Back to Top
#TAGS ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΠΑΤΡΩΝ Αιγιάλεια Νάσος Νασόπουλος Γυναικοκτονία Ρούλα Πισπιρίγκου Travel West Forum
Αγγελίες
Μην ψάχνεις, βρες στο
THE BEST

ΑΠΟΨΕΙΣ

/

Πάρτο Αλλιώς 5-1-2021 - 200 Χρόνια Μετά

Πάρτο Αλλιώς 5-1-2021 - 200 Χρόνια Μετά

Του Ντίνου Βγενόπουλου  

Διακόσια χρόνια πέρασαν , δεν ήταν δοξασμένα

Σε ανηφόρα πήγαινε η χώρα αγκουσαϊσμένα

Μα κάποτε χαρούμενα , συνήθως στενεμένα

Κάποτε με αναλαμπές μα πιο πολλά χαμένα

 

Ευθύς αρχής εφάνηκε πως πήγαινε το πράμα

Το Θοδωρή  το κλείσανε σε ένα μπουντρούμι , δράμα

Και σύνταγμα δεν δίνανε , καμμιά ελευθερία

Ένας λαός στη διακονιά και ο Όθων μεγαλεία

 

Φτιάξανε και κόμματα,  το δήλωναν ευθέως

Εγώ είμαι το αγγλικό, εγώ είμαι το Γαλλικό

Εγώ  είμαι το Ρωσικό, χωρίς τον Μαρξ βεβαίως

 

Αυτονοήτως  η χώρα έγινε των ξένων αποικία

Τα ξένα τα συμφέροντα βρήκανε ευκαιρία

Να βάλλουνε τη μπότα τους επάνω στην Ελλάδα

Και δίναν τη μπομπότα τους στην έρμη τη …γελάδα…

 

Και ο Μπαρμπαγιάννης φώναζε με τη φωνή λαού

Δώστε τώρα το Σύνταγμα ή φύγετε γι΄ αλλού

Και ο λαός και ο στρατός με μια φωνή μονάχα

Εκάμανε  τον Όθωνα  να υπογράψει ταύτα .

 

Νερό εκύλησε πολύ  μες στο στενό αυλάκι

Και η Ελλαδίτσα περπατά σαν το μικρό παιδάκι

Μια μπουσουλά μια περπάτα , σηκώνετε και πέφτει

Μπρος  κάνει πως  κοιτά , μα  φυλάει 0 τον κλέφτη

Ξοπίσω της ακολουθεί, ψάχνει για να την κλέψει

Ξέρει πως ψωμολυσσά , μα αυτός τα δανικά της δίνει και την τρέφει

 

Με ότι τις απόμεινε  από τα δανικά της

Κρατήσανε τους τόκους τους ,πήρανε τα δικά τους

Και ότι της απόμεινε ήταν ο οβολός

Αυτόν που είχε και  από πριν ο έρμος ο λαός

 

Αγύρτες, κοτζαμπάσηδες, κλέφτες και κατσαπλιάδες

Απομυζούν το αίμα της , της κλέβουν τις λιακάδες

Μαζί τους συνεργάζονται …σύμμαχοι και γιακάδες

Και μπήκανε σιγά -σιγά στο κόλπο και οι παπάδες…

 

Στήσανε ένα μαγαζί , μπακάλικο του Ζήκου

Και εκμαυλίσαν το λαό να’ ναι μόνο του ζήτου

τη μια ψωμάκι να ζητά την άλλη ζήτω-ζήτω

το ρουσφέτι κυβερνά και στους πολλούς τον οίκτο

 

‘Ήρθε και ο σιδηρόδρομος να ενώσει την Ελλάδα

(Ακόμα βρε τον έχουμε μαζί με την πελάδα)

Μα δυστυχώς πτωχεύσαμεν δεν έχει άλλο γάλα…

και δάνεια πάλι έδωσε η …έντιμη βελάδα …

 

 

 

 

Γύρισε ο αιώνας γύρισε και πόλεμο μας φέρνει

Ο  άνεμος εφύσηξε τους Οθωμανούς τους παίρνει

Τους διώχνει απ’ τα Βαλκάνια τους πάει ανατολή

Και έτσι εμεγάλωσε  του Έλληνα η αυλή.

 

 

Κι αρχίσανε τα όνειρα , όνειρα τρανεμένα

Μεγαλοϊδεατισμοί και όλα σακατεμένα

Μικρά Ασία έρημη , πολιτισμού κοιτίδα

Αλίμονο σε έφαγε   η μητριά Πατρίδα

 

Πέρα στην Κόκκινη Μηλιά  στα μακρινά , στα ξένα

Στα βάθη της ανατολής  σε χάσαμε και σένα

Και η προσφυγιά η προίκα μας , το ξέρεις τώρα πιά

Πως πρόσφυγας ήσουνα κι΄ εσύ σε χρόνια μακρινά

 

Και Ω! τρανός ο πόλεμος , θάνατος δυστυχία

Όλος ο κόσμος χάθηκε, ο Ναζισμός η αιτία

Πείνα και πόνος αγκαλιά ,και του θανάτου τα σκυλιά

Σκοτώνουν νιούς, σκοτώνουν νιές σκοτώνουν και παιδιά

 

Και φάνηκε ξημέρωμα , λαμπρός ήταν ο ήλιος

Η κατοχή τελείωσε , παραφυλάει ο σκύλος

Άγγλοι , σκύλοι του Μπασκερβιλ,  σκυλιά, μα λυσσασμένα

Σκοτείνιασαν τον ουρανό , μαυρίσανε και σένα

 

Τη χώρα αιματοκύλησαν  εμφύλιο θελήσαν

Και με τα πολυβόλα τους αγωνιστές  θερίσαν

Βγήκανε πήραν τα βουνά θελήσανε να ζήσουν

Και αυτή τη χώρα να χαρούν μαζί μ’ όλους να χτίσουν

 

Τους Σκόμπιδες βοήθησαν χίτες -μαυραγορίτες

Και με ναπάλμ οι Αμερικανοί σφραγίσανε τις ήττες.

Ψυχή βαθιά , χρόνια  βαριά σαν πέτρα εξορίας

Χιλιάδες που πολέμησαν θύματα …αριστείας …

 

Σπρώξαν με νύχια και με γόνα ,

σκληρό εδώσανε αγώνα

Στους δρόμους και στις εξορίες ,

Για το ψωμί και την παιδεία

Για μια τρανή ελευθερία

 

Της χούντας ήρθαν τα τομάρια

κλέψαν τα λίγα παξιμάδια

που είχε ο λαός να μασουλάει

να ζεί, ν’ αντέχει, να λαλάει

 

ξανά η χώρα στο μαγκάνι

 στις εξορίες να τη βγάνει

και όσοι έξω απομείναν

ποτέ της χούντας δεν εγίναν

 

πλην των …αρίστων, όπως ξέρεις

(απόστημα είπε ο Σεφέρης)

και φύγανε κατά διόλου

της Κύπρου χάθηκε το όλου

 

χρόνια πνοής και αλλαγής χρόνια που φως ανθίζει

στις χαραμάδες εισχωρεί τα σκότεινα φωτίζει

άπλωσε ο νους τα χέρια του αγκάλιασε τη λάμψη

μα κάηκε , τσουρουφλίστηκε , απάτη θα τον κάψει

 

Διακόσια χρόνια κύλησαν τετράγωνα , ιδρωμένα

Το πιο πολύ απ΄ τον μόχθο μας, το λίγο ονειρεμένα

Πάλι μου λες να είμαι εδώ , ποτέ δεν  έχω λείψει

Γιατί εγώ είμαι ο λαός , δεν έχω εγκαταλείψει

 

Τα χρόνια που θα χρειαστούν , ας είναι και διακόσια

Θα πάρω πίσω τη ζωή που σκόρπισαν ανόσια

Μαζί θα χτίσουμε ξανά σε πείσμα των… αρίστων

Την πίστη θα κερδίσουμε ακόμα και απίστων…

Ακολουθήστε το thebest.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο thebest.gr

* Τα κείμενα που φιλοξενούνται στη στήλη «Απόψεις» του thebest.gr απηχούν τις απόψεις των συγγραφέων και όχι του portal.

Απόψεις