Μητσοτάκης: Κι από Αύγουστο χειμώνα!

Μπορεί το ημερολόγιο να γράφει Ιούλιο, όμως για πολλούς στη μεγάλη συντηρητική παράταξη της Νέας Δημοκρατίας ο προβληματισμός έχει ήδη αρχίσει να θυμίζει φθινόπωρο. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης παραμένει ο κυρίαρχος του παιχνιδιού, όμως η μακρά παραμονή στην εξουσία φέρνει μαζί της φθορά και ερωτήματα — ειδικά όταν κάποιες παλιές πρακτικές επιστρέφουν και ορισμένες κρίσιμες υποθέσεις μένουν χωρίς πειστικές απαντήσεις.

Το ύφος και το ήθος της εξουσίας οφείλουν να εμπνέουν εμπιστοσύνη, ιδίως στους «νοικοκυραίους» που στήριξαν τη Νέα Δημοκρατία σταθερά, στα εύκολα και στα δύσκολα. Κι όμως, το δυστύχημα στα Τέμπη, οι σκιές γύρω από τις υποκλοπές, αλλά και πρόσφατες δυσλειτουργίες σε οργανισμούς όπως ο ΟΠΕΚΕΠΕ, άφησαν ανοιχτά ερωτήματα που κανείς δεν αισθάνεται ότι απαντήθηκαν όπως άξιζε. Και αυτά τα «ανοιχτά» ζητήματα, αντί να κλείσουν, γίνονται αφορμή για σιωπηλή δυσαρέσκεια που σκανδαλίζει ανεπανόρθωτα τη ραχοκοκαλιά της συντηρητικής μερίδας της κοινωνίας μας.

Δεν είναι λίγοι εκείνοι που βλέπουν πως η παράταξη του Κωνσταντίνου Καραμανλή έχει ξεφύγει από τις ιστορικές της ρίζες και μένει στάσιμη. Ήδη παραδοσιακοί δεξιοί, κομματικά στελέχη, αλλά και οι πιο πιστοί ψηφοφόροι, συζητούν όλο και πιο ανοιχτά ότι ο Κυριάκος δείχνει κουρασμένος — κι ίσως να κουράζει κιόλας. Στρέφουν λοιπόν το βλέμμα σε γνώριμες φιγούρες όπως ο Σαμαράς ή ο Καραμανλής, αναζητώντας εκεί μια συνέχεια που μοιάζει να ξεθωριάζει στο σήμερα. Θα μπορούσε να ισχυριστεί κανείς πως ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει εκτιμήσει λανθασμένα την «ανοχή των δεδομένων». 

Και δεν είναι μόνο αυτό: η υπερβολική εξάρτηση από παλιά στελέχη του ΠΑΣΟΚ, που κουβαλούν δικά τους πολιτικά βάρη και παλιές λογικές, επεκτείνει όλο και περισσότερο τον σκεπτικισμό στον παραδοσιακό κορμό της συντηρητικής κοινωνίας. Οι άνθρωποι που στήριξαν τη Νέα Δημοκρατία στις δύσκολες ώρες νιώθουν σήμερα πως αντί να ακούγεται η δική τους φωνή, καθορίζουν την πολιτική πρόσωπα ξένα προς το «γαλάζιο» DNA. Κι όταν αυτή η επιλογή συνδυάζεται με αμφιλεγόμενους χειρισμούς σε τραγωδίες όπως τα Τέμπη, στις σκιές των υποκλοπών ή στα μπλεξίματα του ΟΠΕΚΕΠΕ, το αποτέλεσμα είναι μια βαθιά ρωγμή εμπιστοσύνης που δύσκολα κλείνει.

Σίγουρα ο Μητσοτάκης δεν θα κάτσει να παρακολουθεί αμέτοχος τα γεγονότα. Είναι δεδομένο πως θα επιχειρήσει να συγκρατήσει το σπάσιμο του ποτηριού που αναμφίβολα έχει ραγίσει. Το παζάρι της ΔΕΘ ή ο εκλογικός νόμος υπήρξαν παραδοσιακοί σύμμαχοι κάθε εξουσίας που βρέθηκε σε πίεση. Μένει να δούμε αν και εκείνος θα στραφεί σε αυτήν την λογική. 

Η Νέα Δημοκρατία έχει βαθιές ρίζες και αναμφίβολα θα αντέξει εκλογικά. Για να μείνει ισχυρή, χρειάζεται καθαρό λόγο, νέους ανθρώπους και σοβαρές απαντήσεις σε ζητήματα που «εκνεύρισαν» τον κόσμο της. Γιατί, όπως λέει κι ο λαός, κι από Αύγουστο χειμώνα — κι ο πολιτικός χειμώνας δεν συγχωρεί όσους επαναπαύονται.

Ο Διονύσης Γράψας είναι ιστορικός.