία έχεις ξαναβρεθεί;

Ναι και μου αρέσει πάρα πολύ. Αυτή η πλευρά της Ελλάδας έχει ομορφιά!