Ευ. Σώκος: Ο σεισμός στη Ν. Ζηλανδία μπέρδεψε την εκτίμηση των Ρίχτερ στη Θεσσαλία- Σε διέγερση ο Δ. Κορινθιακός

Για τους σεισμούς στην περιοχή της Θεσσαλίας καθώς και τα ρήγματα του Δυτικού Κορινθιακού που έχουν ενεργοποιηθεί μίλησε ο  αναπληρωτής καθηγητής του Τμ. Γεωλογίας του Πανεπιστημίου Πατρών, Ευθύμιος Σώκος.

Ως προς τη Θεσσαλία εξήγησε ότι επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο της Πάτρας κάνουν έρευνες πεδίου για να εντοπίσουν το ρήγμα ή τα ρήγματα και να λάβουν περισσότερες πληροφορίες για το τι συμβαίνει, με τον ίδιο να πιστεύει ότι είναι μια ζώνη, που έχει ενεργοποιηθεί στην περιοχή αυτή, η οποία είναι γνωστή για την σεισμικότητά της.

«Δεν είναι ένας σεισμός σε μια περιοχή, που δεν γνωρίζαμε την σεισμικότητα της και έχει ένα αρκετά υψηλό δυναμικό με αρκετά μεγάλα ρήγματα μέχρι της τάξης, που είδαμε, των 6-6,5 Ρίχτερ» ανέφερε χαρακτηριστικά μιλώντας "Στο Κόκκινο Πάτρας 107,7". 

Στην Ελασσόνα, τον Τύρναβο και στις άλλες περιοχές βρίσκονται μέλη του τμήματος Γεωλογίας του Πανεπιστημίου Πατρών, μελετώντας το φαινόμενο, εφαρμόζοντας την παλαιοσεισμολογία για να εντοπίσουν τις παλιές επισκέψεις του εγκέλαδου στα χωριά, που επλήγησαν.

«Όταν έχουμε σεισμούς αυτού του μεγέθους το ρήγμα, το οποίο σπάει, φτάνει συνήθως στην επιφάνεια και δημιουργείται ένα αποτύπωμα, δηλαδή τα ιζήματα αποτυπώνουν ότι έχει γίνει διάρρηξη. Οπότε αν μετά από χρόνια πας και σκάψεις την περιοχή αυτή μπορείς να χρονολογήσεις τα ιζήματα αυτά και να δεις πότε έγινε ο προηγούμενος σεισμός. Είναι σημαντικό, διότι με τις ενόργανες μετρήσεις δεν μπορούμε να πάμε τόσο πίσω» , καθώς οι πρώτοι σεισμογράφοι στη Ελλάδα ήρθαν περίπου το 1900 και με αυτή την μέθοδο προσπαθούν να πάνε χιλιάδες χρόνια πίσω, που αυτό μπορεί να το δώσει η γεωλογία.

Ερωτηθείς για ποιο λόγο έγιναν αισθητοί αυτοί οι σεισμοί από την Θεσσαλία και σε περιοχές της Αχαΐας, απάντησε ο κ. Σώκος ότι ήταν τα επιφανειακά κύματα, «αυτά, τα οποία ταξιδεύουν στην επιφάνεια του εδάφους» και όταν ο σεισμός είναι ρηχός, όπως στους εν λόγω σεισμούς, «δημιουργούνται με μεγάλο πλάτος και μπορούν να ταξιδέψουν σε μεγάλες αποστάσεις και γίνονται αισθητά, δεν είναι κάτι περίεργο. Για παράδειγμα είχαμε ένα μεγάλο σεισμό στη Νέα Ζηλανδία (8,1 Ρίχτερ), ο οποίος συνέπεσε με τον δεύτερο σεισμό, που έγινε στη Θεσσαλία, χρονικά.

Τα κύματα από αυτό τον σεισμό ταξίδευαν στην επιφάνεια της γης για ώρες και κάποια στιγμή συνέπεσαν με τα κύματα, που προκάλεσε ο δεύτερος σεισμός από την Θεσσαλία. Αυτό κάποιες φορές μας δημιουργεί προβλήματα στην ανάλυση», γιατί όταν χρησιμοποιούνται κυματομορφές , που έχουν προέλθει από συμβολή δυο σεισμών, «είναι δύσκολο να ξεχωρίσεις μετά, ποια κύματα ανήκουν σε ποιον σεισμό και να κάνεις την ανάλυσή του», για αυτό τον λόγο και διεθνή κέντρα, που λαμβάνουν στοιχεία από το παγκόσμιο δίκτυο, είχαν δώσει μεγαλύτερο μέγεθος , διότι είχαν χρησιμοποιήσει κυματομορφές από τον σεισμό της Νέας Ζηλανδίας.

Αναφερόμενος στη Δυτική Ελλάδα και την σεισμική δραστηριότητα που υπάρχει το τελευταίο διάστημα στον Δυτικό Κορινθιακό ο κ. Σώκος επισήμανε ότι στην συγκεκριμένη περιοχή δεν υπάρχει μόνο ένα ρήγμα. «Υπάρχουν δεκάδες ρήγματα, και κάθε ένα έχει ένα δυναμικό με βάση όσα γνωρίζουμε. Κάποια έχουν μικρότερο μήκος και δεν μπορούν να δώσουν μεγάλους σεισμούς και κάποια που μπορούν να δώσουν σεισμούς της τάξης μέχρι 6,5 Ρίχτερ. Όλα τα ρήγματα είναι κοντά, πολλές φορές το ένα κόβει το άλλο ή είναι παράλληλο με ένα άλλο κτλ.

Όταν ενεργοποιηθεί ένα μπορεί να συμβάλει στην ενεργοποίηση ενός διπλανού. Αυτό παρακολουθούμε τους τελευταίους μήνες στον Κορινθιακό. Το έχουμε ξαναζήσει πολλές φορές, ίσως όχι με τόσο μεγάλα μεγέθη έως 5 Ρίχτερ. Είναι μια ακολουθία που είναι ακόμα σε εξέλιξη, δείχνει κάποιες φορές ότι μπαίνει σε φάση ύφεσης, μετά έχουμε πάλι μια μικρή έξαρση. Πιστεύω ότι θα συνεχίσουμε σε αυτό το μοτίβο. Δεν μπορώ να ξέρω αν αυτή η ακολουθία μπορεί να διεγείρει έναν μεγαλύτερο σεισμό.»

Στο ερώτημα κατά πόσο οι μικροί συνεχείς σεισμοί είναι καλοδεχούμενοι και βοηθούν στην σταδιακή εκτόνωση του φαινομένου ο κ. Σώκος υποστήριξε ότι αυτή η άποψη δεν ισχύει.

«Οι μικροί σεισμοί αντιπροσωπεύουν κάτι ελάχιστο από την επιφάνεια τους ρήγματος που σπάει. Πάντα μένει ένα μεγάλο κομμάτι το οποίο μπορεί να σπάσει με έναν μεγαλύτερο σεισμό. Επίσης δεν ξέρουμε πώς ακριβώς σπάνε τα ρήγματα. Υπάρχουν κάποια που μπορεί να ολισθαίνουν χωρίς να έχουμε σεισμούς, γιατί είναι τέτοιο το υλικό. Ο κόσμος πρέπει να έχει στο μυαλό του ότι ζει σε μια περιοχή που είναι σεισμογενής. Δεν μπορούμε να το βγάζουμε αυτό από το μυαλό μας, δεν μπορεί να το σκεφτόμαστε όταν κάνει έναν σεισμό 4-5 Ρίχτερ και να αρχίζουμε να ανησυχούμε.

Να μάθουμε να ζούμε με τους σεισμούς. Δεν μπορεί κανείς να σας πει ότι αύριο το πρωί θα κάνει έναν σεισμό. Θα πρέπει να προσέξουμε τα κτίρια μας, τα σπίτια μας και την συμπεριφορά μας για να είμαστε πιο ασφαλείς. Η σεισμολογία έχει προσφέρει τον αντισεισμικό κανονισμό, βασίζεται σε αυτά που δίνει η σεισμολογία άρα έχει προσφέρει ήδη μια πρόβλεψη για την χώρα».