"Υπό άλλες συνθήκες θα είχαμε πολύ πλάκα"

Η προεκλογική περίοδος ξεκίνησε και δεν λέμε να βάλουμε μυαλό. «Τα ίδια Παντελάκη μου, τα ίδια Παντελή μου». Εδώ ο κόσμος χάνεται, το παραδοσιακό πολιτικό σκηνικό καταρρέει , η Ελλάδα βουλιάζει, οι πολίτες βλέπουν τη ζωή τους να έχει ήδη ανατραπεί και αντί όλα αυτά να μας κάνουν σοφότερους νομίζουμε ότι όλα είναι όπως ήταν ή ότι ζούμε έναν εφιάλτη και σύντομα θα επανέλθουμε.

Γελιόμαστε αν πιστεύουμε ότι μπορεί να αντιμετωπίζουμε τη ζωή μας , τη χώρα μας , το μέλλον των παιδιών μας όπως γινόταν στο παρελθόν. Και μπορεί να γελιόμαστε αλλά δεν υπάρχουν πια περιθώρια για γέλια… Ο αναγνώστης της ιστορίας στο μέλλον μπορεί να χρησιμοποιεί τα σημερινά μας καμώματα για να κάνει πλάκα αλλά εμείς που ζούμε την ιστορία μάλλον θα έπρεπε να είχαμε  προσγειωθεί στην πραγματικότητα εδώ και καιρό.

Και εξηγούμαι: Δεν είναι κακές οι φιλοδοξίες αντίθετα είναι επιβεβλημένες γιατί υποτίθεται πως αποτελούν κίνητρο βελτίωσης. Δεν είναι όμως δυνατόν σήμερα που αντιμετωπίζουμε όλες  αυτές τις δυσεπίλυτες δυσκολίες να βάζουμε πάνω απ΄ όλα τον εαυτούλη μας. Άλλος θέλει να γίνει βουλευτής, άλλος να βγει πρώτος, άλλος να γίνει υπουργός , άλλος να πάρει τη θεσούλα που ο ίδιος πιστεύει πως δικαιούται, άλλος να γίνει το κόμμα του κυβέρνηση για να ικανοποιήσει τα ρουσφέτια του και να το «παίζει» παράγοντας. Και η «πλάκα» είναι ότι για όλα αυτά χρησιμοποιούνται όλοι οι «παραδοσιακοί» τρόποι, τα γνωστά αθέμιτα μέσα (τάξιμο, διαδόσεις, κουτσομπολιά,  παραπολιτική, «καρφώματα», ίντριγκες, περιφορά από χωρίου εις χωρίον κατηγορώντας και μειώνοντας όχι το άλλο κόμμα αλλά συνυποψήφιους ) που μας οδήγησαν στη σημερινή κατάντια. Αυτή η διαπίστωση αν μη τι άλλο αποδεικνύει πως για πολλούς η μεταπολίτευση δεν έχει τελειώσει, αντίθετα «ζει και βασιλεύει».Καμία προσπάθεια ενδοσκόπησης, αυτοκριτικής, αλλαγή στάσης και τακτικής απέναντι στα νέα δύσκολα δεδομένα.  Και το μεγάλο ερώτημα είναι το εξής:  αν για τους πολιτευόμενους η μεταπολίτευση δεν έχει τελειώσει , για τους πολίτες τι ισχύει; Η απάντηση δεν πρέπει να αργήσει αλλά πρέπει να μας εκπλήξει … δημιουργικά, επιθετικά, απόλυτα!

Η κρίση που ζούμε είναι μια ευκαιρία για να αλλάξουμε όλοι . Να γίνουμε καλύτεροι, αποδοτικότεροι, να λέμε τις αλήθειες όσο σκληρές και αν είναι αυτές, να μη φαινόμαστε αλλά και να είμαστε τίμιοι, ηθικοί, ειλικρινείς και κυρίως αξιοπρεπείς. Γιατί αυτό που όλοι συμβάλλαμε με ατομική και συλλογική ευθύνη να καταδυναστεύσει τελικά τη χώρα μας, τη ζωή μας, τέλειωσε. Πλέον δεν έχουμε περιθώρια διαπιστώσεων αλλά πράξεων, πολιτευόμενοι και πολίτες !