«Όταν οι πελαργοί ξανάρθουν»: Μια αξιόλογη πατρινή ταινία που προβάλει την πόλη

Στο Πάνθεον παίχτηκε  η  ταινία του νεαρού σκηνοθέτη Σπύρου Μαυραγάνη OTAN OI  ΟΙ ΠΕΛΑΡΓΟΙ ΞΑΝΑΡΘΟΥΝ σε σενάριο του επίσης πρωτοεμφανιζόμενου Χάρη Καλαιτζίδη. Με εμφανείς τις επιρροές από τον γνωστό ευρωπαϊκό κινηματογράφο τόσο στις τεχνικές όσο και στο θέμα, οι νεαροί και στην ηλικία, δημιουργοί αναζητούν διέξοδο σε βασικά ερωτήματα και προβληματισμούς ζωής που το νεαρό της ηλικίας τους προβάλλει εντονότερα. Παίζουν με την κάμερα πειραματιζόμενοι σε όλες σχεδόν τις λήψεις.

Μέσα από πλάνα που αλλάζουν σχετικά γρήγορα σε σχέση με άλλα, τα περισσότερα,  που είναι μονοπλάνα, παρουσιάζουν θέματα κοινά, όπως η διαφορά των γενεών και η μοναξιά  αλλά και θέματα ταμπού, όπως είναι η ψυχική ισορροπία.

Μακροπερίοδος είναι στα περισσότερα σημεία ο λόγος ακόμα και στους διαλόγους.

Άλλοτε εντυπωσιάζει με το στοχαστικό βάθος που περιγράφει  τη ζωή έως και συγκινεί, θα μπορούσαμε να πούμε, άλλοτε πάλι ίσως απέδιδε περισσότερο, αν ο θεατής «ξεκουραζόταν» λίγο  μέσα από τη συντομία και την αμεσότητα που χαρίζει ο μικροπερίοδος λόγος, ταιριαστός πιο πολύ σε καθημερινή συνομιλία.

Κι όχι μόνο είναι πιο καθημερινός αλλά είναι  και πιο κινηματογραφικός.

Είναι εμφανής η αγωνία των νεαρών δημιουργών να χωρέσουν όσο περισσότερους προβληματισμούς μπορούν με τη μία  στην πρώτη τους δημιουργία, κάτι που η δεύτερη και η Τρίτη φορά θα τους βοηθήσει να αποφύγουν, τείνοντας σε μια πιο διακριτική  πλην όμως  «πλήθουσα» κινηματογραφική λιτότητα.

Η επιτυχημένη διανομή χαρίζει την ποικιλία των χαρακτήρων αλλά δίνει και χώρο έκφρασης σε παλιούς αλλά και νέους του χώρου της υποκριτικής. Βλέπουμε την πρώτη εμφάνισή  στο πανί του γνωστού Πατρινού ηθοποιού Αντώνη Μπαρμπετάκη στο ρόλο του γέρου άντρα.

Δοκιμάζει με τόλμη την κάμερα που είναι μια άλλη εμπειρία και προσαρμόζεται επιτυχημένα στο νέο είδος, στηριζόμενος εν μέρει στις γνωστές θεατρικές του τεχνικές, αλλά και στις απαιτήσεις της κάμερας. Ζητούμε να τον ξαναδούμε και πιο τολμηρό ακόμη, να ενσαρκώσει και κόντρα ρόλους, μετασχηματίζοντας και το φυσικό του παρουσιαστικό αλλά και την υποκριτική του φόρμα.

Καλοί στην ερμηνείες τους είναι και οι άλλοι ηθοποιοί της Πάτρας (Σάκης Κλήρης, Κώστας Τομαρας), όπως και οι φοιτητές του ΔΗΠΕΘΕ (Μιχάλης Κατσούδας, Λένα Νάτση), καθώς και νεαροί ερασιτέχνες (Νίκος Καβαρατζής, Ανδρέας Δρυμιώτης κ.α.).

Φέρελπις είναι η δημιουργία  των δημιουργών της ταινίας που παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον ακόμη και  για έναν λόγο, ότι προβάλλει εκτός των πατρινών συντελεστών και την Πάτρα καθώς όλα σχεδόν τα γυρίσματα έχουν γίνει στην πόλη μας μόλις τον περασμένο Σεπτέμβριο. Καλοτάξιδη να είναι.

Σοφία Μορώνη

Θεατρολόγος- Φιλόλογος

Κριτικός θεάτρου