Χάθηκε το Κέντρο!

Σε λίγες ώρες ο Ελληνικός λαός οδηγείται στις κάλπες ώστε να εκλέξει τη νέα του κυβέρνηση και να εκφράσει τη βούληση του για την πορεία της χώρας σε μια ιστορική συγκυρία τόσο για την πατρίδα μας όσο και για ολόκληρη την Ευρώπη.

Πρόκειται για τη μέγιστη δημοκρατική πράξη του κάθε πολίτη. Έχει τη δύναμη να αποφασίσει το μέλλον του, εκλέγοντας τους αντιπροσώπους του στο κοινοβούλιο. Έχει τη δύναμη να επιλέξει συντήρηση ή πρόοδο, ελπίδα ή εμπόριο ελπίδας, αναγκαιότητα ή ελευθερία, ρεβανσισμό ή υπέρβαση, προσωπική ή κοινωνική δικαίωση.

Προσωπικά είχα την τιμή να δεχθώ πρόταση να είμαι υποψήφιος βουλευτής από τρία διαφορετικά κόμματα. Αρνήθηκα ευγενικά και τις τρεις προτάσεις μπροστά σε αυτή την αλλόφρονα και αρρωστημένη κατάσταση που επικρατεί στην  Ελληνική κοινωνία. Ο μηδενισμός των ιδεολογιών, ο ρεβανσισμός, η προσωπική δικαίωση και τα προσωπικά κίνητρα που έχουν κατακλύσει τα κόμματα, τους ηγέτες τους και τους πολίτες θαρρώ ότι είναι προμηνύματα οδυνηρών καταστάσεων. Οτιδήποτε προκύπτει από αναγκαιότητα είναι καταδικασμένο να πεθάνει. Ζει και θα ζει για πάντα αυτό που δημιουργείται από ελευθερία. Δυστυχώς σε αυτή στην ιστορική καμπή της πατρίδας μας η αναγκαιότητα καθοδηγεί συνειδήσεις, σπιλώνει πρόσωπα, αναδεικνύει το βούρκο και εξαγοράζει ψήφους!

Η παραπάνω θλιβερή πραγματικότητα είναι βεβαίως αποτέλεσμα πολλών ετών. Τώρα έρχεται στο προσκήνιο τόσο ξεδιάντροπα γιατί χάθηκε το Κέντρο. Κι όταν αναφέρομαι στο κέντρο εννοώ το πολιτικό κέντρο, η μοίρα του οποίου είναι  να λειτουργεί ως οδοδείκτης και πυξίδα.  Αφού λοιπόν η κοινωνία έχασε το Κέντρο είναι μοιραίο αυτό που πρόκειται να συμβεί. Όλοι, βάλθηκαν να φάνε το Κέντρο. Κι αυτή η πτώση ήρθε κυρίως εκ των έσω. Βεβαίως αύριο θα είναι αργά για δάκρυα γιατί το ξεγέλασμα του διαλλείματος της κολάσεως τελειώνει πολύ σύντομα.

Αποτελεί μια μικρή αχτίδα ελπίδας το γεγονός ότι μέσα σε αυτό το ζοφερό κλίμα αρθρώθηκαν δύο σωτήριες προτάσεις, α) η συγκρότηση Εθνικής ομάδας διαπραγμάτευσης και β) να τα αλλάξουμε όλα χωρίς να γκρεμίσουμε τη χώρα, που κατά την  άποψη μου πρέπει να γίνουν πράξη από  τη Δευτέρα κιόλας. Δυστυχώς όμως με τέτοια τύφλωση που επικρατεί στα κομματικά επιτελεία δεν φαίνονται περιθώρια εφαρμογής τους. Εξάλλου οι συγκεκριμένοι δύο πολιτικοί αρχηγοί που τα πρότειναν δεν μπόρεσαν να τα βρουν μεταξύ τους και να ενώσουν τις δυνάμεις τους θα μπορέσουν να εφαρμοστούν από μια κυβέρνηση που ζει και ονειρεύεται επαναστάσεις; Ας ελπίσουμε σε ένα θαύμα!

Ανδρέας Τζουραμάνης