12 Μαΐου: Διεθνής ημέρα Νοσηλευτικής - Αρνούμαι να γιορτάσω

Τα τελευταία χρόνια στις 12 Μαΐου γίνεται αναφορά στα μέσα ενημέρωσης για τη Νοσηλευτική. Παλιότερα, θεωρούσα πολύ σημαντικό να έχουμε βήμα ως

Νοσηλευτές και να πούμε όλα όσα δεν ακούγονται τις άλλες 364 μέρες του χρόνου.

Εδώ και κάποια χρόνια λοιπόν τα λέμε, ε.... Και;

Άλλαξε κάτι προς το καλύτερο και δεν το αντιλήφθηκα, όντας εργαζόμενη από επιλογή στην πρώτη γραμμή του συστήματος υγείας;

Μάλλον όχι... Ίσως κάποια πράγματα να έγιναν χειρότερα....

Μόνο θλίψη είναι το συναίσθημα για αυτή τη ημέρα.

Γιατί:
Ακόμα προσπαθούμε να βρούμε την ταυτότητά μας ως επαγγελματίες υγείας
Ακόμα προσπαθούμε να επιβιώσουμε ανάμεσα στις συμπληγάδες πέτρες των λοιπών υπηρεσιών στις δομές υγείας
Ακόμα προσπαθούμε να πείσουμε τις κυβερνήσεις και τα κόμματα για θέματα που άλλες χώρες τα έχουν ήδη λύσει, όπως ενδεικτικά η επαρκής ποσοτικά και ποιοτικά στελέχωση και οι αξιοπρεπείς μισθοί
Ακόμα προσπαθούμε να έχουμε ικανές ηγεσίες κατόπιν αντικειμενικών κρίσεων και όχι κομματικούς εγκάθετους-πιόνια των εκάστοτε διαχειριστών της εξουσίας
Ακόμα προσπαθούμε να κάνουμε τους ασθενείς και τους λοιπούς συμπολίτες μας αρωγούς στις διεκδικήσεις μας για ένα καλύτερο δημόσιο σύστημα υγείας

Ας αποτελέσει η σημερινή ημέρα
εφαλτήριο για να διεκδικήσουμε ποιοτική και ποσοτική βελτίωση των υπηρεσιών υγείας

αφορμή για να αντιδράσουμε σε ένα σύστημα που μας ποδοπατά

ευκαιρία για να απαιτήσουμε αξιοκρατία στο σύστημα υγείας

Για να γυρίσει ο ήλιος θέλει δουλειά πολλή...

Μαρία Κάργα
Νοσηλεύτρια Π.Ε., Μsc, PhD
Προϊσταμένη Α' Ορθοπαιδικής Κλινικής
Πανεπιστημιακό Γενικό Νοσοκομείο Πατρών.