Ο ωμός και απροκάλυπτος εκβιασμός της τρόικας δεν συνιστά εθνικό θέμα;

Κατά καιρούς, ο ένας έχει περάσει τον άλλο από… πριονοκορδέλα. Στα μαχαίρια (μεταφορικώς) ο Ευάγγελος Βενιζέλος και ο Αλέξης Τσίπρας, στην καλύτερη περίπτωση δεν είχαν μάτια να δουν ο ένας τον άλλον.

Και ω του θαύματος! Ξαφνικά, ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης συναντήθηκε με τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ, για να τον ενημερώσει, λέει, για τα εθνικά θέματα. Τουτέστιν, για τα ελληνοτουρκικά.

Απολύτως θεμιτό, απολύτως αυτονόητο, σε μια ευνομούμενη πολιτεία, να συναντάται το «νούμερο δύο» της κυβέρνησης με τον αρχηγό του Αξιωματικής Αντιπολίτευσης. Όχι, όμως, σε μια χειμαζόμενη χώρα, όπου η εθνική συνεννόηση, αντί να θεωρείται μια εκ των ων ουκ άνευ προϋπόθεση για τη σωτηρία της, να παραμένει άγνωστη έννοια.

Πάντως, από την πλευρά του, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, μετά τη συνάντηση, δήλωσε εκτός άλλων χαρακτηριστικά και τα εξής: «Στα εθνικά θέματα πρέπει να υπάρχει αρραγές εσωτερικό μέτωπο».

Μπράβο στο παλικάρι, που μεγαλώνει, ωριμάζει, και μαθαίνει! Κάπου εδώ, όμως, προβάλει μια εύλογη απορία : η εξαιρετικά δύσκολη συγκυρία που διανύει η Ελλάδα και με την τρόικα να εκβιάζει ωμά, όχι τη σημερινή συγκυβέρνηση, αλλά επί της ουσίας και την αυριανή κυβέρνηση, και κατ’ επέκταση μια ολόκληρη χώρα και τον εξαθλιωμένο λαό της, δεν συνιστά μείζον εθνικό θέμα για να τα βρουν οι πολιτικές δυνάμεις του τόπου;

Το ερώτημα αυτό απευθύνεται στη σημερινή πολιτική ηγεσία και πρωτίστως στον πρωθυπουργό, ο οποίος απαξιεί να συναντήσει τον αρχηγό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, κάτι που έπρεπε να κάνει χωρίς περιστροφές και επανειλημμένως, μπας και ορθωθεί ένα αρραγές εθνικό μέτωπο έναντι των δανειστών μας.

Συνεπώς, οι πολιτικοί ηγήτορες μας πρέπει να επιδείξουν σύνεση, συναίσθηση της εθνικής περίστασης, και πρώτα και πάνω απ’ όλα συναίνεση. Με άλλα λόγια, να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων, αφού το μισοβουλιαγμένο καράβι που βρισκόμαστε όλοι, τορπιλίζεται ανελέητα. Πόσο θα αντέξει;