Σουρεαλιστικό σκηνικό σε μια χρεοκοπημένη χώρα

Η υπουργός («να με λέτε Νάντια») πήγε και τους κέρασε και γλυκά. Ο Κατρούγκαλος έσπευσε κι αυτός στα επινίκια, στέλνοντας το μήνυμα σε όλους τους πελάτες του ότι αυτό το 12% που του έδωσαν ή θα του δώσουν σαν μίζα για την επαναπρόσληψή τους στο Δημόσιο αξίζει τον κόπο, και με το παραπάνω.

Οι καθαρίστριες του υπουργείου Οικονομικών, οι μισθοί των οποίων συναγωνίζονταν πριν από την απόλυσή τους αυτούς των γιατρών και άλλων επιστημόνων, δικαίως πανηγυρίζουν.

Και δίνουν θάρρος στους (πρώην σήμερα) εργαζόμενους της ΕΡΤ να κάνουν θριαμβευτική είσοδο στο θρυλικό ραδιομέγαρο της Αγίας Παρασκευής με την ακράδαντη πίστη ότι και ο δικός τους αγώνας τώρα δικαιώνεται.

Σκηνές απόλυτου σουρεαλισμού σε μια χώρα που μετράει ενάμισι εκατομμύριο ανέργους στον ιδιωτικό τομέα και  εκατοντάδες χιλιάδες άλλους υποαπασχολούμενους, και με καθεστώς «μαύρης» και αδήλωτης εργασίας.

Σκηνικό απίστευτο για μια χώρα που «φλερτάρει» ανοικτά και επίσημα  με τη χρεοκοπία, η οποία πλέον μας κλείνει το μάτι και είμαστε μια ανάσα από το να πέσουμε στην αγκαλιά της.

Δεν χρειάζεται να είσαι ειδικός για να καταλάβεις ότι αν φάμε νέο «άδειασμα» από αυτούς που παρακαλάμε σήμερα να μας δανείσουν (για να έχουμε λεφτά και για μισθούς και συντάξεις) και δεν πληρώσουμε αύριο και τη δόση μας στο ΔΝΤ, θα πάμε αναπόφευκτα σε πιστωτικό γεγονός.

Με άλλα λόγια θα βαρέσουμε κανόνι, και τότε διερωτώμαι πώς και σε τι νόμισμα θα πληρωθούν, όχι μόνο οι καθαρίστριες, αλλά και όλοι όσοι έχουν ακόμη το… προνόμιο να εργάζονται!

Η σοβαρότητα και η κοινή λογική δεν ήταν ποτέ κεκτημένα της δύσμοιρης Ελλάδας, ωστόσο θα είχε κανείς τη βάσιμη προσδοκία ότι τώρα που βρισκόμαστε στον αέρα θα τις αποκτούσαμε, έστω και περιστασιακά.

ΣΣ: Σχόλια, αναλύσεις και άρθρα του Διονύση Ζακυνθινού μπορείτε να διαβάσετε και στο blogτου: zakpatras.wordpress.com