«Έφυγε» ο Άκης της γενιάς μας…

Χάσαμε τον Άκη Ταγκαλάκη… Συγκλονιστική η είδηση που ήλθε αναπάντεχα, για να ανασύρει μνήμες μιας ΗΓΕΤΙΚΗΣ ΜΟΡΦΗΣ που σημάδεψε καταλυτικά την πορεία  του Αντιδικτατορικού Φοιτητικού Κινήματος της Πάτρας.

Ο Άκης Ταγκαλάκης δεν ήταν απλά ένα στέλεχος του αγώνα κατά της Χούντας στο Πανεπιστήμιο της πόλης μας. Ήταν ο γνήσιος εκφραστής μιας γενιάς, ήταν εκείνη η προσωπικότητα που μετέδιδε με μοναδικό τρόπο τη φλόγα για δημοκρατία και λευτεριά σε όλους εμάς που συμμετείχαμε στο κίνημα.

Τον γνώρισα ως Πρόεδρο της 16ωρης συνέλευσης στο Παράρτημα του Πανεπιστημίου τον Φεβρουάριο του ΄73, με ένα ασφυκτικά γεμάτο αμφιθέατρο και  τους ασφαλίτες  να έχουν περικυκλώσει το χώρο.

 Με μοναδικούς χειρισμούς  και ρητορική δεινότητα κατάφερε να διευθύνει με υποδειγματικό τρόπο μια δύσκολη και πρωτόγνωρη διαδικασία. Το πιο σημαντικό ήταν όμως ότι με το χαρισματικό του λόγο, μας ενέπνευσε για να ξεπεράσουμε οι περισσότεροι από εμάς φόβους και αναστολές και να συμμετέχουμε ενεργά στον αγώνα.

Ο Άκης είχε πρωταγωνιστικό ρόλο σε όλες τις φάσεις του φοιτητικού κινήματος με το προσωπικό κόστος των συλλήψεων και βασανισμών, όπως βεβαίως και  άλλοι συνδικαλιστές φοιτητές.

Η απώλεια του όπως και άλλων συντρόφων σηματοδοτεί σιγά-σιγά το τέλος μιας εποχής, και μιας γενιάς νέων παιδιών που πάλεψαν τότε στην πόλη μας για τη δημοκρατία.

Κρατάω σαν παρακαταθήκη τα λόγια που μου έλεγε συνεχώς, ότι «πρέπει να μάθουν και οι νεότερες γενιές για το κίνημα της Πάτρας, σαν ένα σημαντικό κομμάτι της ιστορίας της».

Σύντροφε Άκη, σε ευχαριστούμε  για όσα μας πρόσφερες, για όσα  μας ενέπνευσες.

Καλό σου ταξίδι

Γιώργος Βασιλακόπουλος