Πρεμιέρα από σήμερα 11/10 σε 4 αίθουσες των Ster στη Βέσο Μάρε της Πάτρας για το "Θεός αγαπάει το Χαβιάρι"

Ο Ιωάννης Βαρβάκης είχε γεννηθεί το 1745 ή το 1750 κατά άλλους ερευνητές και πέθανε το 1825 στο λοιμοκαθαρτήριο της Ζακύνθου. Ήταν γιος του Ανδρέα Λεοντή (Λεοντίδη) και της Μαρώς Μόρου. Στη διαθήκη του άφησε 1 εκατομμύριο ρούβλια κληροδότημα για την ίδρυση του Βαρβακείου Λυκείου καθώς και το μεγαλύτερο μέρος της περιουσίας του στο ελληνικό Δημόσιο για κοινωφελείς σκοπούς.

Κατέθεσε τα χρήματα που χρειάστηκαν για την ανέγερσή του σε Ρωσική τράπεζα και κατασκευάστηκε το κτίριο της Βαρβακείου Σχολής, το οποίο ολοκληρώθηκε το 1859.

Με δική του δωρεά κατασκευάστηκε η κλειστή αγορά της Αθήνας (η Βαρβάκειος Αγορά που γνωρίζουμε όλοι σήμερα και ακούμε συνέχεια στις ειδήσεις). Το Βαρβάκειο Λύκειο χτίστηκε κοντά στη σημερινή οδό Αθηνάς, το κτίριο καταστράφηκε στα Δεκεμβριανά (1944) ενώ σήμερα λειτουργεί γυμνάσιo και λύκειο με το όνομα «Βαρβάκειος Σχολή» σε ένα νέο κτίριο κοντά στο Παλαιό Ψυχικό.

ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΣΕΜΠΑΣΤΙΑΝ ΚΟΧ

Τον ρόλο του Ιωάννη Βαρβάκη υποδύεται ένας εξαιρετικός ηθοποιός από τη Γερμανία, ο 50χρονος Σεμπάστιαν Κοχ, ο οποίος όπως δήλωσε, μετά το τέλος της ταινίας ένιωσε, κατανόησε και εκτίμησε βαθιά τον Ελληνικό ψυχισμό και μεγαλείο και ζήτησε από τους συμπατριώτες του Γερμανούς να δείξουν περισσότερη κατανόηση και αγάπη προς την Ελλάδα που περνάει δύσκολες στιγμές λόγω της οικονομικής κρίσης.

Ο Σεμπάστιαν Κοχ έχει γεννηθεί στην Καρλσρούη, έχει μεγαλώσει στην Στουτγκάρδη και σήμερα ζει μόνιμα στο Βερολίνο. Έχει μία κόρη, την Birgit Keller που είναι δημοσιογράφος. Θεωρείται από τους πιο αναγνωρίσιμους και γοητευτικούς σύγχρονους Ευρωπαίους σταρ του κινηματογράφου ενώ η φήμη του εκτοξεύτηκε ιδίως μετά την πρωταγωνιστική του παρουσία στα φιλμ «Black Book-Μαύρη Λίστα» του Πολ Βερχόφεν και «Οι Ζωές των Άλλων» του Φλόριαν Χένκελ Φον Ντόνερσμαρκ που κέρδισε και το Όσκαρ καλύτερης ξενόγλωσσης παραγωγής το 2006.

Στην ταινία παίζουν κι άλλοι ξένοι ηθοποιοί όπως ο Άγγλος Τζον Κλιζ (Ένα ψάρι που το έλεγαν Γουάντα), η 69χρονη Γαλλίδα σούπερ σταρ Κατρίν Ντενέβ στο ρόλο της Μεγάλης Αικατερίνης της Ρωσίας (αν και οι κριτικές δεν είναι ιδιαίτερα ευνοικές για την ίδια), ο Χουάν Ντιέγκο Μπότο που έπαιζε και τον ιεροεξεταστή στο «Ελ Γκρέκο», οι Evgeny Stychkin και Olga Sutulova.

Επίσης παίζουν πολλοί αξιόλογοι Έλληνες ηθοποιοί όπως η Φωτεινή Μπαξεβάνη, ο Γιάννης Βούρος, ο Άκης Σακελλαρίου, ο Λάκης Λαζόπουλος, ο Παύλος Κοντογιαννίδης, ο Μάνος Βακούσης, η Αλεξάνδρα Σακελλαροπούλου, ο Αλέξανδρος Μυλωνάς, η Μαρίσσα Τριανταφυλλίδου, ο Χριστόφορος Παπακαλιάτης που κάνει τον εραστή της Ντενέβ, κ.α.

ΑΝΑΜΙΚΤΕΣ ΟΙ ΓΝΩΜΕΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΡΙΤΙΚΩΝ

Οι κριτικές που γράφτηκαν είναι ανάμικτες. Τα «Νέα» γράφουν για μία ταινία που «μιμείται» την υπερπαραγωγή και πως σε τελική ανάλυση σε κάνει να προτιμάς τη «φασολάδα» από το χαβιάρι.

Η εφημερίδα Lifo σημειώνει ότι «μακριά (ευτυχώς) από αντιδραστικούς μεγαλοϊδεατισμούς και φανφαρόνικες δηλώσεις περί κίβδηλης και ρηχής ελληνικότητας, το φιλμ του Σμαραγδή θέλει να κινηθεί στην ουσία του πνεύματος και της ψυχής ενός ταξιδευτή που σαλπάρει σαν αμήχανο θεριό, αρμενίζει σαν θυμωμένος τυχοδιώκτης και τερματίζει συμφιλιωμένος με τα λάθη και τα πάθη του, μετανιωμένος, σοφός και κατασταλαγμένος, περίπου άγιος.

Το σενάριο δεν βοηθάει την ποιητικότητα που υπαινίσσεται με αυξανόμενο ρυθμό ο διάλογος και τα γεμάτα νόημα λόγια. Με δεδομένο πως η σκηνοθεσία διστάζει ανάμεσα σε μια αφηγηματική λογική κι έναν μαγικό ρεαλισμό, ειδικά στη ζώνη της μεταμόρφωσης του Βαρβάκη, η ταινία μετατοπίζεται από σκηνή σε σκηνή αντί να ρέει οργανικά, και μόνο σε σπάνιες περιπτώσεις καταφέρνει να μεταδώσει κινηματογραφικά την ελευθερία που ευαγγελίζεται ο ήρωας.

Η μουσική του Μίνωα Μάτσα παντρεύει πολλές σεκάνς που μένουν μετέωρες και οι λύσεις στη φωτογραφία με επιμέλεια του σπουδαίου Άρη Σταύρου, προσδίδουν ατμόσφαιρα σε μια παραγωγή απαιτητική, λόγω της εποχής και της γεωγραφίας».

Τέλος το περιοδικό Αθηνόραμα γράφει ότι  «ο Γιάννης Σμαραγδής βιο(αγιογραφεί) ακαδημαικά έναν σπουδαίο Έλληνα με μία πλούσια διεθνή συμπαραγωγή. Πρόκειται για ένα ιστορικό έπος που…ξεφυλλίζεται σαν κλασικό εικονογραφημένο, παραμένοντας εσκεμμένα από την αρχή ως το τέλος στο επίπεδο της απλής περιγραφής. Οι θαυμαστές του «Ελ Γκρέκο» θα εντυπωσιαστούν σε κάθε επίπεδο».  

Τέλος να σημειώσουμε ότι ο Γιάννης Σμαραγδής ανέφερε ότι το μήνυμα που στέλνει η ταινία του έχει να κάνει με το σύνθετο και ανήσυχο Ελληνικό πνεύμα που αν θέλει, μεγαλουργεί καθώς και με την αξία της συλλογικότητας που τόσο έχουμε ανάγκη οι σύχγρονοι Έλληνες για να ξεπεράσουμε την δυσκολία της κρίσης. Ο Γιάννης Σμαραγδής είχε επισκεφθεί πριν 4 χρόνια την Πάτρα για την προβολή του "Ελ Γκρέκο" στην αίθουσα του Ιντεάλ της Αγίου Νικολάου.