Πάρτο Αλλιώς- Ωσαμ’ αύριο δεν υπάρχεις

Η αλήθεια είναι ότι τις τελευταίες ημέρες, και μήνες, η κυβέρνηση βρίσκεται σε δύσκολη θέση εξαιτίας των λανθασμένων επιλογών, των συντηρητικών εμμονών της και του νεοφιλελεύθερου, ορμπανομπολσοναρικής έμπνευσης, ιδεολογήματος της. Αν δεν θέλουν να πειστούν θα τους πείσουμε με το ζόρι.

Και παρά την πανδημία και την καταστροφική επέλαση του Κορωνιού , σιγά -σιγά η κοινωνική αντίδραση διογκώνεται. Θεώρησαν, οι κυβερνώντες, ότι, μπόρα είναι θα περάσει. Μέτρα γελοία , αναποτελεσματικά περιορισμοί άνευ ουσίας    πλύση εγκεφάλου μέχρι  αηδίας  οδήγησαν την κοινωνία  στα πρόθυρα τη παρανόησης και της αγανάκτησης .  Όλοι , μα περισσότερο, οι νεότερες γενιές ,απαξιωμένες, αφημένες , άνεργες , άπραγες πιέζονται παντοιοτρόπως  , συνθλίβονται μέσα στον στενό κορσέ  του υγειονομικού περιορισμού αλλά και τα μέτρα του ανάλγητου νεοφιλελευθερισμού.

Αυτός ο νεοφιλελευθερισμός που έταζε  ανάπτυξη ,εργασία , μόρφωση, και  xakuna matata.

Αλλά φευ  ,  δεν ανέλαβαν την διακυβέρνηση για να προσπαθήσουν να κάνουν τους πολίτες ευτυχείς , ευχαριστημένους , ασφαλείς, αξιοπρεπείς  . Ανέλαβαν το μαγαζί για  να κάνουν δουλειές , μοίρασμα της πίττας , πάσες  στους εκλεκτούς δικούς τους , ούτε καν σε όλους δικούς τους .

Και σε καμιά περίπτωση σε αυτούς που ναι με συνέβαλαν στην αναρρίχηση  τους στην εξουσία αλλά πια δεν του χρειάζονται. Στημένες λεμονόκουπες για πέταμα.

Μέσα σε αυτό το κλίμα , μέσα σε αυτό το ζόφο πορεύεται η κοινωνία χωρίς να προλάβει να χωνέψει , να συνειδητοποιήσει τις κατακεφαλιές που τρώει . Και σωρεύει μέσα της πόνο, απόγνωση και αγανάκτηση.

Αποφάσισαν λοιπόν, οι πολίτες να βγουν στην πλατεία , σε κάθε πλατεία , σε κάθε ελεύθερο χρόνο ν΄ ανασάνουν, αμ’ δε, η κυβέρνηση δεν συμφωνεί . Αντί να κατανοήσει ότι όλοι έχουμε ξεπεράσει τα όρια μας αποφάσισε να δείξει τα δόντια της στέλνοντας κατά εκατοντάδες τους αστυνομικούς ενάντια στους πολίτες. Την ίδια ώρα το κοινό έγκλημα ανθεί. Ληστείες , πυροβολισμοί κλπ  στην ημερήσια διάταξη με απόντα τα όργανα της τάξης. Δεν προκάνουν , δέρνουν τους πολίτες, κουράστηκαν να κυνηγάνε γέρους και παιδιά στις αλάνες. Προφανώς δεν είναι ο υγειονομικός περιορισμό, -ή αυτός μόνο- που πυροδοτεί την εξέγερση της κοινωνίας. Είναι το σύνολο των πολιτικών που εφαρμόζονται και τροφοδοτούν το ηφαίστειο της αγανάκτησης. Και ας λένε οι δημοσκόποι, πληρώνονται για να κάνουν τη δουλειά.

Γι’ αυτό καλοπληρώνονται αυτό κάνουν.

 Επαγγελματίες, μεσαίοι, φοιτητές , συνταξιούχοι , άνεργοι, εργαζόμενοι και μη αξιοπρεπώς αμειβόμενοι καθένας έχει πολλούς λόγους και πολύ οργή να εξεγείρεται. 

Το καζάνι βράζει , και μόνοι τους συνδαυλίζουν τη φωτιά, πιστεύοντας ότι, με ψέματα που διακινούν μέσω των  ΜΜΕ που πληρώνουν αδρά είτε με κάθε άλλο πρόσφορο τρόπο θα αντιμετωπίσουν το τσουνάμι που έρχεται.

Αλλά  όπως έγραψε ο Οδυσσέας Ελύτης :

 Χίλιοι δυο παραφυλάνε σε κοιτάν και δεν μιλάνε.
Είσαι σήμερα μονάρχης κι ώσαμ’ αύριο δεν υπάρχεις.