Κέρδη για τις μεγάλες επιχειρήσεις, ζημιές για τους εργαζόμενους.

Στις ειδησεογραφικές ιστοσελίδες διαβάζουμε συχνά για τον θετικό ρυθμό ανάπτυξης της οικονομίας και τα πρωτοφανή κέρδη των μεγάλων επιχειρήσεων στην χώρα. Η προσπάθεια είναι να δημιουργηθεί η εικόνα, ότι όλα βαίνουν καλώς στο μέτωπο της οικονομίας και οι εργαζόμενοι πρέπει να είναι ευχαριστημένοι, γιατί βρισκόμαστε σε τροχιά ανόδου. Όμως η πραγματικότητα για τους εργαζόμενους είναι πολύ διαφορετική.

Από την αύξηση του πλούτου και των κερδών οι εργαζόμενοι δεν ωφελήθηκαν. Ο παραγόμενος πλούτος συγκεντρώθηκε στα χέρια των λίγων και ισχυρών. Άλλωστε αυτός είναι ο κύριος στόχος της εφαρμοζόμενης οικονομικής πολιτικής της κυβέρνησης. Αυτό ισχύει και για την εργασία. 

Πρόσφατη έρευνα της Συνομοσπονδίας Ευρωπαϊκών Συνδικάτων, αποδεικνύει πως ενώ τα πραγματικά κέρδη των επιχειρήσεων για το έτος 2023 αυξήθηκαν κατά 5,9%, την ίδια ώρα η πραγματικοί μισθοί μειώθηκαν κατά 0,2%. Ακόμα και οι αυξήσεις που δόθηκαν στον βασικό μισθό, δεν φθάνουν να αντισταθμίσουν τις απώλειες στα εισοδήματα των εργαζομένων από τον πληθωρισμό, ο οποίος τρέχει με ιλιγγιώδεις ρυθμούς κυρίως στα βασικά είδη διατροφής.

Σε αντίστοιχη έρευνα του ΟΟΣΑ, η Ελλάδα παρουσιάζεται να έχει την μικρότερη μέση αύξηση των μισθών την δεκαετία 2012-2022, με τον μέσο μισθό να αυξάνεται μόλις κατά 1,5%!!! Να σημειώσουμε ότι τα στοιχεία της ΕΡΓΑΝΗ δείχνουν πως ο μέσος μεικτός μισθός στην Ελλάδα ανέρχεται σε 1.184,35 ευρώ, ενώ τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ για το έτος 2022 εμφανίζουν τα νοικοκυριά που διαμένουν σε αστικές περιοχές να δαπανούν 1.677,66 ευρώ κατά μέσο όρο για αγαθά και υπηρεσίες. Οπότε από τα στατιστικά στοιχεία και μόνο μπορούμε να συμπεράνουμε ότι οι εργαζόμενοι βρίσκονται σε χειρότερη θέση, ακόμα και αν έχουμε εκτόξευση των κερδών για τις μεγάλες επιχειρήσεις.

Οι εργαζόμενοι που παράγουν τον πλούτο και δημιουργούν τα κέρδη των εταιρειών με την κατανάλωση τους, είναι αυτοί που δεν επωφελούνται από τα κέρδη αυτά. Αντίθετα οι ταξικές διαφορές διευρύνονται. Οι αγορές δεν αυτορυθμίζονται τελικά με κάποιον μαγικό τρόπο ή μάλλον ρυθμίζονται για να συσσωρεύουν τα κέρδη οι λίγοι εις βάρος των πολλών. Αν οι ίδιοι εργαζόμενοι δεν απαιτήσουν και διεκδικήσουν μεγαλύτερο μερίδιο στον πλούτο που παράγουν, οι συνθήκες θα χειροτερεύουν συνεχώς για αυτούς και το φαινόμενο των ‘’φτωχών’’ εργαζομένων θα αυξάνεται.

Κωνσταντίνος Τηλιγάδας

Γενικός Γραμματέας Ομοσπονδίας Υπαλλήλων ΟΑΕΔ