Η Ανώνυμη Ρίζα της Αλλαγής
Ζούμε σε μια εποχή όπου η αλλαγή ταυτίζεται με το θόρυβο. Αν δεν φωνάξεις, αν δεν προβληθείς, αν δεν αφήσεις "ίχνος" στις οθόνες, θεωρείσαι αόρατος. Κι όμως, η ιστορία, η φύση, η λογοτεχνία, μας διδάσκουν κάτι άλλο:
Ο κόσμος δεν αλλάζει με φωνές – αλλά με ρίζες.
Με αυτό δεν αρνούμαστε τη σημασία της δημόσιας στάσης· αλλά υπενθυμίζουμε τη δύναμη της σιωπηλής επιμονής. Εκείνης που δεν εντυπωσιάζει αλλά αντέχει. Που δεν απαιτεί αλλά ενεργεί.
Το βιβλίο Η Ανώνυμη Κόρη του Σταμάτη Ν. Αλαχιώτη δεν είναι απλώς ένα μυθιστόρημα. Είναι μια ηθική αλληγορία. Η ηρωίδα του δεν έχει όνομα. Δεν έχει αναγνώριση. Δεν κρατά πανό. Δεν δίνει συνεντεύξεις.
Κι όμως, στέκεται. Αντιστέκεται. Φυλά έναν τόπο και μια αλήθεια. Όχι ως ακτιβίστρια, αλλά ως φορέας ευθύνης. Όχι με συνθήματα, αλλά με ρίζες.
Τι είναι όμως η ρίζα σε αυτό το βιβλίο;
Είναι η σύνδεση με τον τόπο, με τη φύση, με τη μνήμη. Είναι το βαθύ, σχεδόν αταβιστικό ένστικτο ότι κάτι πρέπει να παραμείνει όρθιο, όταν όλα γύρω σου γκρεμίζονται στο όνομα της "ανάπτυξης".
Η Ανώνυμη Κόρη δεν σώζει τον κόσμο. Δεν αλλάζει την ιστορία. Αλλά κρατά. Φυλάει. Και αυτή η στάση – η στάση του ανθρώπου που δεν εγκαταλείπει το ουσιώδες – είναι πολιτική πράξη με βαθύτερο νόημα από κάθε φωνασκία.
Οι άλλοι ήρωες του βιβλίου – ο Πρόδρομος, ο Δημητρός, ο ερημίτης – δεν είναι φωνές εξουσίας, αλλά φωνές συνείδησης. Φιλόσοφοι της καθημερινότητας. Άνθρωποι που ξέρουν ότι η μεγαλύτερη ευθύνη δεν είναι να πεις κάτι, αλλά να αντέξεις να το υπερασπιστείς.
Και η γλώσσα του συγγραφέα; Δεν θέλει να σε καθοδηγήσει, δεν θέλει να σε πείσει. Σε καλεί! Σε προκαλεί να στοχαστείς! Δεν χτίζει ήρωες – αλλά φωτίζει το ηρωικό στοιχείο του ταπεινού. Αυτή είναι και η πιο ουσιαστική μορφή ποιοτικής παιδείας.
Η εποχή μας δεν χρειάζεται περισσότερες φωνές. Έχει πολλές – και μάλιστα δυνατές.
Αυτό που της λείπει είναι ρίζες: άνθρωποι που, χωρίς να φωνάζουν, επιλέγουν να μην προδώσουν. Που επιμένουν στην αλήθεια χωρίς χειροκροτήματα. Που είναι παρόντες όταν οι άλλοι φεύγουν.
Η Ανώνυμη Κόρη μάς δείχνει ότι δεν χρειάζεται να είσαι γνωστός για να είσαι σημαντικός. Δεν χρειάζεται να φανείς για να έχεις επίδραση. Και ίσως, τελικά, η πιο ριζική μορφή αλλαγής να ξεκινά μέσα μας – ήσυχα, αλλά αμετάκλητα.
Κως
1/6/2025
Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κασταλία.
Από το οποσθόφυλλο του βιβλίου:
Μα, γιατί τη φώναζαν κόρη; Δεν έχει όνομα; Και γιατί να έχει, αφού άλλαζε να γινόταν κοινωνικό παράδειγμα, από παρακατιανή που γεννήθηκε;
Απομονωμένη στον μικρό της τόπο, βυθισμένη στον μικρόκοσμό της, σταμπαρίστηκε κοινωνικά αποδιοπομπαία. Αλλά, αν και καταδικασμένη στην ανυπαρξία, θα έβρισκε, λέει, τρόπο να αντάλλαζε τη δυστυχία με την ευτυχία!
Πανέμορφη, ξύπνια, ηθική -ήταν τυχαία; Όχι, αφού έσπασε το στενό κουκούλι της, να πετά λεύτερη! Με ψαγμένη σωφροσύνη αξιοποίησε κι όσους καλοσυνάτους βρέθηκαν στο διάβα της, για να μεταμορφωθεί σε σημαντική!
Πάλεψε με ψευδαισθήσεις και πραγματικότητες, δεν έχανε το ζάλο της, ακόμα κι αν ήταν να έκανε φόνο για την ανέγγιχτη γυναικεία της αξιοπρέπεια, ή να τη θυσίαζε να σωζόταν ο παραδεισένιος της τόπος - σπάνιο οικολογικό ενδιαίτημα, στόχος της αδηφάγας παγκοσμιοποίησης;
Έκανε το σωστό...
Πάλεψε σκληρά με τα φτερά της αξιοσύνης της, δίχως να τα κάψει· έγινε ο τρόμος των αδιάφορων στην παραποντιά των επωνύμων· η ελπίδα κάθε “ανώνυμου”, αλλά γινατεμένου ενάντια στις λογής, λογής αδικίες κι αηδίες.
Η ανθρώπινη και κοινωνική συνθήκη είναι για να τηρείται, μάθαινε· είναι και να καταστρατηγείται για την υπαρξιακή της δικαίωση, πίστευε…
Ακολουθήστε το thebest.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο thebest.gr
* Τα κείμενα που φιλοξενούνται στη στήλη «Απόψεις» του thebest.gr απηχούν τις απόψεις των συγγραφέων και όχι του portal.
