Η κατάρρευση της διαχείρισης απορριμμάτων στην Πάτρα

Από το 1991 έως το 2010 η Πάτρα αποτελούσε ‘οδηγό’ για όλη την Ελλάδα όσον αφορά τη διαχείριση των απορριμμάτων. Ήταν ίσως η μοναδική πόλη, η οποία δεν βρέθηκε ούτε μια ημέρα σε αδιέξοδο. Με βάση διεθνώς αποδεκτές μετρήσεις βρισκόταν μόνιμα στις 3 πρώτες θέσεις ανάμεσα σε 1.034 τότε Καποδιστριακούς Δήμους.

   Το 2011 ο σχεδιασμός της χώρας, δίνει προτεραιότητα στην ανακύκλωση, προκειμένου να μειωθούν δραστικά οι όγκοι των απορριμμάτων, να διευκολυνθεί η διαχείριση τους,  να επιτευχθεί  οικονομία, αλλά κυρίως για λόγους προστασίας του περιβάλλοντος. Δεκάδες επιδοτούμενα προγράμματα και δράσεις καλούνται να υλοποιήσουν οι Δήμοι όλης της χώρας. Περισσότερα από 50 εκ. ευρώ σε προγράμματα αντιστοιχούσαν στην Πάτρα.

   Η Πάτρα αρνείται στην πράξη να ανταποκριθεί.   Προτιμά να επικεντρώνει τη δραστηριότητά της μονοδιάστατα, σε συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας μπροστά στην πόρτα της Ξερόλακκας και στο θέμα του τρόπου κατασκευής του εργοστασίου.

 Πλήρης αδιαφορία για την ανακύκλωση, (η οποία περνά σε δεύτερη μοίρα και παραμένει για χρόνια σταθερά στο 5%) παρόλο που σε όλους τους τόνους οι αρμόδιοι  προειδοποιούν πως εκεί βρίσκεται η καρδιά της λύσης του προβλήματος της διαχείρισης των απορριμμάτων.

    Το 2015 η σημερινή Δημοτική Αρχή ψηφίζει «Τοπικό Σχέδιο Διαχείρισης Απορριμμάτων» και δεσμεύεται πως έως το 2019 θα ξεπεράσει και αυτόν τον κρατικό σχεδιασμό.

  Θα φθάσει την ανακύκλωση σε ποσοστό 30%, δηλαδή θα αφαιρέσει 30.000 τόνους απορρίμματα ανά έτος.  (σελίδα 31 του δικού της σχεδίου).

Δεσμεύεται επίσης πως μαζί με τη εφαρμογή και άλλων μεθόδων, τις οποίες λεπτομερώς περιγράφει, στο τέλος του 2019 θα ανακτώνται 55.000 τόνοι και θα οδηγούνται προς ταφή μόνο 45.000 από τους 100.000 τόνους παραγόμενα από την Πάτρα απορρίμματα. (στη ίδια σελίδα).

Με συγκεκριμένο σχεδιασμό 70 σελίδων βεβαιώνει πως έχει τις λύσεις, εξηγεί λεπτομερώς πως θα πετύχει τους στόχους της, δεσμεύεται απέναντι στους πατρινούς.  

  Εξηγεί με αυτόν τον τρόπο γιατί επέλεξε εργοστάσιο(ΦΛΟΚΑ)  μόνο με 53.000 τόνους δυνατότητα διαχείρισης απορριμμάτων.

    Να επισημάνουμε πως οι βασικές δράσεις της ανακύκλωσης είναι ανεξάρτητες από την κατασκευή του εργοστασίου.

Τι έκανε όμως στην πράξη τα τελευταία 6 χρόνια;

Αδιαφόρησε για την ανακύκλωση, άφησε το σύστημα να καταρρεύσει.

    Στον βαρύ πολιτικό της  λόγο θεωρεί την ανακύκλωση μέσο πλουτισμού του συστήματος και πρακτικά αρνείται να την εφαρμόσει.

   Πολιτικά την απεχθάνεται!

Να θυμίσουμε πως ήδη  το 2018 η Πάτρα είχε πέσει στην 95η θέση σε σύνολο 330 Δήμων!

       Ανεξάρτητα λοιπόν αν συμφωνεί κάποιος ή όχι μαζί της τα αποτελέσματα είναι αδιαμφισβήτητα και τραγικά για την πόλη.

   Η ανακύκλωση αντί να φθάσει τους 30.000 τόνους, όπως η δημοτική αρχή έχει δεσμευθεί, έχει μειωθεί, στους 3.500 τόνους (κάτω και από τους τόνους του 2011-7.000 τόνοι)!!

   Επισημαίνουμε πως για το 2020 ο στόχος είναι 37.000 τόνοι ανακυκλώσιμα υλικά. Η Πάτρα βρίσκεται στους 3.500!!

    Είμαστε ο μοναδικός Δήμος στην Ελλάδα ο οποίος κατάφερε να μειώσει τα ποσοστά της ανακύκλωσης τα τελευταία χρόνια. Αρνητική πρωτιά και αυτή!

    Προφανώς αντιλαμβανόμενη και η ίδια η Δημοτική Αρχή το αδιέξοδο στο οποίο έφθασε την πόλη και συνειδητοποιώντας  πως ακόμα και αν αύριο παραδιδόταν το εργοστάσιο των 53.000 στου ΦΛΟΚΑ, θα χρειαζόταν άλλο ένα εργοστάσιο για τους υπόλοιπους  67.000 τόνους απορρίμματα (μην ξεχνάμε και τους Δήμους Ερυμάνθου και Δυτικής Αχαΐας) αποφασίζει την κατασκευή του περίφημου τοίχου αντιστήριξης στην Ξερόλακκα. (Εκείνον τον τοίχο για τον οποίο είχε διαπομπεύσει το Δήμαρχο Γιάννη Δημαρά).

  Εξηγεί ευθαρσώς στο τελευταίο Δημοτικό Συμβούλιο, πως εκτός των άλλων ο τοίχος χρειάζεται προκειμένου να δημιουργηθεί στην Ξερόλακκα τεράστια λεκάνη υποδοχής απορριμμάτων, στην ουσία νέος ΧΥΤΑ (σ.σ. τουλάχιστον για 5 χρόνια). Συγχρόνως στο ίδιο κείμενο ισχυρίζεται πως θα κλείσει την Ξερόλακκα!!!

    Τις τελευταίες ημέρες προφανώς αντιλαμβανόμενη τα αδιέξοδα και την τραγικότητα στην οποία οδηγεί την πόλη, προσπαθεί να δημιουργήσει αντιπερισπασμό αναφερόμενη μονοδιάστατα στο εργοστάσιο του ΦΛΟΚΑ.

    Ξεκαθαρίζουμε ευθέως. Δεν έχουμε χρόνο για χάσιμο. Το εργοστάσιο πρέπει να προχωρήσει τάχιστα με τον τρόπο που έχει σχεδιαστεί και ανταποκρίνεται στον περιφερειακό και κρατικό σχεδιασμό. Τελεία και παύλα.

    Επισημαίνουμε όμως προς κάθε κατεύθυνση! Ακόμα και μετά την κατασκευή και λειτουργία του εργοστασίου, η πόλη θα ζήσει τραγικές στιγμές, θα αντιμετωπίσει σοβαρότατα προβλήματα με τα απορρίμματά της.  

    Στα παραπάνω πρέπει να υπολογίσουμε και τα τεράστια πρόστιμα τα οποία θα κληθούμε μετά το 2021 (2.000.000 ευρώ το χρόνο, συνεχώς αυξανόμενα) να πληρώνουμε λόγω της άρνησής μας να εφαρμόσουμε τους κανόνες της ανακύκλωσης και να επιμένουμε να συνεχίσουμε να θάβουμε τα σκουπίδια μας.

 Ενημερώνουμε πως ο στόχος είναι σε δέκα χρόνια να θάβουμε μόνο 20.000 τόνους απορρίμματα από τους 100.000 τόνους που παράγουμε. Στόχο που έχει ψηφίσει η σημερινή Δημοτική Αρχή!  

Με όλα τούτα δεν είναι παράξενο που βρισκόμαστε ήδη στους 7 Δήμους (από τους συνολικά 332) στους οποίους η συνολική κατάσταση στη διαχείριση απορριμμάτων έχει φθάσει στο απροχώρητο (όπως περιγράφεται από τις υπηρεσίες του Υπουργείου Περιβάλλοντος και ενέργειας), ενώ προβλέπεται δυσοίωνο το μέλλον μας, αφού αρνούμεθα στην πράξη και δεν ακολουθούμε κανένα σχεδιασμό και κανένα κανόνα.

   Είναι φανερό πως δεν πρόκειται για ανικανότητα των υπηρεσιών του Δήμου μας να εφαρμόσουν τον Περιφερειακό και κρατικό σχεδιασμό. Πρόκειται για συνειδητή ‘αντίσταση’ σε ότι δεν συμφωνεί με την κομματική γραμμή της Δημοτικής Αρχής.