Το ερχόμενο σαββατοκύριακο στο Δημοτικό θέατρο «Απόλλων» της Πάτρας οι «Έμποροι των Εθνών»

Με ενδιαφέρον αναμένεται από τους Πατρινούς θεατρόφιλους η παράσταση «Οι Έμποροι των Εθνών» του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη που αποτελεί μία συμπαραγωγή της Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών του Ιδρύματος Ωνάση, του ΔΗΠΕΘΕ Καβάλας και της ομάδας θεάτρου Opera που έχει σκηνοθετήσει ο Θοδωρής Αμπαζής ο οποίος εδώ και λίγο καιρό έχει αναλάβει τα ηνία της καλλιτεχνικής διεύθυνσης του ΔΗΠΕΘΕ της Πάτρας.

Πρόκειται για ένα φιλόδοξο σκηνοθετικό ανέβασμα του κλασικού έργου του Παπαδιαμάντη με όρους σύγχρονου  μουσικού θεάτρου και για μια ξεχωριστή παράσταση συνόλου.

Η παράσταση θα παιχθεί στο Δημοτικό θέατρο Απόλλων το Σάββατο 15 Σεπτεμβρίου 2012 στις 21.30 και την Κυριακή 16 Σεπτεμβρίου στις 20.00.

Ο αφηγηματικός λόγος, η μουσική και τα σύγχρονα τεχνολογικά μέσα αναμετρώνται με το αξεπέραστο κείμενο του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη.

Αξίζει να σημειωθεί ότι το μυθιστόρημα αυτό του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη γραμμένο το 1882, ανέβηκε πέρυσι για πρώτη φορά στο θεατρικό σανίδι, με αφορμή τη συμπλήρωση των 100 χρόνων από το θάνατο του Σκιαθίτη συγγραφέα, του αποκαλούμενου «Άγιου» των ελληνικών γραμμάτων, το 1911.

Μετά από δέκα χρόνια πειραματισμού σε επίπεδο υποκριτικής, η Ομάδα Θεάτρου Opera ξαναζωντανεύει το λόγο του Παπαδιαμάντη, σε μια προσπάθεια να ανακαλύψει τη μουσικότητα όλων των στοιχείων της θεατρικής τέχνης χωρίς να θυσιάζει την ποιότητα της υποκριτικής.

Τον ιστορικό καμβά του έργου συνθέτουν η ενετική κατοχή των νησιών του Αιγαίου και η σύγκρουση Ανατολής και Δύσης, ενώ κύριο θέμα του αποτελεί το ερωτικό πάθος στην πιο ακραία του μορφή. Η Αυγούστα εγκαταλείπει τον σύζυγό της Ιωάννη Μούχρα και ακολουθεί τον Βενετό Μάρκο Σανούτο, ορμώμενη από μια ακατανίκητη ερωτική επιθυμία που την οδηγεί στο θάνατο.

Όπως εύστοχα παρατηρεί ο Σταύρος Ζουμπουλάκης, στην εισαγωγή της έκδοσης του βιβλίου από την Εστία (2002): «Υπάρχουν, χωρίς αμφιβολία, πολλές πόρτες και παραπόρτια για να εισέλθει κανείς στους Εμπόρους των Εθνών και στο νόημά τους… Το ερωτικό πάθος της Αυγούστας είναι, νομίζουμε, η κύρια είσοδος». Ο Παπαδιαμάντης, πλάθοντας το χαρακτήρα της Αυγούστας, δημιουργεί μια ηρωίδα μη συνηθισμένη, υπερβατική για τις κοινωνικές νόρμες της εποχής. Στο μυθιστόρημά του αυτό αμφιβάλλει επίσης για τη βοήθεια που παρέχει η Εκκλησία στον πιστό της, θέση που εντυπωσιάζει εάν αναλογιστεί κανείς τη σχέση του συγγραφέα με τη θρησκεία και τον κλήρο.

Όπως επισημαίνουν αρκετοί μελετητές, ο Παπαδιαμάντης με αυτό του το μυθιστόρημα αποστασιοποιείται από το θρησκευτικό πλαίσιο και δημιουργεί έναν καίριο ανθρώπινο χαρακτήρα για την παράδοση της «φιλογυναικείας» λογοτεχνίας.

Η παράσταση  εκτυλίσσεται σύμφωνα με τους όρους  του σύγχρονου μουσικού θεάτρου, ενώ οι μουσικοί που συμμετέχουν παίζουν ζωντανά επί σκηνής. Τα νέα τεχνολογικά μέσα βοηθούν τους ηθοποιούς και τους μουσικούς να υπηρετήσουν την αφήγηση της ιστορίας αλλά και να διευρύνουν τα όρια του θεάτρου. Πρόκειται, λοιπόν, για ένα ιδιότυπο μουσικό θέατρο όπου τα νέα μέσα συνδιαλέγονται δημιουργικά με το γλωσσικό  ιδίωμα του Παπαδιαμάντη και την  πρωτότυπη μουσική σύνθεση, δημιουργώντας  ένα ερεθιστικό σκηνικό περιβάλλον.