Έκθεση του Αλέξη Κυριτσόπουλου σήμερα στο Πολύεδρο

Σήμερα Τετάρτη 21 Δεκεμβρίου 2011, στις 7:30 το απόγευμα εγκαινιάζεται στο Πολύεδρο έκθεση ζωγραφικής με έργα του Αλέξη Κυριτσόπουλου. Η έκθεση θα διαρκέσει  έως τις 21 Ιανουαρίου 2012.

Για τρίτη φορά, στο χώρο του Πολύεδρου, ο ζωγραφικός  κόσμος του Αλέξη  Κυριτσόπουλου θα αναδυθεί μέσα από  ακουαρέλες, όπου χρώματα  και σχήματα παντρεμένα  σε μοναδικούς συσχετισμούς έντασης και φωτεινότητας θα αναδείξουν τη ζωγραφική μυθοπλαστική ικανότητα ενός ζωγράφου ποιητή. Μια ιδιαίτερη περίπτωση ζωγράφου που προσδιορίζεται καθοριστικά από την  δημιουργική προσέγγιση της ώριμης ματιάς στην παιδική θεώρηση του κόσμου  και γεννά την αισθητική συγκίνηση.

«Έχει δουλέψει  τη συντριπτική πλειοψηφία των έργων του σε χαρτί και ακόμα τις περισσότερες ζωγραφιές του τις έχει «εκθέσει» όχι σε αίθουσες τέχνης αλλά σε βιβλία και άλλα έντυπα. Αυτό δεν είναι τυχαίο αλλά μια συνειδητή επιλογή. Θυμάμαι συχνά να μου εξομολογείται πόσο περιορισμένη και στιγμιαία την επαφή του έργου με το κοινό συγκρινόμενη με το πως λειτουργεί η εικόνα μέσα σ’ ένα βιβλίο.

Γι’ αυτό λοιπόν ζωγραφίζει και τυπώνει. Ίσως έχει περάσει τόσες ώρες σε τυπογραφικά  εργαστήρια όσες και μπροστά στο  σχεδιαστήριο ή το καβαλέτο του. Έχει γράψει και ιστορήσει πολλά δικά του βιβλία άλλων συγγραφέων αλλά έχει απλώσει τη ζωγραφική του και σε όλων των ειδών τα έντυπα: εφημερίδες, περιοδικά, εξώφυλλα, φέιγ βολάν, αφίσες, γιγαντοαφίσες, πανό, σελιδοδείκτες, καρτ ποστάλ, κουβερτούρες δίσκων και CD’s, κουτιά, χαρτιά περιτυλίγματος, ημερολόγια, ατζέντες….

Πολλά απ’ αυτά απευθύνονται σε παιδιά και  πολλά, ή και περισσότερα, σε ενήλικες. Πολλά πάλι από τα «παιδικά» σκοπεύουν ως τελικό αποδέκτη τους ενήλικες. Η παιδικότητα και η αφέλεια που αποδίδεται σχεδόν μόνιμα από τους κριτικούς, ή έστω και τους δημοσιογράφους, στο έργο του Κυριτσόπουλου είναι χαρακτηρισμοί παραπλανητικοί και σίγουρα αφελείς και γενικευτικοί όσο και τα λεγόμενα περί χαρούμενων χρωμάτων κ.τ.λ….» σημειώνει ο ζωγράφος Αλέκος Βλ. Λεβίδης.

Ο Δημήτρης Νόλλας γράφει σ’ ένα μικρό κείμενο για τον Κυριτσόπουλο  «… Τα χρώματα και τα σχήματα που ξεπηδούν μέσα από το ζωγραφικό σύμπαν του Κυριτσόπουλου, είτε πρόκειται για ένα σύννεφο που μοιάζει αλογάκι, είτε για ένα υπέρλαμπρο άστρο μέσα σε λούνα παρκ, συχνά μας κάνουν να νοιώθουμε πως ο κόσμος είναι του χεριού μας. Όπως πλήρωμα αερόστατου, που πλανάρει αργά και ηδονικά από τα κάστρα της Θεσσαλονίκης μέχρι την Ακροκόρινθο, και πάνω απ’ το Αιγαίο, όπου ως γνωστόν στα νερά του άγγελοι φτερουγίζουν, ο ζωγραφικός κόσμος του μας κάνει να είμαστε κύριοι δυνατών και αισιόδοξων αισθημάτων. Αισθανόμαστε αυτό το φεγγοβόλημα του έργου του να μας χαρίζεται απλόχερα, και να στρογγυλοκάθεται εντός μας.

Είναι αυτό το χάρισμα της τέχνης του  που έχει κάνει τόσο αγαπητή την  ζωγραφική του. Τόσο ώστε συγγραφείς, μουσικοί, εκδότες, εισαγωγείς καπνού, και μεγάλες εταιρίες, όπως η ΔΕΗ, αλλά και τα Ολλανδικά Ταχυδρομεία, να του ζητούν  να ντύνει τα έργα τους. Επειδή ο Κυριτσόπουλος ξέρει να προσθέτει χαρά και αισιοδοξία, εκεί που το πράγμα πιθανόν να μπατάριζε προς το γκρίζο.