Κουροσάβα και Αγγελόπουλος στα σκαλάκια της Αγίου Νικολάου

Συνεχίζει το κινηματογραφικό τμήμα των Πολιτιστικών ομάδων των Φοιτητών του Πανεπιστημίου Πατρών τις υπαίθριες προβολές ταινιών στα σκαλάκια της Αγίου Νικολάου. Αυτό το Σάββατο 9 Ιουνίου στις 21.00 και στις 23.30 οι φοιτητές έχουν προγραμματίσει να προβάλλουν το Ιαπωνικό φιλμ του Ακίρα Κουροσάβα «Ikiru-Να ζεις» παραγωγής του 1952 και το αριστούργημα του Έλληνα διεθνούς μας σκηνοθέτη που πέθανε φέτος, Θόδωρου Αγγελόπουλου «Μία αιωνιότητα και μία μέρα».

Στο «Ikiru» του Κουροσάβα (έζησε από το 1910 έως το 1998 και τιμήθηκε με τον Χρυσό Φοίνικα του Φεστιβάλ των Κανών του 1980 για την ταινία «Kagemusha» ενώ το «Ραν» το 1986 είχε προταθεί για 3 Όσκαρ) κεντρικός ήρωας είναι ο Βατανέμπε, ένας προϊστάμενος στο δήμο που μαθαίνει ότι πάσχει από καρκίνο και δεν έχει περισσότερο από 1 χρόνο ζωής. Ο Κουροσάβα που υπογράφει τη σκηνοθεσία και το σενάριο μας δίνει μια πανέμορφη παραβολή για την ζωή. Ikiru σημαίνει στα Ιαπωνικά «Να ζεις». Πρόκειται για μία ταινία που μιλάει κατευθείαν στην καρδιά με πιο σπουδαία σκηνή της αυτή όπου ο ήρωας τραγουδάει σε μια κούνια ένα χιονισμένο βράδυ. Στο φιλμ πρωταγωνιστεί ο Takashi Shimura.

Το φιλμ «Μία αιωνιότητα και μία μέρα» χάρισε τον Μάιο του 1998 τον Χρυσό Φοίνικα των Κανών στον Θόδωρο Αγγελόπουλο. Πρόκειται για μία εξαιρετική ευαίσθητη ταινία που θίγει και το θέμα των μεταναστών αλλά και του νοήματος της ζωής και του θανάτου. Από πολλούς κριτικούς χαρακτηρίστηκε ως η πιο προσιτή και ανθρωποκεντρική ταινία στη φιλμογραφία του σπουδαίου «Τεό» όπως τον αποκαλούσαν οι Γάλλοι σινεφίλ.

Στην ταινία πρωταγωνιστούν ο Γερμανοελβετός ηθοποιός Μπρούνο Γκανζ, η Isabelle Renauld, ο Fabrizio Bentivoglio (ποιητής), ο μικρός Αχιλλέας Σκέβης (στο ρόλο του μετανάστη παιδιού των φαναριών) και οι Δέσποινα Μπεμπεδέλη, Ίρις Χατζηαντωνίου, Ελένη Γερασιμίδου, Νίκος Κούρος, Αλεξάνδρα Λαδικού και Αλέκος Ουδινότης. Σύμφωνα με το στόρι, ο Αλέξανδρος, ένας μεσόκοπος συγγραφέας, ασχολείται με το ημιτελές έργο του Διονυσίου Σολωμού «Ελεύθεροι Πολιορκημένοι». Από το ποίημα λείπουν λέξεις, κι ο Αλέξανδρος αποπειράται να τις συγκεντρώσει, να τις αγοράσει, όπως έκανε για τις δικές του λέξεις κι ο Σολωμός. Τούτες οι λέξεις μπαίνουν στο παζλ της συμπλήρωσης του ημιτελούς αριστουργήματος για να στοιχειώσουν και την ζωή του Αλέξανδρου. Όμως οι δυνάμεις του έχουν εξαντληθεί, και ο ίδιος βαδίζει προς το θάνατο.

Ο χρόνος που του απομένει, ανήκει στις αναμνήσεις, στον απολογισμό μιας ζωής, γεμάτης χαμένες ευκαιρίες και λάθος κινήσεις. Μόνο μια κίνηση υπάρχει ακόμα: μια τυχαία συνάντηση μ' ένα άστεγο αγόρι, παιδί των φαναριών. Ο Αλέξανδρος προσκολλάται σε αυτό το παιδί, αναβάλλει την «αναχώρηση» και παρατείνει την αιωνιότητα κατά μία μέρα, για να μεταφέρει στον μικρό του φίλο κάτι από την γνώση του. Όλες οι ερμηνείες των ηθοποιών είναι ξεχωριστές με κορυφαία αυτή του Μπρούνο Γκανζ.