Ατομική Ευθύνη και Δημοτικές Εκλογές

Την προσεχή Κυριακή καλούμαστε να προσέλθουμε σε μία τριπλή εκλογική διαδικασία η οποία περιλαμβάνει τις κάλπες των ευρωεκλογών, των περιφερειακών και των δημοτικών εκλογών. Όσο κι αν τα χρόνια της κρίσης επέφεραν καίρια πλήγματα στο γόητρο αλλά και την ίδια τη λειτουργία της δημοκρατίας μας, δεν πρέπει να λησμονούμε πως η συμμετοχή μας στις εκλογές αποτελεί το μέγιστο δικαίωμα και ταυτόχρονα το ύψιστο καθήκον για τον κάθε πολίτη μίας δημοκρατικής κοινωνίας.  

Χωρίς να παραβλέπω την σημασία που έχουν οι δύο πρώτες κάλπες, η κάλπη των δημοτικών εκλογών αποκτά ξεχωριστή βαρύτητα για μία πόλη όπως η Πάτρα, στην οποία υπάρχει διάχυτη για πολλά χρόνια, μία αίσθηση –που σταδιακά εξελίσσεται σε βεβαιότητα- πως η πάλαι ποτέ ακμάζουσα πρωτεύουσα της Δυτικής Ελλάδας, έχει μείνει πλέον τόσο πίσω που η ανάκαμψή της θα μπορούσε να συντελεστεί μόνο από ένα θαύμα.

«Δειλοί, μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα, προσμένουμε, ίσως, κάποιο θάμα» λοιπόν; Αυτόν τον δρόμο της μοιρολατρίας διαλέγουμε εάν η απόφασή μας την προσεχή Κυριακή είναι η αποχή ή εάν η επιλογή μας στην κάλπη βασιστεί για μία ακόμα φορά στα κριτήρια του παρελθόντος που μας οδήγησαν στην παρούσα κατάσταση. Με λίγα λόγια, εάν επιλέξουμε αυτούς που μας τάζουν τα περισσότερα, αυτούς που τα λένε καλύτερα, ακόμα κι εάν επιλέξουμε με το σκεπτικό πως ο ένας είναι φίλος μας ή ο άλλος είναι καλό παιδί.

Επιτέλους, πρέπει να κατανοήσουμε πως τα κριτήριά μας όταν επιτελούμε το μέγιστο δημοκρατικό μας καθήκον, οφείλουν να απορρέουν από τη λογική και όχι από το συναίσθημα. Την Πάτρα μας μπορούν να την πάνε μπροστά πολίτες που είναι επιτυχημένοι σε αυτό που κάνουν, που δεν είναι επαγγελματίες της πολιτικής, που αποδεδειγμένα χαρακτηρίζονται από ανιδιοτελή διάθεση προσφοράς, που ξέρουν να ακούν κι όχι να χαϊδεύουν αυτιά, που έχουν μάθει στη ζωή τους να συνεργάζονται κι όχι να κοκορομαχούν. Πολίτες ανεξάρτητοι, χωρίς υποχρεώσεις σε κόμματα και μηχανισμούς, ανοιχτά μυαλά που έχουν τη δυνατότητα να υλοποιήσουν ένα διαφορετικό όραμα για την πόλη του μέλλοντός μας.

Θα ήθελα να αποφύγω να μνημονεύσω την χιλιοειπωμένη ατάκα του Κένεντι, αλλά, ιδιαίτερα σε ότι έχει να κάνει με το κομμάτι της τοπικής αυτοδιοίκησης, η πεμπτουσία της έννοιας του πολίτη είναι η ενεργός συμμετοχή του στα κοινά, η διάθεση προσφοράς και εν τέλει η ανάπτυξη του σχετικού αισθήματος ευθύνης απέναντι στον τόπο του και στους συμπολίτες του, με την ταυτόχρονη καταπίεση των εγωκεντρικών απαιτήσεών του από αυτούς.

Αν θέλουμε επιτέλους η Πάτρα μας να κάνει αυτό το πολυπόθητο άλμα προς τα εμπρός, πρέπει ο καθένας μας να ξεκινήσει από τον εαυτό του. Να σταθεί μπροστά στον προσωπικό του καθρέπτη και να κάνει το πρώτο βήμα της συναίσθησης της ατομικής του ευθύνης απέναντι στο παρόν και στο μέλλον της πόλης που αγαπά.

Εάν δε γίνει αυτό το βήμα και εάν οι επιλογές μας για την αντιπροσώπευσή μας στη διοίκηση του Δήμου δεν γίνουν με το προαναφερθέντα ορθολογικά κριτήρια, ας μην πέσουμε ξανά απ’ τα σύννεφα όταν οι ελπίδες που τρέφουμε για ένα διαφορετικό μέλλον αποδειχθούν πουκάμισα αδειανά. Δεν πρόκειται να πραγματοποιηθούν μόνες τους, εμείς μόνο μπορούμε να το κάνουμε με τις επιλογές μας.

Στάθης Θ. Πολίτης

Επιχειρηματίας -Σύμβουλος Επικοινωνίας

Υποψήφιος Δημοτικός Σύμβουλος Πατρέων με το "σπιράλ"