Από το Βιβλίο της Γιώτας Κοντογεωργοπούλου, "Ιστορίες Εστίασης στην Πάτρα του 20ου αιώνα" (ΣΚΕΑΝΑ, το δόντι)
Άνοιξε το 1977 από τον πιο απίθανο άνθρωπο, αυτόν που λίγα χρόνια αργότερα θα δημιουργούσε την UTOPIA και θα «έγραφε» μαζί με τον Ανδρέα Φραγκάκη ένα ανατρεπτικό κεφάλαιο στην διασκέδαση της πόλης.
Η έναρξη έγινε ανήμερα του εορτασμού του Αγίου Ανδρέου στην οδό Αγίου Ανδρέου 73 μεταξύ Ερμού και Αγίου Νικολάου και η παρουσία του έκανε το θόρυβο μιας νεοφερμένης «βόμβας».
Το πρώτο σαντουϊτσάδικο αμερικανικού τύπου, το πρώτο αμιγές fast food, έκανε θραύση παρά το γεγονός ότι δεν είχεΝ ...όνομα.
«Στην πόλη δεν ήξεραν τι είναι αυτό. Μέχρι τότε φτιάχνανε σάντουιτς στην ΑΛΑΜΠΡΑ και τα μαγαζιά με τα μπιλιάρδα. Εγώ μαζί με το συνέταιρό μου κάναμε το πρώτο fast food με την αμερικάνικη έννοια. Πουλάγαμε μόνο σάντουιτς και αναψυκτικά» λέει ο Παναγιώτης Μπαλκάμος.
«Την ιδέα την είχα πάρει από τον Καναδά όπου έζησα επί χρόνια. Εκεί τα είχα δει. Όταν γύρισα ήτανε ένα γειτονόπουλο o Nίκος ο Κερεμελές και μου λέει “Τάκη να κάνουμε μια δουλειά;”. Του λέω “Νίκο εγώ δεν θέλω δουλειά να κλειστώ σε τέσσερις τοίχους, θέλω ελεύθερο επάγγελμα”. Ψαχνόμασταν γενικώς και κάποια στιγμή βρέθηκε η ευκαιρία με αυτό το μαγαζί στην Αγίου Ανδρέου που ήτανε μαγαζί με τυροκομικά και το πούλαγε η σύζυγος επειδή είχε πεθάνει ο άντρας της. Ήτανε κοντά στο λιμάνι και εκείνη την εποχή όλοι βγαίνανε στην προβλήτα και γινότανε διαδήλωση, σαν τις πολιτικές συγκεντρώσεις. Όλη μέρα η Αγίου Ανδρέου έσφυζε από κόσμο.
Λεφτά δεν είχαμε, μόνο ένα κεφάλαιο 38.000 δραχμές. Ζητάγανε 1,5 εκατομμύριο δραχμές. Μεσολάβησε και εγγυήθηκε για μας ένας φίλος που είχε δίπλα στο μαγαζί το μανάβικο. Κάναμε έναν προϋπολογισμό βάση του οποίου θα καταφέρναμε απόσβεση σε δύο χρόνια. Για να καταλάβετε το μέγεθος της επιτυχίας, θα σας πώ ότι το μαγαζί έκανε απόσβεση σε έξι μήνες. Πουλάγαμε την ημέρα έως και 1.000 σάντουιτς. Έκανε τρελές εισπράξεις.
Τα ψωμάκια τα παίρναμε από τον Δερβίση. Εμείς μάλιστα ήμασταν το κίνητρό του για να κάνει τα ψωμάκια για τα σάντουιτς τα οποία μετά τα έπαιρναν όλα τα σουντουϊτσάδικα.
Στα σάντουιτς βάζαμε μόνο λουκάνικο (είχαμε τρεις- τέσσερις ποικιλίες), τυρί, μπιφτέκι και πατάτες. Όλα μπροστά στη βιτρίνα, ζεστά και αχνιστά.
Το μαγαζί το κρατήσαμε μέχρι το 1992».
Ακολουθήστε το thebest.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο thebest.gr
