Tα πλεονεκτήματα της Μεσογειακής Διατροφής

Η παραδοσιακή μεσογειακή διατροφή ύστερα από μελέτες στη χώρα μας και αλλού έχει αποδειχθεί η πιο υγιεινή διατροφή. Η μεσογειακή διατροφή χαρακτηρίζεται από τις διατροφικές συνήθειες που βρέθηκε στις αρχές της δεκαετίας το 1960. Είναι διάσημη για τις ευεργετικές της ιδιότητες καθώς προφυλάσσει από εμφράγματα του μυοκαρδίου και από διάφορες μορφές καρκίνου, είναι φτωχή σε θερμίδες, τονώνει τον οργανισμό, βοηθάει στην καλή λειτουργία του εντέρου κ.ά.

Ο όρος Μεσογειακή Διατροφή επινοήθηκε από τον φυσιολόγο Άνσελ Κις για να περιγράψει το μοντέλο διατροφής το οποίο ακολούθησαν οι λαοί των μεσογειακών χωρών.

Στη διεθνή διάσκεψη για τις μεσογειακές διατροφές το 1993, αποφασίστηκε τι θα θεωρείται υγιεινή παραδοσιακή διατροφή.

Αυτή η διατροφή ορίστηκε με τα ακόλουθα χαρακτηριστικά:

Άφθονες φυτικές ίνες (φρούτα, δημητριακά, λαχανικά, ψωμί ολικής άλεσης, πατάτες, όσπρια, ξηροί καρποί)

Ελάχιστα έως καθόλου επεξεργασμένα προϊόντα

Γαλακτοκομικά προϊόντα (κυρίως τυρί και γιαούρτι) καθημερινά σε μικρές έως μέτριες ποσότητες

Ψάρια και πουλερικά σε μικρές έως μέτριες ποσότητες

Κόκκινο κρέας έως δύο (2) φορές το μήνα

Ελαιόλαδο ως κύρια πηγή λιπαρών που περιέχουν μόνο ακόρεστα λιπαρά οξέα

Η συγκεκριμένη διατροφική σύνθεση της Μεσογειακής Διατροφής έχει ως αποτέλεσμα αφενός χαμηλή περιεκτικότητα σε κορεσμένα λιπαρά και χοληστερίνη και αφετέρου υψηλή περιεκτικότητα σε υδατάνθρακες και ίνες.

Τις τελευταίες δεκαετίες, η επιστημονική κοινότητα έχει αναγνωρίσει μέσα από πληθώρα κλινικών και επιδημιολογικών μελετών, το σημαντικό ρόλο αυτής της διατροφής, τόσο στην πρόσληψη όσο και στην έκβαση πολύπλοκων ασθενειών όπως οι καρδιαγγειακές παθήσεις.

Το 1910 η Unesco συμπεριέλαβε την Μεσογειακή Διατροφή στον κατάλογο της Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς της Ανθρωπότητας, ύστερα από αίτημα που υπέβαλαν από κοινού οι χώρες: Ελλάδα, Ιταλία, Ισπανία και Μαρόκο.

Αλλά θα επανέλθουμε.