Στις 4 Απριλίου στην Ελλάδα το Γαλλικό αποκαλυπτικό φιλμ «Θέλημα Θεού»

ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΠΡΟΣΩΠΑ ΚΑΙ ΓΕΓΟΝΟΤΑ

Ο πατέρας Preynat κατηγορήθηκε τον Ιανουάριο του 2016 για σεξουαλική επίθεση και τέθηκε υπό δικαστική εποπτεία. Περισσότερα από 70 άτομα εμφανίστηκαν και ισχυρίστηκαν ότι είναι θύματα του. Στην πλειοψηφία των περιπτώσεων έχει επέλθει παραγραφή λόγω του χρόνου που έχει παρέλθει. Η έρευνα συνεχίζεται.

Καμία ημερομηνία δεν έχει καθοριστεί ακόμη για την δίκη του Preynat και παραμένει αθώος μέχρι να αποδειχθεί η ενοχή του. Ο πατέρας Preynat αντιμετωπίζει επίσης μια κανονική δίκη, η οποία θα επαναληφθεί σε "δικαστική" μορφή, αφού περάσει ένας χρόνος, μετά από αίτημα του Καρδινάλιου Barbarin, "για να μην εμποδιστεί η αστική διαδικασία" προκειμένου να ανοίξει ο δρόμος για "αποζημιώσεις".

Ο Καρδινάλιος Barbarin, η Régine Maire και 5 άλλα μέλη της Καθολικής ιεραρχίας εμφανίστηκαν στο δικαστήριο τον Ιανουάριο του 2019 κατηγορούμενοι για την μη δημοσιοποίηση της σεξουαλικής επίθεσης σε ανηλίκους ηλικίας κάτω των 15 ετών και  την αδυναμία παροχής βοήθειας στα θύματα.

Η ετυμηγορία που ανακοινώθηκε στις 7 Μαρτίου 2019 έκρινε ένοχο τον Καρδινάλιο Barbarin για την κάλυψη σεξουαλικής κακοποίησης παιδιών. Ο ίδιος ανακοίνωσε στη συνέχεια ότι θα παραιτηθεί από την Εκκλησία μετά την καταδίκη, για την οποία του δόθηκε εξάμηνη αναστολή. Προηγουμένως είχε προσπαθήσει να παραιτηθεί, αλλά το αίτημά του είχε απορριφθεί από τον Πάπα Φραγκίσκο. Η Régine Maire δεν κρίθηκε ένοχη.

Στις 3 Αυγούστου 2018  το καθεστώς παραγραφής αυξήθηκε στην Γαλλία από 20 σε 30 έτη μετά την ενηλικίωση του θύματος. Και η αποτυχία της αναφοράς σεξουαλικής κακοποίησης ανηλίκων θεωρείται πλέον διαρκές αδίκημα.

Τον Νοέμβριο του 2018 στη Λούρδη, 118 Γάλλοι επίσκοποι ψήφισαν για να συγκροτηθεί μια ανεξάρτητη επιτροπή για την αντιμετώπιση της παιδεραστίας στην Εκκλησία από το 1950.

Τον Φεβρουάριο 2019 οι κατηγορούμενοι επιχείρησαν να μπλοκάρουν την έξοδο της ταινίας στην Γαλλία για να μην επηρεαστεί η κοινή γνώμη πριν την δίκη. Το αίτημα δεν έγινε δεκτό και η ταινία «Θέλημα Θεού» βγήκε κανονικά στις Γαλλικές κινηματογραφικές αίθουσες στις 20 Φεβρουαρίου με τα αληθινά ονόματα των κατηγορουμένων. Μέχρι σήμερα όπως προείπαμε, περισσότεροι από 700.000 θεατές έχουν δει την ταινία στην Γαλλία.

Σε συνέντευξη του ο σκηνοθέτης Francois Ozon ανέφερε πως "η αρχική ιδέα ήταν να κάνω μια ταινία για την ανδρική ευθραυστότητα. Έχω φέρει πολλούς ισχυρούς γυναικείους χαρακτήρες στην οθόνη και αυτή τη φορά ήθελα να στρέψω την προσοχή μου στους άνδρες, που είναι συναισθηματικοί και εμφανώς υποφέρουν,  γεγονός που συνηθίζουμε να συνδέουμε με το γυναικείο φύλο.

Η πρώτη ιδέα για τον τίτλο ήταν “Ο άντρας που κλαίει”. Τότε έμαθα για την υπόθεση Preynat,  στο  website των θυμάτων “La Parole Libérée - Απελευθερωμένος Λόγος”. Εκεί διάβασα ιστορίες αντρών που είχαν κακοποιηθεί ως παιδιά στην εκκλησία. Συγκινήθηκα ιδιαίτερα με τον  Αλεξάντρ, έναν ένθερμο καθολικό που έδωσε μια περιγραφή τού πώς είχε αγωνιστεί σιωπηλά μέχρι την ηλικία των σαράντα, όταν αισθάνθηκε τελικά ότι ήταν σε θέση να πει την ιστορία του.

Ο ιστότοπος επίσης δημοσίευσε συνεντεύξεις, άρθρα και ηλεκτρονική αλληλογραφία μεταξύ του Αλεξάντρ και μελών της καθολικής ιεραρχίας της Λυών, συμπεριλαμβανομένων του Καρδινάλιου Barbarin και της Régine Maire, της ψυχολόγου της εκκλησίας, υπεύθυνης για την παροχή υποστήριξης στα θύματα των ιερέων. Βρήκα αυτά τα έγγραφα συναρπαστικά, οπότε ήρθα σε επαφή με τον Αλεξάντρ".

Στο ερώτημα τι τον έκανε να αποφασίσει αντί για ντοκιμαντέρ να κάνει ταινία μυθοπλασίας, είπε ότι «όταν άρχισα να συζητώ το πρότζεκτ μου με τα θύματα, ένιωσα ότι ήταν απογοητευμένοι με την ιδέα του ντοκιμαντέρ. Είχαν ήδη δώσει πολλές συνεντεύξεις στα μέσα μαζικής ενημέρωσης και είχαν εμφανιστεί σε τηλεοπτικές εκπομπές και ντοκιμαντέρ, αλλά αυτό που τους κέντρισε το ενδιαφέρον ήταν το γεγονός ότι ένας σκηνοθέτης μυθοπλασίας τους είχε πλησιάσει. Φαντάστηκαν μια ταινία στο πνεύμα του “Spotlight” όπου θα γίνονταν φανταστικοί χαρακτήρες που θα τους έπαιζαν διάσημοι ηθοποιοί. Έτσι σκέφτηκα: αυτό είναι που θέλουν από μένα, και αυτό είναι που ξέρω να κάνω. Προσέγγισα τη μυθοπλασία με κάποια ανησυχία, γιατί μου άρεσαν πραγματικά αυτοί οι άνθρωποι  και φοβόμουν  ότι δεν θα ήμουν σε θέση να τους φέρω στην οθόνη με τρόπο που θα τους δικαίωνε».

Όσο για το αν συναντήθηκε με τον Καρδινάλιο Barbarin, την Regine Maire και τον Bernard Preynat, ανέφερε πως «μόλις εγκατέλειψα την ιδέα του ντοκιμαντέρ, δεν υπήρχε πλέον κανένας λόγος  να τους συναντήσω. Δεν υπάρχουν αποκαλύψεις. Τα γεγονότα της έρευνας και οι λεπτομέρειες που δείχνω στην ταινία έχουν ήδη εκτεθεί στα μέσα ενημέρωσης και στο διαδίκτυο. Δεν πήρα καμιά ελευθερία με τα γεγονότα. Η προτεραιότητά μου ήταν να πω την προσωπική ιστορία των ανδρών, που είχαν κακοποιηθεί ως παιδιά, και την άποψή τους ως θύματα».

Η ταινία ανοίγει με τον  Καρδινάλιο να περπατάει με την πλάτη  ατενίζοντας την πόλη της Λυών από την κορυφή της Βασιλικής της Παναγίας de Fourvière.

Παίζουν και οι Μελβίλ Πουπό, Ντενί Μενοσέ.

Το φιλμ ενδεχομένως να το δούμε και στην Πάτρα.