Πλημμύρισε με Επτανησιακές ομιλίες η Αγορά Αργύρη της Πάτρας στο δρώμενο «Ο Κρίνος» - Δείτε Φωτό

Με μεγάλη επιτυχία ανέβηκε στην κατάμεστη από κόσμο αίθουσα του Καρναβαλικού Κέντρου στην Αγορά Αργύρη χθες Τετάρτη 26/2/2014 το βράδυ, η Επτανησιακή Ομιλία «Ο Κρίνος» από τις Θεατρικές Ομάδες των Μουσικού Σχολείου Πάτρας και του Ειδικού Νηπιαγωγείου/Δημοτικού Σχολείου Πάτρας.

Ήταν μια θαυμάσια δουλειά που παρουσίασε ο 30μελής θίασος μαθητών και καθηγητών και που απευθύνθηκε τόσο για τους κώδικες των ομιλούντων όσο και των κωφών.

Οι μαθητές των δύο Σχολικών Μονάδων ζωντάνεψαν τις Επτανησιακές Ομιλίες όλοι μαζί πάνω στη σκηνή καθ' όλη τη διάρκεια της παράστασης, σεβόμενοι το λαϊκό αυτό είδος θεάτρου, το οποίο στήνονταν την περίοδο του καρναβάλου "για ξεφάντωμα των φίλων", αντιμετωπίζοντάς το ως διαδικασία διδασκαλίας και γνωριμίας με το Επτανησιακό Θέατρο.

Το ιδιαίτερο αυτό εγχείρημα έφεραν σε πέρας  η σκηνοθέτρια και οι λοιποί συντελεστές κάνοντας μια εξαιρετικού επιπέδου δουλειά, που χαρακτηρίστηκε από σοβαρότητα και πολύ μελέτη στη σωστή και γεμάτη προσήλωση απόδοση του έργου.

Την παράσταση σκηνοθέτησε η θεατρολόγος και φιλόλογος του Μουσικού Σχολείου Πάτρας Μαρία Α. Σπυροπούλου, τη μουσική διασκευή είχε η μουσικός - μαντολινίστα Δήμητρα Αψόμωτου, υποδιευθύντρια του Μουσικού Σχολείου Πάτρας, η οποία και διηύθυνε την Ορχήστρα της παράστασης. Κιθάρα στην ορχήστρα έπαιξε ο Διευθυντής του Μουσικού Σχολείου Πάτρας  Σταμάτης Λέκκας, ενώ μαθητές αυτών έπαιξαν μαντολίνο.

Η παράσταση αποδόθηκε και στην Ελληνική Νοηματική Γλώσσα από τις ειδικά εκπαιδευμένες εκπαιδευτικούς  Αλεξάνδρα Ζαγούρα, διευθύντρια του Ειδικού Νηπιαγωγείου Κωφών, Μαρία Μαχτή, νηπιαγωγό και Μαγδαληνή Πακτίτη, δασκάλα.

Η επιμέλεια των κειμένων στην Ελληνική Νοηματική Γλώσσα έγινε από τη Φιλόλογο και Διερμηνέα Κωφών Ειρήνη Ανδρικοπούλου, ενώ η Διδασκαλία Λόγου στους βαρήκοες μαθητές έγινε από τη Λογοθεραπεύτρια Αθανασία Κυριακοπούλου.

Τα σκηνικά αντικείμενα κατασκευάστηκαν από τον Καθηγητή Εικαστικών του Μουσικού Σχολείου Πάτρας, Ηλία Αηδονίδη και μαθητές του.

Το στοιχείο που αναδείχτηκε από την παράσταση ήταν η αρμονική συνεργασία δυο διαφορετικών μεταξύ τους σχολείων, που κατάφεραν να δημιουργήσουν θέατρο και πολιτισμό ξεπερνώντας τα στερεότυπα, δημιουργώντας σχέσεις εμπιστοσύνης  και κάνοντας τους μαθητές να διεκδικήσουν το δικό τους όνειρο πάνω στο σανίδι αλλά και κατά τη διαδικασία της προετοιμασίας.

Ήταν μια ομαδική δουλειά συνόλου με εξαιρετική τεκμηρίωση, που προσπάθησε να ζωντανέψει το λόγο και το πνεύμα της Ζακυνθινής Ομιλίας διατηρώντας τα χαρακτηριστικά και την αυθεντικότητα του είδους χωρίς περιττά παραγεμίσματα και πρόσθετους καλλωπισμούς.