Οι άλλοι άλλαξαν, αυτός όχι

«Εμείς δεν αλλάξαμε, οι άλλοι άλλαξαν». Μεγάλη κουβέντα είπε ο δήμαρχος Πατρέων Γιάννης Δημαράς στην τηλεοπτική εμφάνιση του στο Mega. Μεγάλη κουβέντα, που ισοδυναμεί με μια ανυπέρβλητη αλήθεια.

Αυτός, όντως, δεν άλλαξε. Έτσι ήταν, έτσι είναι, κι έτσι θα παραμείνει. Αυστηρός, υπηρεσιακός, τυπολάτρης, προσκολλημένος σε εμμονές, να κυνηγάει φαντάσματα και διώκτες, ακόμη και μεταξύ των στενών συνεργατών του, αυτών που του έχουν απομείνει.

Έχει δίκιο ο δήμαρχος, σε ό, τι τον αφορά. Δεν άλλαξε, δεν αλλάζει. Άλλωστε, αλλάζει ένας άνθρωπος στην τρίτη ηλικία;  Οι άλλοι, όμως, άλλαξαν. Και πρώτοι και καλύτεροι, άλλαξαν αυτοί που τον ακολούθησαν στις προηγούμενες εκλογές, και χάρη σ’ αυτούς έγινε το όνειρό του πραγματικότητα.

Άλλαξαν η Λένα Καλεντζώτη, ο Παναγιώτης Παπαγιαβής, η Βίβιαν Σαμούρη, η Ήρα Κουρή, ο Απόστολος Βανταράκης. Με άλλα λόγια, άλλαξε το συνονθύλευμα που τον ακολούθησε στις προηγούμενες εκλογές στο όνομα της δήθεν ανεξάρτητης Τοπικής Αυτοδιοίκησης (λες και υπάρχει στην πραγματικότητα ανεξάρτητη Τοπική Αυτοδιοίκηση από τη στιγμή που εξαρτάται οικονομικά από την εκάστοτε κεντρική εξουσία) και σήμερα βρίσκεται απέναντί του, περνώντας τον από… πριονοκορδέλα.

Άλλαξε και ο ΣΥΡΙΖΑ, που από κόμμα διαμαρτυρίας έχει γίνει πλέον κόμμα εξουσίας, κι εκεί που τον στήριζε με χίλια για δήμαρχο, τώρα σφυρίζει αδιάφορα και ψάχνεται για τον επόμενο που θα στηρίξει στις εκλογές του Μαϊου. Ρωτήστε και τον φίλο μου τον Ηλία, που έκρινε ο δήμαρχος ότι είναι για τα… καρναβάλια, αν σας λέω ψέματα. Ναι, άλλαξαν πολλοί και πολλά.

Άλλαξε βέβαια και η Πάτρα, η οποία έχει γίνει χειρότερη απ’ ό, τι ήταν πριν από τρία χρόνια. Αλλά ο δήμαρχος δεν έχει φαίνεται και πολλά να πει γι’ αυτό, γιατί προφανώς στο δικό του μικρόκοσμο η πόλη έχει γίνει κούκλα.

Κι επειδή ακριβώς θεωρεί ότι τουλάχιστον τα βασικά προβλήματα της καθημερινότητας τα έχει λυμένα, έχει ακριβώς το περιθώριο (ή την πολυτέλεια) να κάνει δημόσιες σχέσεις με τους δημάρχους των άλλων μεγάλων πόλεων και να… προβληματίζονται από κοινού για το μέλλον της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.

Μια απορία, βέβαια, την έχω. Τι δουλειά μπορεί να έχει ο «δικός μας» με τον Γιάννη Μπουτάρη; Τι σχέση μπορεί να έχει ένας πετυχημένος επιχειρηματίας με έναν υπηρεσιακό υπάλληλο του Δημοσίου;

Ο ένας έχει σχέδιο για την πόλη του και του το αναγνωρίζουν αυτό ακόμη και οι ορκισμένοι εχθροί του. Θέλει,  φερ’ ειπείν, και το επιχειρεί με συγκεκριμένες κινήσεις, να μετατρέψει τη Θεσσαλονίκη σε τουριστικό κέντρο – κόμβο των Βαλκανίων, μετατρέποντας την σε πόλο έλξης για τους Ρώσους και όλους τους ομόδοξους λαούς (λόγω του Αγίου Δημητρίου), αλλά και για τους Τούρκους, καθότι η συμπρωτεύουσα είναι η γενέτειρα πόλη του Κεμάλ Ατατούρκ.

Ο άλλος, ιδέα δεν έχει από όλα αυτά, δεν έχει ιδέα για το πού πάει ή πρέπει να πάει η πόλη του. Και όταν του δείχνουν το φεγγάρι, συνηθίζει να κοιτάζει το δάχτυλο.

Υ.Γ. Την περασμένη Δευτέρα, ημέρα εμφάνισης του δημάρχου στο Mega, ένα εντυπωσιακό εκπαιδευτικό ιστιοφόρο του ρωσικού πολεμικού στόλου κατέπλευσε στην Πάτρα, σε μια ακόμη έμπρακτη επιβεβαίωση του πόσο «πάνε» οι Ρώσοι την αχαϊκή πρωτεύουσα, λόγω του «δεσίματος» που έχουν με τον πολιούχο της, τον Άγιο Ανδρέα.

Εμείς, όμως, χαμπάρι δεν παίρνουμε από τέτοια «ανοίγματα» για να στρέψουμε το ενδιαφέρον μας στη ρωσική πλευρά, αποσκοπώντας στην ανάπτυξη του θρησκευτικού τουρισμού.

Τελικά, όπως προκύπτει από τα γεγονότα, για κάτι τέτοια «μανούλα» είναι ο Μητροπολίτης Πατρών κ. κ. Χρυσόστομος, ο οποίος, παρεμπιπτόντως, την ίδια μέρα, είχε και την ονομαστική του εορτή.