Οι πρώην δήμαρχοι της περιοχής, οι θεσμικοί και οι φορείς που στήριζαν τον Αμβρόσιο σήμερα άραγε στεναχωριούνται;

Τον Αμβρόσιο δεν τον παραίτησαν, παραιτήθηκε. Για χρόνια ολόκληρα η Ιερά Σύνοδος τον άκουγε να κηρύττει το μίσος και τον φασισμό και δεν παρενέβαινε. Έφτασε στο σημείο να προτρέψει τους πολίτες σε βία, απέναντι σε συμπολίτες μας με διαφορετικό σεξουαλικό προσανατολισμό. Μοίραζε κατάρες και ασχημονούσε πιο συχνά και από ότι ανέπνεε. Εκδήλωνε με κάθε ευκαιρία την αγάπη του για τη Χρυσή Αυγή, τους πολιτικούς απόγονους αυτών που έκαψαν και ξεκλήρισαν τον τόπο του.

Καταδικάστηκε από το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Αιγίου, καταδικάστηκε στη συνείδηση των περισσότερων δημοκρατικών πολιτών. Με την παραίτηση του ωστόσο, η Δημοκρατία μας δεν κέρδισε απολύτως τίποτα. Το δηλητήριο του είχε θεσμική κάλυψη για δεκαετίες.

Η θέση του Μητροπολίτη, του εξασφάλισε όχι μόνο τη σιωπή αλλά και τη δημόσια στήριξη των περισσότερων τοπικών θεσμών και φορέων. Ούτε ο πρώην Δήμαρχος Αιγίου, ούτε αυτός των Καλαβρύτων καταφέρθηκαν ποτέ εναντίων του, αντιθέτως αμφότεροι τον υπερασπίστηκαν στα δικαστικά του μπλεξίματα, φωτογραφίζονταν συχνά πυκνά στο πλάι του και συναντιόντουσαν συνέχεια μαζί του.

Εξαιρετικές σχέσεις μαζί του είχε τόσο η τοπική Νέα Δημοκρατία, οι βουλευτές και τα στελέχη της, όσο και ένα σημαντικό κομμάτι του ΠΑΣΟΚ Αχαΐας. 

Τα μέσα ενημέρωσης της περιοχής, αντί για δημοσιογραφία έκαναν δημόσιες σχέσεις. Τα περισσότερα δεν βρήκαν μισή αράδα να γράψουν για τα όσα χυδαία εκστόμιζε κατά καιρούς. Ο "δημοσιογραφικός" επαρχιωτισμός στη χειρότερη μορφή του.

Ιεροκήρυκας της Βασιλικής Χωροφυλακής, υμνητής της Χούντας και οπαδός μιας νεοναζιστικής εγκληματικής οργάνωσης. Αυτός ήταν και είναι ο Αμβρόσιος και σίγουρα αποχωρώντας έχει δημιουργήσει τη δική του σπορά. Στη Μητρόπολη, στις τοπικές κοινωνίες του Αιγίου και των Καλαβρύτων αλλά και ευρύτερα.

Για να κερδίσει λοιπόν η Δημοκρατία, θα πρέπει να τσακίσει αυτή τη σπορά πριν βγάλει καρπό και ακολουθήσουν κι άλλοι Αμβρόσιοι.

Για την ώρα, απλά θα πληρώνουμε όλοι μαζί την σύνταξή του ανθρώπου που ασέλγησε πάνω στην ιστορική μνήμη του τόπου του και στην αξιοπρέπεια των ανθρώπων αυτής της χώρας.

Ας ελπίσουμε μονάχα πως απέναντι στον επόμενο- εάν αποδειχθεί "άξιος" διάδοχος"- οι νέες πολιτικές ηγεσίες της περιοχής, οι θεσμοί, οι φορείς και οι τοπικοί δημοσιολογούντες δεν θα κρατήσουν την ίδια θλιβερή στάση.