Ελευθερία Αρβανιτάκη στο thebest.gr: «Είμαι με το ένα πόδι στη Δύση και με το άλλο στην Ανατολή»

Δίνει συναυλία απόψε στο Κάστρο της Πάτρας

Η Ελευθερία Αρβανιτάκη απόψε συναντά το κοινό της Πάτρας , με ένα πρόγραμμα που «Μια φορά συμβαίνει» και με επιρροές από τη δύση ως την ανατολή, όπως άλλωστε είναι το προσωπικό της ρεπερτόριο. Με αγωνία όπως πριν από κάθε live αλλά και με θετική διάθεση έρχεται να ξεσηκώσει και να συγκινήσει.

Λίγο πριν την αποψινή συναυλία μιλά στο thebest.gr για τη ζοφερή νέα πραγματικότητα, την παθητική εν πολλοίς αντιμετώπιση, δεν κρύβει τον θαυμασμό της για τον «δικό μας’ Βασιλικό, ενώ θυμάται τα πιο ξέγνοιαστα και ανθηρά χρόνια της, εκείνα που πέρασε στο ξεκίνημά της με την Οπισθοδρομική Κομπανία.

Της Ελευθερίας Μακρυγένη

Μετά από καιρό εμφανίζεστε σήμερα στην Πάτρα με ένα πρόγραμμα που έχει αποσπάσει θετικά σχόλια. Τι θα ακούσουμε απόψε;

«Καταρχήν να σας πω ότι έχω προσπαθήσει να έρθω στην Πάτρα δύο ή τρεις φορές και δεν τα έχω καταφέρει, είτε λόγω καιρού είτε λόγω απεργιών. Και αναρωτιέμαι θα τα καταφέρουμε αυτή τη φορά; Γιατί πάλι απεργίες εξαγγέλλονται αλλά εύχομαι να γίνει η συναυλία στην Πάτρα που έχω να κατέβω αρκετό καιρό. Το πρόγραμμα βασίζεται σε αυτό που αισθάνομαι ότι κάνω στην Ελληνική μουσική, δηλαδή το ένα πόδι στη Δύση και το άλλο στην Ανατολή. Είναι μια περιοδεία που βασίζεται σε ένα μεγάλο βαθμό στο προσωπικό ρεπερτόριο, αλλά αλλιώς ενορχηστρωμένο, από δύο υπέροχους ,νέους ηλικιακά και σημαντικούς μουσικούς, τον Θωμά Κωνσταντίνου και τον Αλέξανδρο Κτιστάκη. Ο ήχος τους είναι αρκετά διαφοροποιημένος. Σε αυτές τις συναυλίες φέτος χρησιμοποιώ αρκετά και την τεχνολογία και ο τρόπος με τον οποίο έχει γίνει το πρόγραμμα είναι με μια διάθεση, θα έλεγα, πιο επικοινωνιακή».

Έχετε άγχος όταν πειραματίζεστε σε κάτι καινούργιο για το πώς θα το δεχτεί το κοινό;

«Πάντα έχεις μια αγωνία αλλά αν αισθάνεσαι ότι αυτό που κάνεις είναι το καλύτερο που μπορείς να κάνεις εκείνη την περίοδο ή αυτό που πραγματικά θα ήθελες προς τα έξω να βγάλεις μετριάζεται. Η αγωνία για κάθε live υπάρχει πάντα».

Εσείς έχετε ακόμα άγχος;

«Είναι λιγότερο από την αρχή η αλήθεια είναι, ωστόσο περνώντας τα χρόνια οι συναντήσεις με το κοινό γίνονται πιο πολύπλοκες, γιατί κάθε φορά η συνάντηση πρέπει να έχει κάτι το απρόσμενο κι αυτό πάντα φέρνει άγχος».

Ο τίτλος του προγράμματος είναι «Μια φορά συμβαίνει». Τι μπορεί να συμβεί μόνο μια φορά στη ζωή;

«Τα πάντα. Οτιδήποτε μια φορά συμβαίνει. Αυτή η στιγμή που μιλάμε είναι μία μόνο φορά. Δεν θα επαναληφθεί ποτέ. Την άλλη φορά που θα μιλήσουμε θα είναι κάτι άλλο. Με αυτή την έννοια λοιπόν λέω - και δανειζόμενη τον τίτλο του τραγουδιού «Αυτό που μια φορά συμβαίνει» που θα κυκλοφορήσει σε cd αργά το φθινόπωρο – ότι όλα συμβαίνουν μια φορά. Ότι γίνεται στη ζωή μας, στη σκέψη μας ότι γίνεται στην πράξη, δεν μπορεί να επαναληφθεί. Μια συναυλία είναι μια και μοναδική ακόμα και δύο βραδιές αν παίξεις στον ίδιο χώρο».

Και φέτος δίνεται συναυλίες σε μια δύσκολη χρονιά για τη χώρα και την πλειοψηφία των Ελλήνων…και με πρακτικές «ξαφνικών θανάτων» όπως στην ΕΡΤ…Πώς εκλαμβάνετε όλο αυτό που συμβαίνει γύρω μας τα τελευταία χρόνια;

«Ζούμε μια τεράστια κρίση οικονομικοκοινωνικοπολιτική, όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά σε όλο τον δυτικό κόσμο. Ένα μοντέλο οικονομικό καταρρέει και παρασύρει και υγιείς οργανισμούς. Βέβαια εδώ στην Ελλάδα έχουμε ένα παράξενο. Αντί να βουλιάζει η χώρα από τις τράπεζες , βουλιάζει από το κράτος, γιατί είναι ένα κράτος , το οποίο δεν φροντίστηκε ποτέ, που το άφησαν και διεφθάρη και στην ουσία δε δουλεύει.

Ζούμε πολύ δύσκολα όλοι , πολύ διαφορετικά από τα προηγούμενα χρόνια. Νομίζω οι περισσότεροι το έχουμε μάθει αυτό. Παρόλα αυτά σε αρκετά σημεία της Ελλάδας που πήγα φέτος, αισθάνθηκα ότι η κρίση χτύπησε λιγότερο και νομίζω ότι είχε να κάνει κυρίως με τον τουρισμό και με μέρη που η αγροτική καλλιέργεια ήταν υγιής και εξακολουθεί να είναι. Σε αυτά η κρίση είναι πολύ λιγότερη. Στην Αθήνα το πρόβλημα είναι πολύ μεγαλύτερο και νομίζω σε όλες τις μεγάλες πόλεις.

Μέχρι να επενδύσουμε στις σωστές μας δυνατότητες θα περάσει καιρός και θα ζήσουμε πάρα πολύ δύσκολα. Γίνονται κινήσεις σπασμωδικές . Ο τρόπος που έπεσε μαύρο στην ΕΡΤ θύμιζε εποχές με το πολιτικό μας τοπίο σε μαύρα χρόνια. Η ΕΡΤ όσο και να ήταν ένας οργανισμός, ο οποίος στην ουσία βόλευε τις υποχρεώσεις των πολιτικών στους ψηφοφόρους, δεν παύει να ήταν ένα κανάλι που παρήγαγε πολιτισμό. Το μοναδικό. Δεν είναι ένα κανάλι που κλείνεις έτσι, μέσα σε μια μέρα. Να δούμε τι άλλο έχουμε να δούμε και να αντιμετωπίσουμε. Λέγεται ότι αυτή η χρονιά θα είναι ακόμα δυσκολότερη. Θέλει προσοχή απ΄όλους μας, γενναιοψυχία, γενναιοδωρία κι αλληλεγγύη».

Τη στάση των πολιτών πώς την βλέπετε:

«Πολύ πιο παθητική απ΄όσο την περίμενα. Καταλαβαίνω ότι το σοκ μπορεί να σε παραλύσει αλλά από ένα σημείο και μετά ….Η αντίδραση είναι λιγότερη από αυτή που ανέμενα η αλήθεια είναι».

Να πάμε πίσω στα καλλιτεχνικά και στο χρόνο. Ξεκινήσατε την πορεία σας από την Οπισθοδρομική Κομπανία. Τι έχετε κρατήσει από εκείνη την εποχή;

«Ήταν τα πιο ξένοιαστα και πιο ανθηρά χρόνια. Ήταν τότε που αισθανόμαστε ότι η Ελλάδα με το ΠΑΣΟΚ θα αλλάξει, Ήταν τότε που το ΠΑΣΟΚ έφερε τον κόσμο μιας ευρύτερης αριστεράς στην επιφάνεια και πολλές φορές στην εξουσία, Αισθανόμασταν ότι άλλαζε όλη η κατάσταση και ότι ήταν ένα ξεκίνημα διαφορετικό κι αισιόδοξο.

Ήταν χρόνια που ο κόσμος γλένταγε με αυτό. Νομίζω ότι ήταν η πιο ξένοιαστη περίοδος, πολύ ουσιαστική όμως. Ήταν ένα πολύ μεγάλο μάθημα για μένα το «σκάψιμο» βαθιά στην παραδοσιακή μουσική, αλλά και σε ότι αφορά το ρεμπέτικο και Σμυρναίικο τραγούδι. Από αυτή την περίοδο πήρα πολλές ιδέες για το τι θα έκανα στη συνέχεια. Μία περίοδος εξαιρετικά καρπερή, μία περίοδος που οι συναυλίες ήταν πάρα πολλές και ο κόσμος πάρα πολύς. Οι παραστάσεις στους χώρους που παίζαμε ήταν από Τρίτη μέχρι Κυριακή. Μια μέρα δεν παίζαμε μόνο. Μιλάμε λοιπόν για εποχές άλλης χαράς, άλλης αισιοδοξίας, άλλης ελπίδας».

Τις νοσταλγείτε;

«Γενικώς δεν είμαι νοσταλγός. Δεν με χαρακτηρίζει η νοσταλγία, αλλά γυρνάω πάντα με πολύ αγάπη και τρυφερότητα και όσο μπορώ πιο αντικειμενικά και κοιτάω αυτές τις περιόδους του παρελθόντος».

Είστε από τους λίγους καλλιτέχνες που διατηρούν καλά φυλαγμένη από τη δημοσιότητα την προσωπική τους ζωή, όταν άλλοι δείχνουν να δυσκολεύονται...

«Δεν είναι καθόλου δύσκολο. Δεν υπάρχουν παπαράτσι που ξημεροβραδιάζονται σε κλαμπ και σε σπίτια, παρά μόνο σε πολύ συγκεκριμένα μέρη που όταν θες να εκτεθείς και να γράψουν για σένα, ξέρεις πού θα πας ή ξέρεις ποιον θα ειδοποιήσεις».

Στις 24 Σεπτεμβρίου δίνετε στο Ηρώδειο μια συναυλία που αφορά τη μουσική από τον Ελληνικό Κινηματογράφο, στην οποία συμμετέχει και ο «δικός μας» Βασιλικός. Μιλήστε μου γι΄αυτόν και για τη βραδιά.

«Είναι μια πολύ ιδιαίτερη n φιλανθρωπική βραδιά όπου τα έσοδα θα διατεθούν στον Οργανισμό «Μαζί με το παιδί», κάτω από την ομπρέλα του οποίου υπάρχουν κι άλλοι οργανισμοί. Μου ζήτησαν να κάνω μια συναυλία για τον φιλανθρωπικό σκοπό αυτό.

Το προηγούμενο καλοκαίρι είχα συναντήσει μια εκπληκτική ορχήστρα ερασιτεχνών μουσικών, με εξαιρετική εκπαίδευση, που όμως η ζωή δεν τους άφησε να κάνουν τη μουσική επάγγελμα και τα επαγγέλματά τους είναι άλλα. Βρέθηκαν τυχαία όλοι μαζί στη Σύρο και υπό την καθοδήγηση του Νίκου Κυπουργού έγινε μία εξαιρετική ορχήστρα, η «Ορχήστρα των Κυκλάδων». Αυτό μου άρεσε και σαν απάντηση στην κρίση που μαστίζει σήμερα τη χώρα, γιατί η συντροφικότητά τους και η αλληλεγγύη τους βγαίνει μέσα από τη μουσική.

Πριν δυο χρόνια είχαμε κάνει μαζί μια συναυλία, εγώ συμμετείχα με μερικά τραγούδια σε αυτή, σκέφτηκα ότι το να κάναμε μια ολόκληρη δουλειά με μια ορχήστρα που δίνει μηνύματα αισιοδοξίας, αλληλεγγύης και χαράς μέσα σε αυτά τα μαύρα χρόνια που ζούμε θα ήταν ότι καλύτερο. Έτσι ενορχηστρώθηκαν τραγούδια από τον Ελληνικό Κινηματογράφο. Συμμετέχει ο Νίκος Πορτοκάλογλου που είναι κινηματογραφικός συνθέτης και τραγουδοποιός αλλά και ο Βασιλικός με τον οποίο είχαμε γνωριστεί αρκετά χρόνια πριν. Θεωρώ ότι η φωνή του είναι ότι καλύτερο υπάρχει στην Ελλάδα σήμερα και τον θεωρώ επίσης πάρα πολύ ουσιαστικό καλλιτέχνη. Κι έπεται και μια φιλία που έχουμε με τον Βασιλικό η οποία κρατιέται από εκείνα τα χρόνια. Φτιάξαμε ένα πρόγραμμα που εγώ το αγαπώ πολύ. Είναι μια ωραία ιστορία του Ελληνικού σινεμά, πολύ μικρή βέβαια γιατί το Ελληνικό σινεμά έχει μια τεράστια ιστορία και πάρα πολλά τραγούδια».

Ο χειμώνας θα σας βρει με την Άλκηστη Πρωτοψάλτη στο Diogenis Studio

«Ξεκινάμε με πολύ μεγάλη όρεξη και χαρά να παντρέψουμε το ρεπερτόρια της μιας και της άλλης. Θα είμαστε τρεις ώρες μαζί πάνω στη σκηνή. Περιμένω τη συνεργασία με μεγάλη χαρά».

INFO

Η συναυλία δίνεται απόψε στις 9 στο Κάστρο της Πάτρας

Μουσικοί:

Γιώργος Γεωργιάδης / μπάσο

Δημήτρης Τσάκας / σαξόφωνο, κλασική κιθάρα

Γιάννης Κυριμκυρίδης / πιάνο, πλήκτρα

Αλέξανδρος - Δράκος Κτιστάκης / τύμπανα & ενορχηστρώσεις

Θωμάς Κωνσταντίνου / ούτι, λαούτο, μαντολίνο, τζουράς, φωνητικά & ενορχηστρώσεις

Επιμέλεια ήχου: Χάρης Κρεμμύδας

Επιμέλεια φώτων: Μαρία Βενετάκη

Επιμέλεια προγράμματος: Ελευθερία Αρβανιτάκη – Λήδα Ρουμάνη

Τιμές εισιτηρίων :