Ο Πέκος και η Λάσυ

Ο Πέκος και η Λασυ

Το χωριό της Τραπας, ως γνωστόν είναι κτισμένο σε μια θέση όπου από τη μια πλευρά ακουμπά στο βουνό και από την άλλη αγκαλιάζει τη θάλασσα.

Το παραθαλάσσιο μέτωπο της ήταν ανεκαθεν πεδίο αντιπαράθεσης μεταξύ των κατοίκων της και διαφόρων επιτηδείων που το «λυμαίνονταν» στο σύνολο του με αμφιλεγόμενα αποτελέσματα σχετικά με την ανάπτυξη και ευημερία του χωριού και των κατοίκων του. Όταν δε, ετοιμάστηκε το νέο λιμανάκι λίγο πιο έξω από το κέντρο, τότε η μάχη διεκδίκησης της παραλιακής ζώνης γιγαντώθηκε.

Σχεδόν όλοι οι πρόεδροι προσπάθησαν άλλος λίγο και άλλος πολύ να επιτύχουν την οριστική παραχώρηση, ο τελευταίος δε έφτασε πολύ κοντά και αντιπαρατέθηκε μαζί με τους συνεργάτες του και τη στήριξη των κατοίκων με τη κεντρική εξουσία ,επί μέρες έγινε μεγάλος αγώνας , όπου υπάλληλοι και αιρετοί συνελήφθηκαν ενώ πολλοί σύμβουλοι μηνύθηκαν και διώχθηκαν.

Ο Πεκος ….ο Πεκος ήταν πάντα επικριτικός αλλά απών από ότι κίνηση γινόταν. Χρονιά έβγαζε δικά του ψηφίσματα (όλα ιδία) και πάντα επαναστατούσε …από το σπίτι του…

Και ξαφνικά έγινε πρόεδρος, και ξαφνικά αποφάσισε να σηκωθεί από το καναπέ και να δράση, (έγινε βλέπετε πρόεδρος και δεν τον έπαιρνε να κρίνει εξ αποστάσεως), τον έβλεπαν και οι κάτοικοι, και κατά παραγγελία της Λασυ έπρεπε να γίνει αρεστός.

Και το Marketing, που πάντα το είχε απέναντι του , το υιοθέτησε και έτσι διοργάνωσε μεγάλη φιέστα. Όργανα, χορευτικά, τραγούδια, ντουντούκες, χορούς και άλλες τύπου άρτου και θεάματος φαντασμαγορικές ενέργειες ως άλλος Καίσαρας.

Ο παππούς του χωριού, που μου περιέγραφε τα κατορθώματα του , μου είπε ότι πότε δεν κατάλαβε γιατί έγινε γιορτή για ένα τόσο σημαντικό θέμα, και γιατί έγινε εντος των τειχών όπου μόνο οι χωρικοί την είδαν και διερωτηθει: πως με τόση εσωστρέφεια θα διεκδικήσουμε από τη κεντρική εξουσία κάτι τόσο ζωτικό για το χωριό;

Πεκος και Λασυ χέρι -  χέρι, σκηνοθέτησαν μια ωραία παράσταση για λίγους και για άλλη μια φορά (ταιριάζοντας με το χώρο), έφτιαξαν μια τρύπα στο νερό….

Συνεχίζεται…