«Ιστορίες του δρόμου» για ηττημένους νικητές - Κυκλοφόρησε το νέο βιβλίο του Κώστα Λογαρά

Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Γαβριηλίδης το νέο βιβλίο του Πατρινού συγγραφέα Κώστα Λογαρά. Πρόκειται για μια συλλογή διηγημάτων, υπό τον τίτλο "Ϊστορίες του δρόμου".

Δέκα διηγήματα με ήρωες ηττημένους από τη ζωή, που όμως καταφέρνουν να διατηρούν ακόμα τα ίχνη της ανθρωπιάς και της ευαισθησίας τους. Πρόσωπα που κινούνται στα όρια του φωτός και του σκότους, με επιθυμίες κι επιλογές έξω από τις συμβάσεις και τις νόρμες.

Με πάθη ασίγαστα που τους ορίχουν. Ιστορίες ανθρώπων που ζουν ανάμεσά μας, ισορροπούν ή χάνονται και κανείς δεν τους θυμάται.

Μέχρι που τους ανασύρει από το σκοτάδι η γραφή.

«Οι ήρωες των διηγημάτων είναι μορφές που ζουν στην αφάνεια. Αυτοί είναι οι ήρωες που με συγκινούν. Είναι ήρωες, που τους ξέρω, ήρωες που μ΄αγγίζουν, τους ανασύρω, τους φωτίζω και πιστεύω ότι τους ζωντανεύω, το εύχομαι αυτό».

Οι «Ιστορίες του Δρόμου» αποτελούνται από δέκα διηγήματα, εφτά αδημοσίευτα και τρία δημοσιευμένα στα περιοδικά «Δέντρο» κι «Εντευκτήριο» και όλα είναι βιωματικά.

«Έχει υπάρξει ένα έναυσμα, μου έχουν αφηγηθεί, αλλά τα κείμενα δεν έχουν τίποτα αυτοβιογραφικό. Δεν έχει καμία σχέση με το βιωματικό με το αυτοβιογραφικό. Είναι πάντως ήρωες ηττημένοι από τη ζωή, που κινούνται στις παρυφές της κοινωνίας κι ενίοτε του περιθωρίου. Έχουν μια παράδοξη συμπεριφορά, είναι κόντρα ήρωες, που λέμε και στο θέατρο. Κόντρα σε έναν μικροαστικό καθωσπρεπισμό, που ίσως ξενίσουν τον αναγνώστη, αλλά περισσεύει σε αυτούς η ευαισθησία και η ιδιότυπη ανθρωπιά, παρότι ζουν σε αντιξοότητες».

Οι ήρωες είναι πρόσωπα πίσω από τη βιτρίνα, «είναι άνθρωποι που τους βλέπεις καθημερινά, αλλά δεν υποψιάζεσαι την “ψίχα” τους», ενώ τα διηγήματα, ως βιωματικά, δεν θα μπορούσαν να μην έχουν αναφορά στην Πάτρα. Εξάλλου, ο Κώστας Λογαράς έχει χαρακτηριστεί ο «συγγραφέας της Πάτρας» λόγω του ότι η γραφή του, δεν αφήνει εκτός την πόλη, στην οποία γεννήθηκε , μεγάλωσε κι εξακολουθεί να ζει και να δημιουργεί. Ενδεικτικά αναφέρεται ότι το πρώτο διήγημα «Ο Κανονιέρης, ο Μάγος και ο Σκοτεινός Πρίγκηπας» μιλά για τους ποδοσφαιριστές της Παναχαϊκής Βασίλη Στροβοπόδη, Κώστα Δαβουρλή και Θέμη Ρήγα.

….Καθισμένοι στις μπαμπού πολυθρόνες της Σπιανάδας, με το ένα πόδι πάνω στ’ άλλο η Ζανέτ παραήτανε προκλητική. Ήθελες δεν ήθελες, έριχνες το βλέμμα σου στα μπούτια της κι από κει στο βαθύ της ντεκολτέ, απ’ όπου πρόβαλλε στητό το πλούσιο στήθος της.

“Μαζέψου, κατέβασε τη φούστα σου πιο κάτω” της έκανε νοήματα ο Μίλτος. Με το βλέμμα του της έδειχνε, όχι με λόγια, μην την εξοργίσει, γιατί αν του θύμωνε θα ’κανε μέρες μετά να του μιλήσει. «Σε τρώνε με τα μάτια τους, δεν βλέπεις;» της ψιθύριζε στο παρακαλετό.
Αλλά αυτή, αδιαφορώντας για την αγωνία του, χάιδευε απαλά και τάχα ανέμελα το γυμνό της μπούστο με τα λεπτά μακριά της δάχτυλα, τα στολισμένα δαχτυλίδια. […]
Μαγκωμένος στη θέση του, ο Μίλτος παρακολουθούσε δεξιά κι αριστερά τους πάντες. Τους όρθιους και τους καθιστούς. Το βλέμμα του πήγαινε πέρα δώθε για να δει ποιος την καρφώνει και ποιος τη λιγουρεύεται, ποιανού τα σάλια πέφτουνε για τα βυζιά της. Κι έψαχνε στο ύφος της να ερμηνεύσει τις προθέσεις, τις επιθυμίες της, να δει πώς αντιδρά. Από παντού μπορούσε να παρουσιαστεί μια απειλή ή να ξεμυτίσει ο ανταγωνιστής του. Αλλά να σηκώσει τη φωνή ή να χτυπήσει χέρι στο τραπέζι δεν ήταν ικανός.
Παρ’ όλα αυτά, μάτια δεν είχε ο Μίλτος για άλλη γυναίκα πέρα απ’ τη Ζανέτ. Ποιος; Ο Μίλτος, ο πρώην γόης ο επονομαζόμενος και ‘Μάρλον Μπράντο’, το θρυλικό στα νιάτα του καμάκι του νησιού (σε μια τέτοια επιχείρηση, άλλωστε, γνώρισε και τη Ζανέτ)….

Απόσπασμα από το διήγημα «Μαύρη βαφή για τα μαλλιά του Μάρλον Μπράντο»