Γρ. Αλεξόπουλος "Στις έκτακτες ανάγκες χρειάζονται και έκτακτα μέτρα"

«Το μεσημέρι της Τετάρτης, στην σύσκεψη φορέων που συνεκλήθη στο Δημαρχείο της Πάτρας, κατέθεσα πρόταση για την εγκατάσταση στην περιοχή μας ενός πλωτού Κέντρου Προσωρινής Διαμονής παράνομων μεταναστών, ως ενδιάμεση αλλά αποφασιστικού χαρακτήρα λύση για την εξομάλυνση του μεταναστευτικού προβλήματος στην πόλη. Πρόβλημα που έχει πάρει εκρηκτικές διαστάσεις και ήδη προσλαμβάνει χαρακτήρα έκτακτης ανάγκης, μετά και τα τελευταία γεγονότα στις νότιες συνοικίες της Πάτρας.

Η πρόταση αυτή είχε τα εξής χαρακτηριστικά: Την εγκατάσταση, μ’ ευθύνη της Πολιτείας και συγκεκριμένα του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη, μιας πλωτής κατασκευής ή ενός κατάλληλα διαμορφωμένου επιβατηγού πλοίου στο οποίο θα μπορούν να φιλοξενούνται, κάτω από ανθρώπινες συνθήκες, όσοι παράνομοι μετανάστες βρίσκουν σήμερα καταφύγιο σε εγκαταλελειμμένες βιομηχανικές εγκαταστάσεις, σε παραπήγματα ή ακόμα και σε παλιά σπίτια στο κέντρο της πόλης.

Στο πλωτό Κέντρο Προσωρινής Διαμονής είναι αυτονόητο ότι θα προσφέρονται όλα τα εφόδια ανθρώπινης και υγιεινούς διαβίωσης (τροφή, στέγη, ιατροφαρμακευτική περίθαλψη κ.α.), κατά τα πρότυπα ανάλογων υποδομών που ήδη υπάρχουν και λειτουργούν σε άλλες χώρες, όπως η Ολλανδία. Οι δε παράνομοι μετανάστες θα μπορούν να διαμένουν εκεί για όσο χρόνο χρειάζεται έως ότου ολοκληρωθούν οι σχετικές διαδικασίες επαναπροώθησης, επαναπατρισμού τους ή παροχής πολιτικού ασύλου για όσους έχουν καταθέσει σχετική αίτηση.

Θέλω να σημειώσω ότι, όπως επισήμως έχει εξαγγελθεί απ’ το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη, διαθέσιμες χρηματοδοτήσεις για τέτοιας μορφής υποδομές υπάρχουν, κατά συνέπεια μιλάμε για μια πρόταση που, πέραν όλων των άλλων, μπορεί να υλοποιηθεί σε σχετικά προβλέψιμο χρονικό ορίζοντα.

Είναι προφανές ότι σήμερα η Πάτρα βιώνει μια ανθρωπιστική κρίση. Μια κρίση την οποία δεν έχει κανείς το δικαίωμα να παραβλέπει ή να υποβαθμίζει. Πιστεύω, λοιπόν, ότι το σύνολο των φορέων της πόλης και της περιοχής θα ήταν χρήσιμο, δημοσίως, να διατυπώσει άποψη επί της πρότασης αυτής, ώστε από κοινού και συντονισμένα να προχωρήσουμε άμεσα στις επόμενες ενέργειες.

Γνωρίζω ότι είναι πιθανόν να υπάρξουν και διαφορετικές φωνές. Γνωρίζω, επίσης, ότι είναι πιθανόν να υπάρξουν και αντιδράσεις. Ωστόσο, πεποίθηση μου είναι ότι δεν έχουμε το περιθώριο, ως τοπική κοινωνία, να μένουμε απαθείς. Μπορεί η ευθύνη συνολικής διαχείρισης του προβλήματος ν’ ανήκει στην κεντρική διοίκηση, όμως και εμείς έχουμε χρέος να προτείνουμε διεξόδους και ν’ αγωνιζόμαστε για την υλοποίηση τους.

Στις έκτακτες ανάγκες χρειάζονται και έκτακτα μέτρα. Και υπό το πρίσμα αυτό ζητώ ν’ αξιολογηθεί η πρόταση που κατέθεσα».