Πήγαμε Επίκεντρο: Υπάρχει κάτι που δεν μπορεί να κάνει η Μάρια Φλωράτου στη σκηνή;

Είχε πολύ καιρό μια παράσταση να γίνει «talk of the town» και αυτό το κατάφερε ασυζητητί ο σπιρτόζικος μονόλογος «Eρως, Μονόπτερος ο Πλάνης» στο Επίκεντρο. (Πήγαμε «στο παραπέντε» πριν το φινάλε αλλά ο σκηνοθέτης Γεράσιμος Γεννατάς, κατευχαριστημένος από την όλη απήχηση, μας ανακοίνωσε πως ενδεχομένως το έργο επιστρέψει μετά από ένα tour σε Αθήνα- Θεσσαλονίκη).

 Εδώ η πατρινή ηθοποιός Μάρια Φλωράτου δίνει ένα ρεσιτάλ σκηνικών ικανοτήτων ώστε να αναρωτιέσαι όχι «τι κάνει» αλλά «τι δεν μπορεί να κάνει» τελικά.  Για πολύ κόσμο που παρακολουθεί θέατρο ήταν αποκάλυψη και έκπληξη η εξέλιξή της και η ερμηνευτική της εξωστρέφεια. Εκθέτοντας μια σαρωτική κωμική φλέβα, αναζητάει και ενσαρκώνει τα διαφορετικά πρόσωπα του έρωτα σε στερημένους καιρούς πανδημίας, με απολαυστικά διασκεδαστικό τρόπο. Οι διαθέσεις «παίζουν» και μεταλλάσσονται συνεχώς, με πλάκα, λογοπαίγνια, ταχυδακτυλουργικά, «πειραγμένες» ξένες γλώσσες, εκφράσεις του δρόμου, διαρκείς χειρονομίες, ντύσιμο- γδύσιμο, μεταμφιέσεις και ζωντανά τραγούδια. Η Μάρια μπορεί να είναι κλόουν, tv persona και σεξοβόμβα – καρικατούρα μαζί αλλά και τρυφερή και γλυκιά τραγουδίστρια με υπέροχη φωνή. Ενας ακούραστος κομπέρ. Μέσα σε όλο αυτό το show έχουν μπει και συνδυαστεί αποσπάσματα από Πλούταρχο, Σαπφώ, Ευρυπίδη, Σέξπηρ, Πούσκιν, Επίκουρο, Γρυπάρη με κοινή θεματική αφετηρία τον έρωτα. Οσοι βγήκαν από το Επίκεντρο το τελευταίο διάστημα σχολιάζουν το πώς τα καταφέρνει όλα αυτά μαζί και τα ξανακάνει διαδοχικές βραδιές.

 *Μόνη μας ένσταση ήταν κάποια σημεία του κειμένου «επιθεωρησιακής» επικαιρότητας, καθώς όταν καταπιάνεσαι – ανάλαφρα αλλά δεξιοτεχνικά- με το ύψιστο συναίσθημα δεν έχεις ανάγκη να προκαλέσεις το εύκολο γέλιο με χιλιοειπωμένες αναφορές σε πολιτικές φιγούρες, όπως π.χ ο Χαρδαλιάς.