Πώς θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί η τραγική κατάληξη
Τα λάθη που οδήγησαν στον τραγικό ορειβατών προν από μία εβδομάδα, στον Χελμό, αναλύει ο έμπειρος χιονοδρόμος Γιωργος Μπουγιούκος.
Όπως αναφέρει:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΟΡΕΙΒΑΤΙΚΟ ΔΥΣΤΥΧΗΜΑ ΣΤΟΝ ΧΕΛΜΟ.
Μόνο αναγνωρίζοντας τα όποια λάθη θα μπορέσουμε, ελπίζω, να διδαχτούμε από αυτά. Όσο σκληρό κι αν ακουστεί, δεν υπάρχει "κακιά στιγμή", ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΚΕΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ... Όσα θα απαριθμώ πιό κάτω, γράφτηκαν όχι ως "κατηγορητήριο" ή κριτική εκ του ασφαλούς, αλλά με ΜΟΝΗ ΕΓΝΟΙΑ την εμπέδωση του κανόνα ότι η ΑΣΦΑΛΕΙΑ θα πρέπει να είναι το Α και το Ω στο μυαλό όλων όσοι αποφασίζουν να βγουν στο βουνό, απ’τον απλό πεζοπόρο μέχρι τον πιο extreme αναρριχητή.
Λάθος 1ον: Η ΕΠΙΛΟΓΗ ΤΟΥ ΣΗΜΕΙΟΥ:
Η κλίση του πεδίου που επελέγη των 35-40 μοιρών, είναι γνωστόν στον ορειβατικό κόσμο από αναλύσεις, ότι δεν αυτοκαθαρίζεται εύκολα και είναι το πιό επιρεπές σε χιονοστιβάδες που δημιουργούνται από ανθρώπινη ενέργεια, ιστάμενοι, περπατώντας ή ακόμα και σκιάροντας στην χιονισμένη πλαγιά του βουνού. Ειδικότερα στην πλάγια κίνηση, τραβερσάριμα, η επικινδυνότητα για δημιουργία χιονοστιβάδας αυξάνει γεωμετρικά λόγω του βάρους μας, αλλά και από το βάθος της ενέργειάς μας στο χιόνι, (βήματα, κόψιμο με σκί), που επηρεάζει το ξεκίνημά της…
Λάθος 2ον: Η ΕΛΛΕΙΨΗ ΣΥΣΤΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ:
Υπάρχει τεχνικός έλεγχος που συστηματικά διδάσκεται στις σχολές χειμερινού βουνού.
Ο έλεγχος της διαστρωμάτωσης του πεδίου στο οποίο θα γινόταν η τραβέρσα, με κάθετη τομή στο χιόνι βάθους 40 -70cm, απαιτεί πάρα πολύ λίγο χρόνο περίπου 2-5 λεπτά της ώρας, αλλά μας δίνει πολύ χρήσιμη πληροφορία για την επικινδυνότητα του πεδίου. Πέραν αυτού, ο λίγος αυτός χρόνος δίνει στην ομάδα ΚΑΙ ΔΕΥΤΕΡΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ που δημιουργούν αυτό που λέμε ΠΕΡΙΣΚΕΨΗ και ΑΥΞΗΜΕΝΗ ΠΡΟΣΟΧΗ.
Λάθος 3ον: Η ΑΠΟΛΑΥΣΗ
Ο καιρός που εκείνο το πρωινό γύρισε σε νοτιά στον Χελμό, σε συνδιασμό με την ηλιοφάνεια, δημιούργησε εξαιρετικές και θερμοκρασιακά συνθήκες διαβίωσης, που μάλλον τους χαλάρωνε και τους ευχαριστούσε, παρά τους προβλημάτιζε ώστε να είναι προσεκτικοί και με το μυαλό στην κίνηση που επιχειρούσαν.
Λάθος 4ον: Η ΕΠΙΛΟΓΗ ΤΗΣ ΩΡΑΣ
Σύμφωνα με τον εργαζόμενο στο φυλάκιο του ΑΝΑΒΑΤΗΡΑ ΣΤΙΓΑ κ. Κοτσίρη, στην κορυφή έφτασαν και συνομίλησαν μαζί του στις 10:30 π.μ.
Μετά από λίγο κατηφόρησαν προς την νοτιοανατολική πλαγιά της Νεραϊδόραχης και γνωρίζοντας τον χώρο, υπολογίζω θα έφτασαν στο σημείο της τραβέρσας γύρω στις 11:30 το μεσημέρι, στην υψηλότερη δηλαδή θερμοκρασία μιάς ημέρας με νότιο, όπως προείπα, καιρό χωρίς πολύ κρύο και με απόλυτη ηλιοφάνεια…
Τέτοιες δραστηριότητες θα πρέπει να ξεκινούν ΠΟΛΥ ΝΩΡΙΣ το πρωί, όταν το χιόνι είναι αρκετά σφιχτό ακόμη, αλλά και ο πάγος στην πεδίο αναρρίχηση πολύ πιο ασφαλής.
Λάθος 5ον: Η ΚΙΝΗΣΗ ΣΤΟ ΠΕΔΙΟ
Το τραβερσάρισμα του πεδίου εκ του αποτελέσματος, παρασύρθηκαν όλοι μαζί, φαίνεται ότι έγινε και των τριών μαζί ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ και όχι ένας ένας, που θα εξασφάλιζε καλύτερο έλεγχο του πάγου ή του χιονιού, λιγότερο βάρος στο πεδίο και το κυριότερο άμεση παρέμβαση - επέμβαση σε περίπτωση ατυχήματος από τους άλλους δύο της σχοινοσυντροφιάς. Η φιξαρισμένη ασφάλεια βέβαια θα ήταν η πρέπουσα και επιβάλλεται σε τέτοια επισφαλή πεδία, στα οποία η ανθρώπινη ενέργεια υπό τις προϋποθέσεις που έχω προαναφέρει, δίνουν νομοτελειακά χιονοστιβάδα… Η πρόσβαση στην βάση του αναρριχητικού πεδίου και η προσμονή για το κυρίως γεγονός της αναρρίχησης πολλές φορές μας κάνει βιαστικούς και απερίσκεπτους…
Λάθος 6ον: Η ΠΡΟΙΣΤΟΡΙΑ
Η τραγωδία του Μαινάλου στις 13 Φεβρουαρίου 2005 με τους πέντε νεκρούς(!) λίγα χρόνια πριν έγινε με τον ίδιο ακριβώς τραγικό τρόπο(!), σε ένα βουνό που δεν προϊδεάζει και δεν φημίζεται για την δυσκολία του, ΔΕΝ ΑΝΑΛΥΘΗΚΕ ΠΟΤΕ από τον ορειβατικό κόσμο, τουναντίον έγινε τεράστια προσπάθεια να αποκρυβεί, ως μη γενόμενη! Οι συνθήκες και τότε ίδιες, έπνεαν νότιοι άνεμοι με ομίχλη, ελαφρά χιονόπτωση και το κυριότερο ΚΙΝΗΣΗ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ επάνω σε παρόμοιο κεκλιμένο πεδίο…
Λάθος 7ον: Η ΣΙΓΟΥΡΙΑ
Η ορειβασία είναι ένα πολύ σύνθετο άθλημα. Οι δάσκαλοι στις Άλπεις ανέκαθεν έδιναν μεγαλύτερη σημασία στην ομάδα και την ψυχική της συγκρότηση και μετά στην εξειδίκευση και την τεχνική εμπειρία του αλπινιστών. Η ομάδα πρέπει να αλληλοσυμπληρώνεται να αμφιβάλλει, να αναλύει και να μην στοιχίζεται πίσω από την ικανότητα, καθ’ότι άριστος σκιέρ δεν συνεπάγεται έμπειρος ορειβάτης ή μία ισχυρή προσωπικότητα του χώρου δεν σημαίνει ότι συμβάλει πάντα και στο ιδανικό αποτέλεσμα.
Γιώργος Μπουγιούκος.
Ακολουθήστε το thebest.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο thebest.gr
