O Στάθης Ξένος από την Κέρκυρα: ένας αυθεντικός λαϊκός τραγουδιστής

«Πριν λίγο καιρό που ήμουν στην Νάξο, ξύπνησα το απόγευμα, βγήκα έξω κάθισα σε ένα πεζούλι και χάζευα τον ήλιο να δύει. Μαγεύτηκα. Για πολύ ώρα το βλέμμα μου δεν ξεκόλλαγε από τα υπέροχα χρώματα που βουτούσαν σιγά-σιγά στην θάλασσα. Και σκέφτηκα όλη μου την ζωή. Όλη μου την πορεία μέχρι τώρα. Από πιτσιρίκι μέχρι τώρα που έχω γυναίκα και ένα γιό.

Είμαι ο Στάθης Ξένος.

Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, από τόσο δα παιδάκι, τραγουδάω. Και επειδή μάλλον θα έπρεπε να τραγούδαγα σωστά, παντού όπου και να πηγαίναμε, όλοι μου ζητούσαν να πω κάποιο τραγούδι. Και έτσι από μικρός άρχισα να μαθαίνω ρεπερτόριο. Τα τραγούδια του Γιώργου Νταλάρα, του Γιάννη Πάριου, του  Βοσκόπουλου… αλλά και πιο βαριά. Του Στράτου, του Αγγελόπουλου, του Καζαντζίδη….»

Ο Στάθης Ξένος είναι ένας αυθεντικός λαϊκός τραγουδιστής  με όλη την σημασία της λέξεως. Μεγαλώνοντας η φωνή του έφτιαξε κι’ άλλο,  πήραν τα μυαλά του αέρα, παράτησε το λύκειο και μπήκε στο επάγγελμα. Δεν μπήκε όμως ούτε με το σκεπτικό να γίνει γνωστός, ούτε ν’ αγοράσει ακριβό αυτοκίνητο, ούτε να πλουτίσει, ούτε να γίνει ο «κάποιος».  Μπήκε στο επάγγελμα για να τραγουδάει γιατί αυτό ήξερε να κάνει και έβλεπε ότι αρέσει στους γύρω του.  Για να καταλάβετε, στην αρχή ούτε που τον πλήρωναν. Του έδιναν ένα πιάτο φαί και τα οδοιπορικά του. Εκείνου του άρεσε να ανεβαίνει στην πίστα, να κλείνει τα μάτια και να ταξιδεύει. Να τραγουδάει.

Μετά έφαγε κόλλημα με τον Γονίδη. Ότι τραγουδούσε εκείνος ήθελε να το λέει κι αυτός. Πρόσεχε τον τρόπο του, τις ανάσες του, τα γυρίσματα του και τα έκανε ίδια. Άρχισε να τον μιμείται.  Βγήκε γρήγορα «βρώμα» ότι είναι ένας μικρός που τραγουδάει όπως ο Γονίδης- και πήγε ο Γονίδης να τον ακούσει. Του μικρού Στάθη  του κόπηκαν τα πόδια. Μετά, ο Γονίδης τον έχωσε σε ένα άδειο καμαρίνι, έκλεισε την πόρτα και του έβαλε χοντρό χέρι.

-          «Έχεις φωνάρα. Αν θέλεις να κάνεις καριέρα σταμάτα να με μιμείσαι και βρες την ταυτότητα σου», του είπε.

Και είχε απόλυτο δίκιο.

Τα χρόνια πέρασαν, ο Στάθης έγινε επαγγελματίας, έχει κάνει 6 δίσκους [cd] και τώρα ετοιμάζεται να βγάλει τον έβδομο. Ζει με την γυναίκα του και το παιδί τους σε ένα απλό σπιτάκι με ενοίκιο, έχει δύο σκυλιά που λατρεύει και ένα πολύ μικρό στουντιάκι.  Άλλοι ξοδεύουν τα χρήματα τους σε δημόσιες σχέσεις, σε ρούχα και σε αυτοκίνητα. Αυτός ήθελε ένα χώρο για μπορεί να πειραματίζεται, να γράφει τη δική του μουσική να απομονώνεται και να τραγουδάει.  Το μόνο που τον νοιάζει είναι να είναι καλά όλοι οι συγγενείς και οι φίλοι και  να έχει την ενέργεια και την όρεξη να πηγαίνει να τραγουδάει όπου  τον φωνάξουν…..

« Αμ, δεν είναι λέει έτσι τα πράγματα. Σήμερα λέει,  οι τραγουδιστές πρέπει να πηγαίνουν σε πάρτι, να τρέχουν στην Μύκονο, να φοράνε επώνυμα ρούχα, να έχουν ακριβά αυτοκίνητα, να μπουν σε κυκλώματα, να πατάνε επί πτωμάτων για να γίνουν φίρμες. Για να τους πάρει ένας επιχειρηματίας, να τους τα «χώσει», να τα «χώσει» στο ραδιόφωνο  και στην τηλεόραση για να τους παίζουν και να τους δείχνουν… και έτσι να κάνουν μεγάλη καριέρα!

Μα αυτό είναι το τραγούδι;

Έτσι ξεκινήσαμε να γίνουμε τραγουδιστές; Μ’ αυτό το σκεπτικό; Δεν πρέπει να προσέχουμε τους στίχους και την μουσική των τραγουδιών μας; Δεν πρέπει να τραγουδάμε την ζωή και τον έρωτα; Την ευτυχία και την δυστυχία; Τα ωραία και τα άσχημα; Τις αναποδιές; Κάτι που μας πλήγωσε, κάτι που μας πείραξε; Δεν πρέπει ο κόσμος με 10 ευρώ ή με ένα ποτήρι κρασί να μπορεί να έρχεται να μας ακούσει;

Τι σημασία έχει αν το μικρόφωνο σου έχει 5.000 ευρώ ή αν σε διορθώνουν τα μηχανήματα στα στούντιο αφού δεν μπορείς να τραγουδάς; Τι σημασία έχουν τα ακριβά ρούχα και όλο αυτό το πανηγύρι της ματαιοδοξίας;

Με λένε Στάθη Ξένο.

Ο πατέρας μου έχει καταγωγή από την Κέρκυρα και η μητέρα μου από την Σύρο. Είμαι τραγουδιστής και δεν βασίζομαι ούτε στις γνωριμίες, ούτε στις δημόσιες σχέσεις, ούτε στα ακριβά αυτοκίνητα και ρούχα. Δεν βασίζομαι σε κλίκες και κυκλώματα. Ποτέ δεν με «έσπρωξε» κανείς και δεν θα το επιτρέψω να γίνει. Θέλω ότι γίνω να γίνω με την φωνή μου τα τραγούδια μου και την αληθινή αγάπη του κόσμου».