Εικόνες για γέλια (και για κλάματα): "ουρές" έξω από τις κούριερ

Το Σαββατοκύριακο είχα διάλλειμα από τη θεραπεία που συνεχίζεται τη Δευτέρα. Μόλις τελειώσω, όπως έχω πει, θα περιγράψω αναλυτικά την όλη διαδικασία. Ωστόσο, η μέχρι τώρα εικόνα δείχνει ότι η θεραπεία με CyberKnife είναι ανώδυνη. Βρίσκω λοιπόν την ευκαιρία να γράψω κάποιες σκέψεις  μου.

Σας προτρέπω συχνά να γελάτε, δεν υπάρχει καλύτερο φάρμακο για κάθε ασθένεια. Θα μου πείτε, είναι εύκολο να βρίσκεις αφορμές που να προκαλούν γέλιο; Δεν είναι και δύσκολο θα σας έλεγα, αν παρατηρείς όσα συμβαίνουν  γύρω σου. Θα σας πω για παράδειγμα,  τι ήταν αυτό που μού προκάλεσε άφθονο γέλιο τις τελευταίες ημέρες.

Ήταν μια φωτογραφία που έδειχνε «ουρά» δεκάδων ανθρώπων να περιμένουν μέσα στη βροχή έξω από μια κούριερ για να παραλάβουν κάποια παραγγελία που προφανώς είχαν κάνει στη λεγόμενη «Black Friday», μέσα στην καραντίνα.

Μουσκεμένοι περίμεναν να πάρουν μια παραγγελία, άλλοι ένα τεχνολογικό εξάρτημα, άλλοι πάλι κάποιοι ρούχο ή ένα παιχνίδι. Έγινε και συνεχίζει να γίνεται, λέει, χαμός στις courier με τις παραγγελίες που κάνουν καταναλωτές μέσα στην καραντίνα. Και αναρωτιέμαι, μέσα στην κλεισούρα και στην απομόνωση, ένα παντελόνι, μια μπλούζα, ένα εσώρουχο τους λείπει;

Τα ‘χουν λυμένα όλα τ’ άλλα προβλήματα και τους  προβληματίζουν μόνον τέτοιου είδους και ποιότητας ελλείψεις; Θα μου πείτε ίσως ότι βρίσκουν καλύτερες τιμές. Να μια νέα αφορμή για γέλιο. Διάβαζα προχθές μια έρευνα που ανέφερε ότι «στη συντριπτική τους πλειονότητα, 87,9% των προϊόντων, πωλήθηκαν στην ίδια τιμή ή σχεδόν στην ίδια τιμή με την προ «Black Friday», περίοδο, ενώ παρατηρήθηκε ότι 3,78% των προϊόντων όχι μόνο δεν διατέθηκαν με έκπτωση, αλλά πωλήθηκαν ακριβότερα»!!! (διαβάστε εδώ την έρευνα).

Ωστόσο και πέραν της χαμηλότερης ή υψηλότερης τιμής, εκεί που καθόμουν στο Αρεταίειο προετοιμαζόμενος για τις θεραπείες και αναλογιζόμενος τη φωτογραφία με τις «ουρές» που είχα δει, πόσο μάταιος μού φαινόταν αυτός ο καταναλωτισμός;

Και σκεφτόμουν ότι κι εγώ πόσο χρόνο έχω σπαταλήσει στη ζωή μου για ανούσια πράγματα, πριν μού εμφανιστεί ο καρκίνος. Πόσες ευχάριστες στιγμές απαρνήθηκα για να αφιερώσω χρόνο σε ασχολίες και πράγματα που μόνον κούραση, άγχος και ψυχική ταλαιπωρία μού προκαλούσαν;

Αλλά μάλλον βρίσκεται στην ανθρώπινη φύση να υποτιμά τις απλές απολαύσεις που προσφέρει η καθημερινότητα και να τις …ανακαλύπτει όταν περνάει μια μεγάλη ταλαιπωρία με την υγεία του.

Όπως, μάλλον είναι κι αυτό στοιχείο της ανθρώπινης φύσης, ο άνθρωπoς να μην διδάσκεται από την ταλαιπωρία του διπλανού του, θεωρώντας προφανώς ότι ο ίδιος είναι άτρωτος και ουδέποτε θα του συμβεί κάτι τόσο κακό, όπως αυτό που συνέβη στο διπλανό του.

Πάντως σας διαβεβαιώνω ότι το τελευταίο που θα μού πρόσφερε χαρά και ικανοποίηση αυτήν την περίοδο είναι ένα ρούχο ή ένα gadget. Και φυσικά δεν θα άλλαζα ούτε με το καλύτερο ρούχο μια βόλτα στον ήλιο ή έναν καφέ με καλούς μου φίλους. Πόσο μού έχουν λείψει…

Σε αυτό το email [email protected] στείλτε μου τα μηνύματά σας (σκέψεις, συναισθήματα, εμπειρίες ή προβλήματα που αντιμετωπίζετε και θέλετε να ερευνήσουμε), ή το τηλέφωνό σας (αν θέλετε να επικοινωνήσουμε τηλεφωνικά) και να είστε σίγουροι ότι η δύναμη που θα δώσει ο ένας στον άλλον θα είναι ένας ισχυρός σύμμαχος στη μάχη που δίνουμε.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

Διαβάστε το Ημερολόγιο ενός Καρκινοπαθούς