Στη lifo.gr
Υπό τον τίτλο: «Τα "ευγενή" κρασιά της Οικογένειας Παρπαρούση - Μια συνάντηση και ένα γεύμα με μια από τις πιο γνωστές και θαυαστές οικογένειες στο χώρο της οινοποιίας», ο Δημήτρης Κούμανης γράφει στη Lifo, για τα κρασιά της Οικογένειας Παρπαρούση, με διθυραμβικά σχόλια, τόσο για τα κρασιά, όσο και για τους ανθρώπους που τα δημιουργούν.
Το δημοσίευμα αναφέρει τα εξής:
Τα κρασιά της Οικογένειας Παρπαρούση τα γνωρίζω χρόνια. Με κάποιες από τις ετικέτες τους ξεκίνησα να δοκιμάζω, να συγκρίνω, να μαθαίνω. Δεν συνέβαινε το ίδιο με τους ανθρώπους ‒ απλή, τυπική συναναστροφή στις εκθέσεις κρασιού. Είχα διαμορφώσει εξαρχής καλή εικόνα, μα δεν έτυχε να αναπτύξουμε περισσότερες σχέσεις. Πριν από λίγους μήνες, σε μια τιμητική εκδήλωση για το έργο της εμβληματικής Ρωξάνης Μάτσα, κάθισα στο ίδιο τραπέζι με τον κ. Θανάση Παρπαρούση. Γνώρισα, λοιπόν, έναν θαυμάσιο άνθρωπο και κατάλαβα αμέσως ότι τα κρασιά του έχουν χαρακτηριστικά της συμπεριφοράς και του χαρακτήρα του: ευγένεια, φινέτσα, πραότητα, ποιότητα.
Τέλος Αυγούστου βρίσκομαι για τρύγο στην ορεινή Αιγιαλεία. Ο βροχερός καιρός μάς κρατάει μακριά από το αμπέλι. Αποφασίζω να πεταχτώ μέχρι την Πάτρα, να επισκεφθώ επιτέλους το οινοποιείο της οικογένειας Παρπαρούση. Η περιοχή ήταν κάποτε αγροκτήματα, ο αστικός ιστός της πόλης επεκτάθηκε βίαια όμως και σήμερα η εικόνα είναι αποκαρδιωτική. Η χαρά του εργολάβου. Αλλά μόλις διασχίσεις την είσοδο του κτήματος, όλα αλλάζουν. Μια σύγχρονη «κιβωτός» έκτασης είκοσι στρεμμάτων, με ελεύθερα ζώα ανάμεσα στ' αμπέλια, στα οπωροφόρα και τις υπόλοιπες καλλιέργειες. Απέναντι από τους γιγαντιαίους κάκτους, το οινοποιείο και το κτίσμα, όπου γίνονται οι οινικές δοκιμές. Ατμόσφαιρα μιας άλλη εποχής.
Με υποδέχεται η Εριφύλη, που μαζί με τη Δήμητρα συμμετέχουν ενεργά στο έργο του πατέρα τους. Περιμένοντας τον κύριο Θανάση, με ξεναγεί στο κτήμα, μου μιλάει για τα κύρια αμπελοτόπια που βρίσκονται πιο δυτικά, τις διαφορές, τις καλλιεργήσιμες ποικιλίες. Ο κύριος Θανάσης φτάνει και η πρώτη ερώτηση που του κάνω αφορά την εξέλιξη του φετινού τρύγου και την ποιότητα των σταφυλιών. Μου απαντά σύντομα και περιεκτικά «είναι μια χρονιά που προϋποθέτει εμπειρία».
Η είσοδος του οινοποιίου
Η είσοδος του οινοποιίου
Με προσκαλούν να δοκιμάσουμε παρέα τα κρασιά τους. Προχθές που έφυγα από την Αθήνα για αμπέλια ξεκίνησα, μα, τελικά, ο «παράδεισος» δεν μπορεί να περιμένει. Απρόσμενο όνειρο οι χρονιές που δοκιμάζουμε, το ένα φέρνει το άλλο κι έτσι γέμισε το μακρύ τραπέζι φιάλες, πλατό τυριών, λίγους ακόμα μεζέδες, για να μη μας πειράξει το κρασί...
Στο τέλος, η κυρία Βάσω, η καλοσυνάτη σύζυγος του κυρίου Θανάση, έβγαλε ένα ταψί γεμιστά που είχε ετοιμάσει για την οικογένεια.
Η φιλοξενία είναι μια λέξη που σε γενικές γραμμές χαρακτηρίζει τους οινοποιούς παντού στον κόσμο, μα εδώ πρόκειται για κάτι άλλο, ανώτερο. Η οινοποσία φέρνει χαλάρωση και η χαλάρωση διηγήσεις.
Έτσι, άκουσα έκπληκτος την ιστορία της πρόσκλησης σε δείπνο στη Γερμανία (αν θυμάμαι σωστά στην Κολονία), τις φιάλες και τις σοδειές που ανοίχτηκαν. Κάτι ξέρει ο Fred Dame MS που δηλώνει ότι «η δουλειά του οινοχόου είναι η καλύτερη του κόσμου».
Φαντάζομαι τον οινοχόο εκείνο το βράδυ, που διαχειρίστηκε τόσες φιάλες Romanée-Conti από δεκάδες διαφορετικές σοδειές, οι περισσότερες αγορασμένες σε δημοπρασίες.
Η Εριφύλη και ο Θανάσης Παρπαρούσης
Η Εριφύλη και ο Θανάσης Παρπαρούσης
Μετά από σχεδόν τέσσερις ώρες δοκιμών, φαγητού και κουβέντας, αποχαιρέτησα τη φιλόξενη οικογένεια Παρπαρούση. Η «επίγευση» της απολαυστικής ημέρας επέμενε για ώρες. Τα απρόσμενα είναι τα καλύτερα στη ζωή.
Δοκιμάζοντας, ξεχώρισα και σας προτείνω από ετικέτες και σοδειές που μπορείτε εύκολα να βρείτε στις κάβες:
ΟΙΝΑΡΙ / Αγιωργίτικο - Μαυροδάφνη
Χαρμάνι των δύο βασικών ερυθρών ποικιλιών της Πελοποννήσου με παλαίωση για 9 μήνες σε δρύινα βαρέλια. Ένα μαλακό και απολαυστικό καθημερινό ερυθρό κρασί που πίνεται ευχάριστα και δροσερό. Άξιος συνοδός κρεατοφαγίας, αν και το προτιμάμε με πληθωρικά τυριά.
ΝΕΜΕΑ ΕΠΙΛΕΓΜΕΝΟΣ RESERVE / Αγιωργίτικο
«Κόντρα στο ρεύμα» όσων αναζητούν «μαρμελαδένια» Αγιωργίτικα από υπερώριμα σταφύλια, η Νεμέα αυτή έχει βουργουνδικό χαρακτήρα, λεπτότητα και φινέτσα που συναντά κανείς σε σπουδαία ερυθρά, χωρίς τυμπανοκρουσίες και τσιτάτα. Πρόσφατα σέρβιραν αυτήν τη Νεμέα Reserve (εσοδείας 2012) στο ζεύγος Μακρόν, στο παρισινό αστεράτο εστιατόριο Mavrommatis, και φήμες λένε ότι εντυπωσιάστηκε.
Αγνοήστε την πολιτική και το lifestyle, μα αναλογιστείτε πόσο σημαντική είναι η αποδοχή ενός ελληνικού ερυθρού από καλοαναθρεμμένους Γάλλους. En marche, λοιπόν!
ΤΑΩΣ / Μαυροδάφνη
Εδώ βρισκόμαστε σε «δύσκολη» πίστα. Την πρώτη φορά που δοκίμασα Ταώς (παγώνι) στη ζωή μου, ομολογώ, δυσκολεύτηκα.
Κυριακή μεσημέρι, μέσα Ιουλίου... δεν κάνεις τέτοια λάθη. Από το λάθος έμαθα και την επομένη, με δροσερό καιρό και αερισμό για ώρες, γεύτηκα ένα από τα ωραιότερα ερυθρά που παράγει ο τόπος μας.
Τίποτα δεν συγκρίνεται με τις συγκινήσεις που προσφέρει το Ταώς. Στο έγκυρο περιοδικό «Decanter» του περασμένου Αυγούστου ψηφίστηκε το καλύτερο ελληνικό ερυθρό, με 96/100.
Όλα τα παραπάνω είναι ερυθρά. Μεγάλη επιτυχία του Θανάση Παρπαρούση (που ξεκίνησε τη δραστηριότητά του το 1974) είναι η γκριζωπή ποικιλία Σιδερίτης που δίνει τις ετικέτες Δώρα Διονύσου (λευκό) και Petite Fleur (ροζέ). Σπάνια τοπική ποικιλία που ωριμάζει τον Νοέμβριο. Ευτυχώς γι' αυτούς, δυστυχώς για εμάς, και οι δύο ετικέτες (εσοδείας 2017) εξαντλήθηκαν από την ελληνική αγορά την περασμένη άνοιξη, λόγω αυξημένης ζήτησης στη βόρεια Αμερική.
Περιμένουμε να γευτούμε σε μερικούς μήνες, λοιπόν, τι καλό θα δώσει το 2018.
Petite Fleur
Petite Fleur
Δώρα Διονύσου
Δώρα Διονύσου
Στην εποχή του λυσσαλέου ανταγωνισμού, η επιβίωση απαιτεί στομάχι και υπάρχουν ευτυχώς οινοποιοί που είναι προσηλωμένοι στη δουλειά τους, το αμπέλι και το οινοποιείο. Χαιρόμαστε ειλικρινά να γνωρίζουμε τέτοιους ανθρώπους.
Ακολουθήστε το thebest.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο thebest.gr
