Αθανασία Κοτσά: Πορεία προς Εμμαούς

Η Αθανασία Κοτσά σε ανακοίνωσή της αναφέρει: "Ευτυχώς, ο π. Αναστάσιος Γκοτσόπουλος δεν ...μετανοεί, παρά την σε α' βαθμό καταδίκη του από την ελληνική δικαιοσύνη, επειδή επί καραντίνας τόλμησε ν' αψηφήσει τα προστάγματα του Κρέοντα, τελώντας Θεία Λειτουργία την 25η Μαρτίου 2020 -άκουσον άκουσον!!
Ευτυχώς για μας, "δεν συνεμορφώθη προς τας υποδείξεις" και, παρά το ράπισμα που δέχθηκε, υπόσχεται να τιμήσει και πάλι το ράσο του σε ανάλογη συνθήκη, κατευνάζοντας τους όποιους φόβους, τις όποιες αγωνίες μας για ακυβέρνητο κι αποίμαντο μέλλον.

Ευτυχώς, επιμένει στην ...αμετανοησία, ο αδιόρθωτος, διότι ως Ορθόδοξος κληρικός ομολόγησε ότι έπραξε το προσταχθέν υπό του Θεού καθήκον του, όπως πιστοί κι εκπρόσωποι άλλων θρησκευμάτων έπραξαν την ίδια χρονική περίοδο αντιστοίχως στην πατρίδα μας, δίχως να εμποδίζεται η συμμετοχή τους στα τυπικά ή στη λατρεία τους (ερώτημα που είχα θέσει τότε στο Υπ Πολιτικής Προστασίας, χωρίς να λάβω απάντηση).
Ευτυχώς που δεν ...μετανοεί αλλ' ως λυχνία καθοδηγεί τις ψυχές στο αέναο φως, στην αλήθεια, στα θυρανοίξια του Παραδείσου.

Ευτυχώς για όλους εμάς, που εδώ και δυο χρόνια, αποκλεισμένοι από την Πολιτεία ως μιάσματα, ως ανοιχτή πληγή σ' έναν ήδη διαλυμένο κοινωνικό κορμό, γονατισμένο από τους φόρους και την ανέχεια, βρίσκουμε στο πετραχήλι του ...αμετανόητου πνευματικού μας την πίστη, την ελπίδα, την ανάσα για ν' αντέξουμε το ζοφερό παρόν.

Ευτυχώς για την κοινωνία, η Θέμις τιμώρησε παραδειγματικά το ατίθασο πνεύμα του. Η τάξις και η ασφάλεια περιφρουρούνται επαρκώς από σήμερα, μολονότι πουθενά δεν συναπαντήθηκαν με την Αιδώ.

Κι εμείς, σκυθρωποί κι απόκοσμοι δειλιάζουμε να ψελλίσουμε ένα δόξα Σοι. Δεν βλέπουμε πως είναι πάντα κοντά μας, χαμογελαστός, αισιόδοξος, πως όσα έγιναν, όσα γίνονται έπρεπε / πρέπει να γίνουν. Μόνο σαν παίρνει να νυχτώνει νοιώθουμε τη χαρά της παρουσίας του και τον καλούμε, σαν τότε προς Εμμαούς: μείνε μαζί μας, πάτερ, γιατί σκοτεινιάζει στον κόσμο κ' σώνεται το Φως...
Και πώς να δει κι ετούτη η τυφλή θεά μέσα στη νύχτα ότι το τρόπαιο που βαστά σήμερα στα χέρια της δεν είναι άλλο από το σάβανό της;".