Η αντεπίθεση της 39χρονης Υρώς στον καρκίνο, με ψυχοθεραπεία και διατροφή

Αρκετά έχουμε μιλήσει για μένα τα τελευταίες ημέρες. Υπάρχουν συμπολεμιστές και θέματα που σίγουρα εμφανίζουν μεγαλύτερο ενδιαφέρον από τις δικές μου σκέψεις και εμπειρίες. Μία εξ αυτών είναι η Υρώ που βρίσκεται καιρό στη συντροφιά μας και στις 11 Αυγούστου μάς είχε μιλήσει για την περιπέτεια της (Η Υρώ στα 39 της δίνει τη δική της μάχη με τον καρκίνο). Προχθές, με αφορμή τις αναρτήσει στις οποίες περιέγραφα τις ταλαιπωρίες μου, μαζί με τις ευχές της, μού έστειλε το ακόλουθο κείμενο:

«Είναι ο τρίτος μήνας χημειοθεραπειών, ξεκίνησα το δεύτερο σχήμα εχθές, το οποίο φαίνεται να είναι ήπιο όπως μου είπαν και είμαι πολύ χαρούμενη!

Αυτή τη φορά ήθελα να μοιραστώ δυο επιλογές μου, που με έχουν γεμίσει χαρά και αισιοδοξία!

Η πρώτη μου επιλογή ήταν ότι ξεκίνησα την ψυχοθεραπεία μου. Ήταν κάτι που ήθελα από καιρό, αλλά τώρα την θεώρησα επιτακτική ανάγκη! Από την πρώτη στιγμή ένιωσα "κοντά" με την θεραπεύτρια μου και αυτό ήταν σημαντικό.  Ένιωθα την ανάγκη να μιλήσω με κάποιον που να μην πονάει για μένα και να μην έχει την παραμικρή προσδοκία από μένα. Ανακούφιση!

Και πόσο σημαντικό είναι να γνωρίζεις τον εαυτό σου μέσα από τέτοια δοκιμασία...

Η δεύτερη επιλογή μου ήταν να πάω σε διατροφολόγο με ειδίκευση σε θέματα υγείας.

Από όσους επιζήσαντες είχα μιλήσει και μάλιστα προχωρημένων σταδίων, ένα κοινό τους που βρήκα ήταν η αλλαγή στη διατροφή τους. Έτσι λοιπόν το έψαξα πολύ, διάβασα βιβλία, έγκυρα άρθρα στο διαδίκτυο και κατέληξα σε υγιεινές τροφές για να με βοηθήσω! Μάταιο το αποτέλεσμα, είχα φουσκώματα, πρηξίματα στο στομάχι και γενικές ενοχλήσεις ακόμα και όταν περνούσαν οι παρενέργειες της χημειοθεραπείας.

Εκεί κατέληξα να πάω σε ειδικό. Κι εδώ στάθηκα τυχερή γιατί υπήρξε χημεία! Την εμπιστεύτηκα και ακολουθώ το πρόγραμμα της όπως μου λέει, όχι στρατιωτικά αλλά βιωματικά! Η βελτίωση μεγάλη και σε μικρό διάστημα. Το πεπτικό μου λειτουργεί καλύτερα και νιώθω όμορφα.

Οι γιατροί μου έχουν πάρει τα όπλα τους κι εγώ λοιπόν τα δικά μου. Νιώθω όμορφα που έχω κι εγώ έναν έλεγχο για την αντιμετώπισή της ασθένειας μου.

Οικονομικά ανήκω σε ασθενή ομάδα, είμαι άνεργη βοηθούμενη με ταμείο ανεργίας. Όμως η χαρά που μού δίνει το ότι βοηθάω τον εαυτό μου είναι ανεκτίμητη!

Υρω, ca μαστού»

Χαίρομαι πολύ για την Υρώ, για την αντεπίθεση που αποφάσισε, για τον θετικό τρόπο που αντιμετωπίζει την περιπέτεια της.

Είναι αυτό που αποφάσισα να κάνω κι εγώ την Παρασκευή, με την αγορά διαδρόμου και την έναρξη καθημερινής άσκησης, παρά τη συνεχιζόμενη εξάντληση.

Ναι, η Υρώ μάς δείχνει το δρόμο. Βρείτε κάτι που να σας ευχαριστεί και ασχοληθείτε με αυτό. Και πάνω απ’ όλα σταματήστε να ντρέπεστε για πράγματα που μόνον για ντροπή δεν είναι. Χαίρομαι ιδιαίτερα για την απόφασή της και τη συγχαίρω για την επιλογή της να μιλάει για την έναρξη ψυχοθεραπείας.

Ποτέ μα ποτέ δεν κατάλαβα γιατί υπάρχουν άνθρωποι που κρύβουν τις συναντήσεις με ψυχολόγους, γιατί ντρέπονται να μιλάνε για τυχόν ψυχικά προβλήματα υγείας. Γιατί δεν ντρέπονται να λένε ότι έχουν πονόδοντο ή πονοκέφαλο; Ντρέπονται όμως να λένε ότι έχουν ψυχικά προβλήματα ή καρκίνο.

Σίγουρα οφείλεται σε αντιλήψεις που κληρονομήσαμε. Είναι καιρός όμως αυτή την κληρονομιά να την απαρνηθούμε. Είναι ντροπή εν έτει 2020 να θεωρούμε τον καρκίνο «παλιαρρώστια» και «καταραμένο» και να ντρεπόμαστε να μιλάμε για τυχόν ψυχικά προβλήματα. Μιλάμε ελεύθερα και ανοιχτά, θα μάς κάνει να νιώσουμε καλύτερα…

Σε αυτό το email [email protected] στείλτε μου τα μηνύματά σας (σκέψεις, συναισθήματα, εμπειρίες ή προβλήματα που αντιμετωπίζετε και θέλετε να ερευνήσουμε), ή το τηλέφωνό σας (αν θέλετε να επικοινωνήσουμε τηλεφωνικά) και να είστε σίγουροι ότι η δύναμη που θα δώσει ο ένας στον άλλον θα είναι ένας ισχυρός σύμμαχος στη μάχη που δίνουμε.

Διαβάστε το Ημερολόγιο ενός Καρκινοπαθούς