Ταξιδέψαμε στην Σικελία και δοκιμάσαμε τα ...καλούδια τους

Μαγειρεύοντας με την Ανδριάνα Φοή

Modica, Noto και Scicli, η άλλη πλευρά της Σικελίας. Εκεί στο Noto λοιπόν.

H νότιαανατολική Σικελία είναι λιγότερη γνωστή, με ελάχιστα γκρούπ τουριστών και μικρές πόλεις μνημεία της Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της Unesco. Πόλεις που χρυσίζουν στον ήλιο, προικισμένες με μπαρόκ παλάτια και αμέτρητους μνημειώδεις ναούς.
Πρώτη στάση λοιπόν στην Modica, όπου ανθεί ήδη από την περιόδο μετά το 1830 το εμπόριο της σοκολάτας, φερμένη εδώ από τους Ισπανούς κατακτητές της Σικελίας.

Σοκολατογνωσία στην ‘Antica Dolceria Bonajuto’, την παλαιότερη σοκολατερί στην Μodica από το 1850.

Η σοκολάτα τους ταξίδευε από εδώ για την Βόρεια Ιταλία, Ελβετία, Αυστρία και άλλες ευρωπαικές πόλεις.
Αρχίζει η δοκιμή διαλέγοντας από δεκάδες γεύσεις σε μικρά πιατάκια σοκολατένιες "ασπιρίνες". Σοκολάτα με θαλασσινό αλάτι, με ματζουράνα, με τζίντζερ, με λευκό πιπέρι, με κανέλα, με πεπεροντσίνο, με μέλι, με λεμόνι, με κάρδαμο, με…..μάντολες με σοκολάτα έως και πιτάκια με σοκολάτα και κιμά, ναι, ναι με κιμά !! Αλλά και μπίρα από Σοκολάτα.
Σοκολάτες που δεν μοιάζουν σε τίποτα με ότι έχω δοκιμάσει μέχρι τώρα. Αρχίζω να αγοράζω λοιπόν και σταματώ με ένα λικέρ σοκολάτας με πεπεροντσίνο, ιδανική σώς για παγωτό βανίλιας.

Δεύτερη στάση στο Scicli, "πατρίδα" της δράσης του αστυνομικού επιθεωρητή Montalbano, ήρωα του συγγραφέα Καμιλιέρι. Με το Παλάτσο Μπενεβεντάνο, την Κιέζα ντελ Κάρμινε αλλά και γραφικά στενάκια που φιλοξενούν εργαστήρια μαρμαρογλυπτικής, μαγαζάκια με ντόπια κεραμικά και γαστρονομικές λιχουδιές.
Agrunello, η τοπική εκδοχή του Limoncello, λικέρ από λεμόνι, μανταρίνι και πορτοκάλι, μοσχοβολάει δεν γλυκίζει πίνετε δροσερό και κλείνει το δείπνο των ντόπιων. Πικοιλίες μελιού
από φραγκόσυκα, από άνθη μανταρινιάς, πορτοκαλιάς, λεμονιάς αλλά και βαζάκια με πέστο σκόρδου, πάστα σαρδέλλας και ότι καλούδια παράγει ο ευλογημένος τόπος τους.