Η Καρναβαλική ουτοπία μίας Κυβέρνησης ..."κόφτη"

Ημέρα επιτυχίας στόχων για…την Κυβέρνηση. Ημέρα προβληματισμού για τον κόσμο. Ημέρα επικοινωνιακής λεξιπλασίας για …την Κυβέρνηση.

Περίοδος προσπάθειας ανάλυσης των «χρησμών» των «θεσμών» αλλά και παλαιότερων δηλώσεων υπουργών που θα παραιτούντο αν άλλαζε έστω και ένα ευρώ το αφορολόγητο.

Άλλα λόγια να αγαπιόμαστε δηλαδή.

Όπως οι της κυβέρνησης που αγάπησαν σφόδρα τις θέσεις τους και περί άλλα τυρβάζουν πλέον. Πώς αλλιώς να εξηγήσω το γεγονός ότι οι «θριαβμολογίες» εστιάζονται στο γεγονός πως …συμφωνήσαμε ως χώρα να…συμφωνήσουμε. Όπερ έδει δείξε ότι δεχθήκαμε τα πάντα.

Απλά χάριν της προεκλογικής περιόδου στην Γερμανία –και όχι μόνον- αλλά και της δημοσκοπικής κατάρρευσης της Κυβέρνησης, οι πάντες βολεύονται από την παράταση του χρόνου διαπραγμάτευσης. Ας μην ξεχνιόμαστε άλλωστε.

Καρναβάλι έχουμε και πρέπει να είμαστε χαρούμενοι. Ή να συμφωνήσουμε πως θα συμφωνήσουμε ότι πρέπει να είμαστε χαρούμενοι…

Κάποιος να εξηγήσει στους πολίτες πως αυτό το «συμφωνήσαμε ότι θα συμφωνήσουμε», μεταφράζεται σε κατ΄ελάχιστον μείωση του ετησίου εισοδήματος όσων ενέπιπταν στην κλίμακα του αφορολόγητου κατά 700 ευρώ εφόσον μειωθεί κατά την προνομοθέτηση –νέος όρος που αντικατέστησε τον προληπτικό «κόφτη»- στις 6000 ευρώ.

Όσο δε για τους συνταξιούχους …ας ξεχάσουν λόγω …«προνομοθέτησης» την προσωπική διαφορά.

Αν αθροίσουμε δε την μηνιαία επίπτωση -λόγω «συμφωνηθήσας» θυσίας- από τις δύο αυτές εξελίξεις δεν θα ήταν υπερβολή να σημειώσουμε πως το οικογενειακό εισόδημα θα …κοπεί κατά 100 ευρώ το λιγότερο. Τα δε υπόλοιπα περί «μηδενικών δημοσιονομικών επιπτώσεων» επί το λαϊκότερο μου θυμίζουν …παραμύθια της Χαλιμάς.

Καλό δε θα είναι οι κύριοι της Κυβέρνησης να κοιτάξουν γύρω τους και να αντιληφθούν πως πρώτιστη υποχρέωσή τους είναι να υποστηρίξουν τους αδύναμους και τους ασθενείς.

Σε λίγο η κοινωνική στήριξη και υγεία θα αποτελεί «ταξικό προνόμιο» που τελικά θα έχει επιβληθεί ως πραγματικός «κόφτης» από μία φιλελευθέρως «αριστερή» Κυβέρνηση.