Για το ΚΑΣΤΡΟ

Μέχρι και την κατεδάφισή του συζητούσαν και πρότειναν οι «αρμόδιοι» καθώς και διαδικασίες εκποίησης είχαν ξεκινήσει από το «Ταμείον Εθνικής Αμύνης»

Επικράτησαν όμως λογικές κι έτσι το κάστρο ούτε κατεδαφίστηκε ούτε πουλήθηκε σε οικόπεδα. Δόθηκε στο Δήμο ως ο κατ’ εξοχήν αρμόδιος φορέας για να το διαχειρίζεται.

Το καθεστώς αυτό κράτησε μέχρι το 1972 όταν το ΥΠΠΕ αποφασίζει την μεταβίβαση της ευθύνης του κάστρου από το Δήμο στην τότε υπηρεσία Βυζαντινών αρχαιοτήτων.

 Ήταν το 1975 που μετά την επανεκλογή του ο Δήμαρχος Θόδωρος Άννινος άρχισε αγώνα διεκδίκησης και επαναφοράς των αρμοδιοτήτων του Δήμου στο Κάστρο, έτσι όπως τις είχε αφήσει όταν το 1967 τον παραιτούσε η χούντα από το Δήμο.

Δυστυχώς ο αγώνας αυτός ούτε δυναμικός υπήρξε ούτε κράτησε πολύ. Τον κατάπιε ένας άλλος διεκδικητικός αγώνας, πιο  μεγάλος αυτός, η διεκδίκηση του Γλαύκου.

Η συνεργασία όμως της υπηρεσίας Βυζαντινών Αρχαιοτήτων που ήταν πιά  αρμόδια για την προστασία και διαχείριση του κάστρου, με το Δήμο αλλά και με άλλους φορείς, δεν έβαλε εμπόδια στην ανάδειξη και χρήση του κάστρου για εκδηλώσεις κατά κανόνα πολιτιστικού περιεχομένου.

Ποιος δεν θυμάται πλήθος συναυλιών κάθε καλοκαίρι. Γιορτές νεολαίας των κομμάτων, θεατρικές και άλλες παραστάσεις στο μικρό λυόμενο θεατράκι.

Και φυσικά τα αγνάντια από το νοτιοδυτικό κάτω τμήμα που έμπαινε κανείς από τη νότια πύλη. Μέχρι και παιδική χαρά είχε κατασκευάσει στο χώρο ο Δήμος.

Αυτά μέχρι πριν λίγα χρόνια.

             Τώρα ;

             Τώρα το νοτιοδυτικό κάτω τμήμα είναι κλειδαμπαρωμένο. Η παιδική χαρά ξηλωμένη (-τι χρειαζόταν πιά αφού η πρόσβαση είναι αδύνατη;).

Το μικρό λυόμενο θεατράκι απουσιάζει. Κανείς δεν μπορεί να απολαύσει (είτε Πατρινός είτε τουρίστας) το θαυμάσιο ηλιοβασίλεμα της πόλης μας, το κάστρο  κλείνει στις 3.30 μμ.

Βέβαια θα πρέπει να παραδεχτούμε πως τα έργα που έγιναν τελευταία για την «ανάδειξη του κάστρου» όπως αναγράφεται και στο ωραίο ενημερωτικό 12σέλιδο της 6ης Εφορίας Βυζαντινών Αρχαιοτήτων έχουν αλλάξει την γενική εικόνα του χώρου, ενώ ταυτόχρονα προσφέρουν στον επισκέπτη ευχάριστη και κυρίως γνωστική περιήγηση.

ΝΑΙ , μα πρέπει το κάστρο να έχει και επισκέπτες.

Κοντολογίς,

Δεν μπορεί να κλείνει το μεσημέρι. Το κάστρο πρέπει να είναι ανοιχτό τουλάχιστον μέχρι τη δύση του ήλιου, ενώ  τους καλοκαιρινούς μήνες και δύο με τρείς ώρες αργότερα. (ο φωτισμός των εσωτερικών διαδρόμων τι χρησιμεύει όταν το κάστρο είναι κλειδαμπαρωμένο τα βράδια).

Η είσοδος του κοινού να γίνεται από τη νότια πύλη, ταυτόχρονα με το άνοιγμα του νοτιοδυτικού τμήματος.

Θα μπορούσε στα πλαίσια μικρών πολιτιστικών εκδηλώσεων να τοποθετηθεί και πάλι στην ίδια θέση λυόμενη κερκίδα.

Και βέβαια απαραίτητη η λειτουργία αναψυκτηρίου.

Η πρόσβαση μεγάλων αυτοκινήτων (πούλμαν) είναι σχεδόν αδύνατη. Για να φτάσει πούλμαν να παρκάρει στην οδό Παπαδιαμαντοπούλου, η οποία έχει ένα ικανό εύρος μπροστά στη δεξαμενή, πρέπει να έρθει από την μίνι περιμετρική, μπαίνοντας σ’ αυτή από την Αγίας Σοφίας, Αν έρχεται από νοτιοδυτικά, αποκλείεται να μπορέσει να στρίψει από Γούναρη ή Γερμανού προς την Μπουκαούρη. (τα παρκαρισμένα Ι.Χ. σχεδόν πάνω στις γωνίες δεν του το επιτρέπουν).  

Τέλος και το πιο σημαντικό, η κατασκευή στη σκάλα της Αγίου Νικολάου ενός κεκλιμένου ανελκυστήρα, έργο που πολλές φορές έχει προταθεί, με πιο πρόσφατη την εγγραφή του στο τεχνικό πρόγραμμα του Δήμου το 2016 από τη σημερινή Δημοτική αρχή,  η οποία όμως στην πορεία το ξέχασε. Ένα έργο που θα συμβάλλει α) Στη μείωση του κυκλοφοριακού στο κέντρο της πόλης, β) Στην εύκολη πρόσβαση στο Μουσείο Λαϊκής Τέχνης που στεγάζεται στο Παλιό Δημοτικό Νοσοκομείο (και προσεχώς στο Μουσείο Πόλης). γ) Στην ανάπτυξη της περιοχής και φυσικά στην επισκεψιμότητα του κάστρου, το οποίο θα μετατραπεί σε τουριστικό προορισμό, αλλά και χώρο ψυχαγωγίας των κατοίκων της πόλης.

Όλα αυτά, κι άλλα πολλά,  προϋποθέτουν  την  ενεργοποίηση του Δήμου και την ανάθεση σ’ αυτόν της διαχείρισης και λειτουργίας του κάστρου.

Ο ρόλος της εφορίας αρχαιοτήτων μπορεί να περιοριστεί στην επίβλεψη και έλεγχο της λειτουργίας του κάστρου σύμφωνα με τους γενικούς κανόνες λειτουργίας των αρχαιολογικών χώρων.        

Ίδωμεν.