Η μεγάλη κινηματογραφική επιτυχία «Streetdance» επιστρέφει δυναμικά

Η ΤΑΙΝΙΑ

Η μεγάλη κινηματογραφική επιτυχία «Streetdance» επιστρέφει δυναμικά

Όταν βγήκε στους κινηματογράφους το πρώτο φιλμ «Streetdance», οι σκηνοθέτες Ντάνια Πασκίνι και Μαξ Γκίουα ήρθαν αντιμέτωποι με μία αναπάντεχη επιτυχία: «Σοκαριστήκαμε, πραγματικά!» λέει ο Μαξ Γκίουα. «Ήταν η πρώτη βρετανική 3D ταινία χορού και δεν είχαμε ιδέα πώς θα την αντιμετώπιζε το κοινό. Όμως τη δέχθηκε με μεγάλο ενθουσιασμό». Ο παραγωγός Τζέιμς Ρίτσαρντσον ήταν διατεθειμένος να προχωρήσει σε ένα σίκουελ του έργου, αλλά πάντα υπό προϋποθέσεις: «η δεύτερη ταινία θα έπρεπε να είναι καλύτερη από την πρώτη από όλες τις απόψεις: το χορό, την ιστορία, το συναίσθημα. Είναι μεγάλη πρόκληση να κάνεις το σίκουελ σε μία τόσο επιτυχημένη ταινία. Και συνειδητοποιήσαμε ότι το μυστικό πίσω από την επιτυχία της ήταν ο συνδυασμός των διαφορετικών χορευτικών στιλ». «Στο πρώτο φιλμ θέλαμε να μυήσουμε το νεανικό κοινό σε διαφορετικά χορευτικά είδη. Και αυτή τη φορά ήταν η σειρά του latin. Η καρδιά της ταινίας χτυπά στη μίξη αυτών των δύο κόσμων: του latin και του street dance» εξηγεί η Ντάνια Πασκίνι, που έχει χρόνια τριβής με τις latin χορογραφίες και εμπνεύστηκε από ένα κλιπ που έδειχνε χορευτές να χορεύουν σάλσα σε ένα ρινγκ του μποξ. «Το hip hop δεν έχει αποδεχτεί ακόμα το πάθος και τον αισθησιασμό, είναι ένας εγωκεντρικός χορός που εκφράζει δύναμη και δεν χορεύεται σε ζευγάρι. Το να εστιάζεις στο σώμα ενός άλλου χορεύοντας hip hop μου φάνηκε πολύ ενδιαφέρον» λέει ο πρωταγωνιστής του φιλμ Φαλκ Χέντσελ. Ο παραγωγός του φιλμ συνοψίζει την κεντρική ιδέα της ταινίας: «έχει να κάνει με τη συντροφικότητα, με το να χορεύεις μαζί με κάποιον άλλον. Να ξεπερνάς το εγώ σου και να αφήνεσαι στον άλλον, να μαθαίνεις να μην είσαι μόνος».

Ταξιδεύοντας σε ολόκληρη την Ευρώπη για τους καλύτερους χορευτές

Στο πρώτο φιλμ, το σημείο αναφοράς ήταν το Λονδίνο: αυτή τη φορά σημείο αναφοράς γίνεται ολόκληρη η Ευρώπη, με τελικό προορισμό την πιο ερωτική πόλη του κόσμου, το Παρίσι. Οι δημιουργοί ήθελαν να δείξουν πώς είναι ο χορός έξω από την Αμερική, και αυτό ταυτόχρονα τους έδωσε την ευκαιρία να αναζητήσουν τα μεγαλύτερα ταλέντα της Ευρώπης στις πιο όμορφες πόλεις της. Έτσι ο Ας και ο Έντι ξεκινούν από την Κοπεγχάγη για να συναντήσουν τη Στεφ, μετά πηγαίνουν στην Ίμπιζα όπου βρίσκουν τον Τίνο, στην Ελβετία τον Σκόρπιον, στο Άμστερνταμ την Μπαμ Μπαμ, στο Βερολίνο τον Κίλα και τον ανηψιό του, Τζούνιορ, στο Λονδίνο τους The Surge, στην Πράγα τον Τέραμπαϊτ, στη Λιόν τον Άλι, στη Ρώμη τη Γιο Γιο και τον Λέτζεντ και καταλήγουν τελικά στο Παρίσι, σε ένα salsa club, όπου γνωρίζουν την Εύα.

Στόχος των σκηνοθετών και του παραγωγού ήταν να δώσουν στο φιλμ ένα διεθνή αέρα, συνδυάζοντας πολλές εθνικότητες στο καστ. Από την αρχή όμως ήξεραν ότι ήθελαν να συνεργαστούν με τη Σοφία Μπουτέλα: «είναι ένα από τα πιο μεγάλα ονόματα στον κόσμο του street dancing, πολύ γνωστή χορεύτρια του hip hop, συνεργάζεται με τη Nike και περιοδεύει με τη Μαντόνα. Ήμασταν τυχεροί γιατί όταν ταξιδέψαμε στο Λος Άντζελες για να τη συναντήσουμε, είχε ήδη συμπληρώσει δύο χρόνια μαθημάτων υποκριτικής και ήταν η ιδανική στιγμή για εκείνη να ξεκινήσει μια καριέρα στον κινηματογράφο» λέει η Ντάνια Πασκίνι. «Αυτό που με ενθουσίασε περισσότερο ήταν ότι θα είχα την ευκαιρία να αναπτύξω ένα χαρακτήρα αλλά και να συνδυάσω διαφορετικά στιλ χορού. Δεν ξεκινήσαμε απευθείας με τις χορογραφίες γιατί άρχισα να μαθαίνω τάνγκο και σάλσα μόλις τρεις μήνες πριν τα γυρίσματα. Στην αρχή μου ήταν πολύ δύσκολο να μην παίρνω πρωτοβουλία και να ακολουθώ τον καβαλιέρο μου, πράγμα που δεν μου άρεσε καθόλου, αλλά μετά κατάλαβα ότι ακριβώς αυτό είναι το νόημα του έργου, αυτό προσπαθεί να μάθει και η Εύα στον Ας» εξηγεί η Μπουτέλα.

Για τον αντρικό πρωταγωνιστικό ρόλο, οι δημιουργοί δυσκολεύτηκαν να βρουν κάποιον αντάξιο της Σοφία, γιατί είναι λίγοι οι ηθοποιοί που ταυτόχρονα χορεύουν καλά.  Ο Φαλκ Χέντσελ όμως απέδειξε ότι διέθετε όλο το πακέτο: υποκριτική, χιπ χοπ, λίγο λάτιν και μια καταπληκτική χημεία με την ταλαντούχα συμπρωταγωνίστριά του. Θέλοντας να διατηρήσουν ζωντανή τη σχέση του σίκουελ με το πρώτο έργο, οι σκηνοθέτες επέλεξαν να συνεργαστούν ξανά με τον Τζορτζ Σάμσον (Έντι) αλλά και την ομάδα Flawless. Στο φιλμ εμφανίζεται ξανά και ο μικρός Ακάι, που μάλιστα έχει εξελιχθεί σε δεινό χορευτή από την πρώτη ταινία. Για να συμπληρωθεί το καστ των χορευτών, οι Μαξ Γκίουα & Ντάνια Πασκίνι μαζί με τον σύμβουλό τους Μαρκ Πίμπρουκ ταξίδεψαν επί έναν ολόκληρο χρόνο στις σημαντικότερες διοργανώσεις χορού όπως το Juste Debout στο Παρίσι, το ΙΒΕ στο Ρότερνταμ και το Battle of the Year, και επέλεξαν τους συνεργάτες τους με γνώμονα τις διαφορετικές χορευτικές τους τεχνικές, ώστε κανείς να μη χορεύει ακριβώς στο ίδιο στιλ με τον άλλον και να εξελίξουν διαφορετικές χορογραφίες μέσα στο έργο. Για τις χορογραφίες του έργου, οι σκηνοθέτες συνεργάστηκαν στενά με το δίδυμο Ρίτσαρντ & Άντονι Ταλουέγα, δύο από τους καλύτερους street dancers στον κόσμο που έχουν δουλέψει ακόμα και με τον Μάικλ Τζάκσον.

To δυνατό χορευτικό καστ συμπληρώνει με το υποκριτικό του ταλέντο ο Τομ Κόντι. «Θέλαμε έναν ηθοποιό με μεγάλο εκτόπισμα, όπως η Σάρλοτ Ράμπλινγκ στο πρώτο φιλμ» εξηγεί η Ντάνια Πασκίνι. «Από την πρώτη στιγμή που συναντήσαμε από κοντά τον Τομ, καταλάβαμε ότι ήταν ο Μανού της ταινίας μας» συμπληρώνει ο Μαξ Γκίουα. «Στην πορεία και ο ίδιος ενθουσιάστηκε με το χαρακτήρα του και του δώσαμε το ελεύθερο να τον εμπλουτίσει με το χιούμορ του». Ο Μανού μοιράζεται και μια σκηνή χορού με την Μπαμ Μπαμ, και αυτό ήταν ίσως το μόνο σημείο που δυσκόλεψε τον Τομ Κόντι: «Μπορώ να χειρίζομαι οποιοδήποτε αντικείμενο, να κάνω οποιαδήποτε δράση ενώ παίζω, αλλά να χορεύω και να λέω ταυτόχρονα τα λόγια μου ήταν ένας πραγματικός τρόμος!» ομολογεί ο γνωστός ηθοποιός.