Μία πολιτική πρωτοτυπία που δεν συνηθίζεται στην χώρα μας

Σίγουρα η δήλωση του Πρωθυπουργού πως η Κυβέρνηση παραπλανήθηκε κατά την διάρκεια των διαπραγματεύσεων, αποτελεί κατάθεση ειλικρίνειας. Μία πολιτική πρωτοτυπία που δεν συνηθίζεται στην χώρα μας. Ήλθε όμως σε λάθος στιγμή και με λάθος σημειολογία για μία νέα Κυβέρνηση.

Ενώ ο ίδιος ο κ. Τσίπρας εμπιστευόταν την αρχική διαπραγματευτική του ομάδα, αυτή «παραπλανήθηκε». Ως προέκταση δε αυτής της παραπλάνησης εύκολα συνάγεται πως αυτή οδήγησε σε λανθασμένες εκτιμήσεις πολιτικής και καθυστερήσεις με μη αναστρέψιμες συνέπειες για την πορεία της οικονομίας το 2015.

Προφανώς δε κάθε πολίτης σήμερα θα διερωτάται αν το πρόγραμμα «γέφυρα» του κ. Βαρουφάκη συμπεριελάμβανε την πιθανότητα –ως μέρος παιγνίου- της παραπλάνησης από τους «Εταίρους» μας. Δηλαδή ποια πλευρά τελικά λειτούργησε με βάση τα «παίγνια»; Ειδικά τώρα που η Κυβέρνηση κατηγορεί τους «θεσμούς» ότι δεν συνενοούνται.

Μπορεί η αναζήτηση της ισορροπίας μεταξύ του αναγκαίου και του εφικτού να χαρακτηρίζει το τι συνιστά πολιτική, η δυνατότητα άσκησής της όμως καθώς και η αποτελεσματικότητα όσων την διαμορφώνουν δοκιμάζεται αλλά και αναδεικνύεται σε περιόδους κρίσης. Οι ιστορικές εξελίξεις στην Κύπρο, καθώς και ο πρόσφατες του Eurogroup, και οι χειρισμοί που έγιναν από κάθε εμπλεκόμενη πλευρά δίνουν καθαρά πλέον το στίγμα του πώς νοείται, πως θα διαμορφώνεται και σε ποια σημεία θα ισορροπεί πλέον «αναγκαστικά» η Ευρωπαϊκή οικονομική πολιτική .

Όσο και αν οι πρόσφατες αποφάσεις και δηλώσεις σοκάρουν για την ωμότητα τους, δημιουργώντας ταυτόχρονα σχολές σκέψεις και κριτικής στην Ευρωζώνη, είμαστε υποχρεωμένοι να αποδεχθούμε το γεγονός ότι η ταχύτερη αντίληψη του τρόπου διαμόρφωσης και «μεθόδευσης» του νέου δόγματος δεν συνιστά κατ΄ανάγκη μοιρολατρική υποταγή στα κελεύσματα μιας ισχυρότερης ομάδας στην Ευρώπη. Συνιστά «μεθόδευση» επιδίωξης του εφικτού στην παρούσα φάση. Άλλωστε, αυτό αποτελεί στοιχείο της τέχνης του «πολιτεύεσθαι».

Όπως αποδείχθηκε, η μη εξοικείωση των Κυπρίων με την νέα πολιτική πραγματικότητα οδήγησε την ηγεσία της σε τραγικά λάθη, όσο και αν προς στιγμή όλοι νιώθαμε υπερήφανοι για το αρχικό «όχι». Στον αντίποδα οι αθόρυβοι χειρισμοί της Ελληνικής Κυβέρνησης διαμόρφωσαν ένα πλαίσιο σταθερότητας του τραπεζικού συστήματος.

Όπως αποδείχθηκε η μη εξοικείωση –ή η ηθελημένη άγνοια- συγκεκριμένων πολιτικών κομμάτων στην χώρα μας με την ροή της νέας πολιτικής σκέψης στην Ευρωζώνη-είτε συμφωνούμε, είτε διαφωνούμε -όπως αυτή εκφράζεται με πολιτικές που προσεγγίζουν την αρχική αντίδραση του «όχι» των Κυπρίων – νομοτελειακά πλησιάζει να οδηγήσει την χώρα μας σε απροσπέλαστα μονοπάτια.

Κάποια στιγμή πρέπει όλοι από κοινού να αντιληφθούμε πως ο ρόλος ενός κράτους και η διαφύλαξη του «ζωτικού του χώρου» κτίζεται με στρατηγικές κινήσεις και μεθοδικότητα κατά κύριο λόγο. «Επαναστατικές» κορώνες στείρας άρνησης ή κινήσεις εντυπωσιασμού σίγουρα ηχούν ωραία στα αυτιά ενός πικραμένου λαού. Ειδικά όταν πολλές από τις τοποθετήσεις έχουν λογική και δίκαιο. Όμως, αποτελούσαν μέθοδο αντίδρασης μίας άλλης εποχής, όπου η συλλογικότητα και η προσπάθεια ομογενοποίησης της οικονομικής πολιτικής δεν ήταν η πρωτεύουσα επιδίωξη.

Οι πρόσφατες εξελίξεις αποδεικνύουν πως παρά τα πολλά λάθη στην αρχική διαμόρφωση των «μνημονίων» της χώρας μας, όσο και αν είναι δύσκολο να το αποδεχθούμε, η διαμόρφωση των πολιτικών που ακολουθούνται έδωσαν στην χώρα τον αναγκαίο χρόνο προσαρμογής. Όσο τα γεγονότα εξελίσσονται, αποδεικνύεται πως η εφικτή πολιτική είναι αυτή που θα δώσει τον χρόνο στην χώρα μας να ελιχθεί εντός του νέου πολιτικού γίγνεσθαι και εντός της Ευρωζώνης. Ας το αντιληφθεί αυτό γρήγορα η νέα Κυβέρνηση με όποιο τρόπο και αν «τελικά» επιλέξει να διαπραγματευτεί.