Η ΕΛ.ΑΣ. γνωρίζει τους κλέφτες της Γυναίκας του Πικάσο

Στις έρευνες συμμετέχουν και στελέχη της ΕΥΠ που εμφανίζονται να έχουν δημιουργήσει «στενό κλοιό» γύρω από τους υπόπτους. Τα στελέχη των διωκτικών υπηρεσιών δηλώνουν, έπειτα από πολύ καιρό, αισιόδοξοι για την πλήρη διαλεύκανση της υπόθεσης, αφού θεωρούν ότι τα στοιχεία που έχουν στη διάθεσή τους είναι πλέον «απολύτως ακριβή».

Ωστόσο από τους αξιωματικούς εφαρμόζεται μια ειδική πολύμηνη τακτική... ιώβειας υπομονής - όπως χαρακτηριστικά αναφέρουν - προκειμένου να εντοπισθούν τα κλεμμένα έργα τέχνης, αλλά και να προσδιορισθεί η άγνωστη μέχρι τώρα ταυτότητα του ατόμου που φαίνεται να παρήγγειλε την αρπαγή των πινάκων.

Ουσιαστικά αυτά είναι τα δύο μεγάλα «κενά» της έρευνας των διωκτικών Αρχών και των μυστικών υπηρεσιών, αφού πλέον η ΕΛ.ΑΣ. και η ΕΥΠ φέρεται να γνωρίζουν τα ονόματα των δύο φυσικών αυτουργών και του μεσάζοντα της μεγάλης αρπαγής.

Υπενθυμίζεται ότι το ξημέρωμα της 9ης Ιανουαρίου του 2012 εκλάπη από την Εθνική Πινακοθήκη το «Γυναικείο κεφάλι» της Ντόρα Μάαρ, που φιλοτέχνησε ο Πικάσο το 1939, το έργο «Ανεμόμυλος Στάμμερ» από την πρώτη περίοδο του Ολλανδού Πιέτ Μοντριάν και ένα σχέδιο θρησκευτικής απεικόνισης των αρχών του 17ου αιώνα, που αποδίδεται στον Ιταλό Γκουλιέλμο Κάτσια.

Ο δράστης που φάνηκε στις κάμερες να φοράει σκούφο, αρχικά φρόντισε να παραπλανήσει τον φύλακα του κτιρίου με ψεύτικους συναγερμούς. Στη συνέχεια έσπασε τζάμι της Πινακοθήκης και όρμησε στον χώρο όπου φυλάσσονταν οι τρεις πίνακες.

Υστερα κάθησε στα σκαλοπάτια που οδηγούσαν στο υπόγειο του κτιρίου και προσπάθησε με ένα μαχαίρι να αφαιρέσει τα κάδρα.

Από την ανάλυση των δεδομένων της επίθεσης τα στελέχη των αρχών ασφαλείας έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι στον φυσικό αυτουργό της αρπαγής των πινάκων είχε δοθεί σαφής εντολή να στοχεύσει στον πίνακα του Πικάσο κυρίως και όχι σε άλλους μεγάλης αξίας που ήταν στον ίδιο χώρο.

Ο τεχνίτης τσιλιαδόρος

Επιπλέον προέκυψε ότι στην κλοπή συμμετείχε κι άλλο άτομο που είχε ρόλο τσιλιαδόρου. Και οι δύο φυσικοί αυτουργοί φέρεται να έχουν βαρύ ποινικό μητρώο με συμμετοχή σε κλοπές και διαρρήξεις. Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές είχαν «στοχεύσει» και άλλες φορές έργα τέχνης.

Η ΕΛ.ΑΣ. και η ΕΥΠ για να βρεθούν στα ίχνη των δραστών προχώρησαν στην ανάλυση καταγραφών κινητής τηλεφωνίας και τη σάρωση των καταχωρημένων κινητών τηλεφώνων στην περιοχή, κατά τον χρόνο που έγινε η διάρρηξη στην Πινακοθήκη.

Παράλληλα υπήρξαν υποκλοπές τηλεφωνικών συνδιαλέξεων μέσω του συστήματος «νομίμων συνακροάσεων» της ΕΥΠ. Ομως φαίνεται να είχαν και πληροφορίες, καθώς και τη συνδρομή ιδιωτών που έδωσαν σημαντικές, νέες κατευθύνσεις στην έρευνα.

Σύμφωνα με την εικόνα που έχει δημιουργηθεί ρόλο «μεσάζοντα» στην αρπαγή του πίνακα του Πικάσο είχε ένας πρώην κατηγορούμενος για εκβιάσεις και σειρά άλλων εγκληματικών επιθέσεων, ο οποίος τα  τελευταία χρόνια θεωρείται ότι «είχε αποχωρήσει από το ποινικό προσκήνιο» και δεν απασχολούσε πια τις διωκτικές Αρχές.

Το «κλειδί» των ερευνών

Ο άνθρωπος αυτός θεωρείται «κλειδί» στις έρευνες, αφού «συνδέεται» άμεσα με τους φυσικούς και ηθικούς αυτουργούς της αρπαγής των πινάκων. Ο ρόλος του στις έρευνες της ΕΛ.ΑΣ. και της ΕΥΠ θεωρείται ακόμη πιο καθοριστικός, καθώς δεν έχει αποκλεισθεί το ενδεχόμενο να έχει ακόμη στην κατοχή του τους κλεμμένους πίνακες.

Τα στελέχη των διωκτικών Αρχών πάντως, παρ' ότι έχουν επιχειρήσει με πολλούς τρόπους να αντλήσουν σχετικές πληροφορίες από το συγκεκριμένο πρόσωπο, δεν έχουν ανακαλύψει ούτε κρίσιμες, νεότερες επικοινωνίες του με εκείνον που «παρήγγειλε» την αρπαγή των πινάκων από την Εθνική Πινακοθήκη, αλλά ούτε και τα χαμένα έργα τέχνης.

Μάλιστα, όπως επεσήμανε στέλεχος της λεωφόρου Κατεχάκη, «περιφερειακή συμμετοχή στην υπόθεση αυτή, χωρίς άμεση σχέση στην αρπαγή ή τη διακίνηση των πινάκων, εμφανίζεται να έχει και ένα πέμπτο πρόσωπο, που έχει απασχολήσει κι άλλες φορές την επικαιρότητα για διαφόρους λόγους».

Οι ερευνητές της υπόθεσης θεωρούν οποιαδήποτε εκτίμηση για την τύχη των τριών πινάκων παρακινδυνευμένη. Το πρώτο σενάριο είναι ότι οι πίνακες βρίσκονται σε χώρο εντός ελληνικού εδάφους - πιθανόν σε νησί για λόγους μεγαλύτερης «ασφάλειας» - που ελέγχει έμμεσα ή άμεσα ο έλληνας μεσάζοντας με το ποινικό παρελθόν.

Ωστόσο δεν έχει αποκλεισθεί η περίπτωση οι πίνακες να έχουν ήδη «φυγαδευθεί» στο εξωτερικό, πιο πιθανά σε χώρες της Κεντρικής Ευρώπης, όπως η Ελβετία ή η Αυστρία, όπου ανθεί το  σχετικό παρεμπόριο.