Στην Πάτρα ο Άρης Πουλιανός, ο σημαντικότερος Έλληνας παλαιοανθρωπολόγος

Ένας ζωντανός θρύλος της σύγχρονης Ελληνικής ιστορίας, ο σημαντικότερος Έλληνας παλαιοανθρωπολόγος, ο Άρης Πουλιανός, την Παρασκευή 21 Οκτωβρίου, ώρα 7 μ.μ. θα βρεθεί στην Πάτρα για να μιλήσει στο Μέγαρο Λόγου και Τέχνης με θέμα : «Η προέλευση των Ελλήνων – Η μαθηματική απόδειξη για την καταγωγή μας – Από τους αρχανθρώπους μέχρι τους πολιτισμούς της Πίνδου».

Η ομιλία του, θα πραγματοποιηθεί, μετά από πρόσκληση που του απηύθυνε  η Ελληνική Εταιρία Πολιτισμικών Ερευνών Βόρειας Πελοποννήσου με την υποστήριξη του   Πολιτιστικού Οργανισμού του Δήμου Πατρέων.  Η ομιλία πραγματοποιείται σε μια ιδιαίτερα κρίσιμη χρονική στιγμή, που όλοι έχουμε ανάγκη να νιώσουμε υπερηφάνεια για την καταγωγή μας από τους  αρχαίους Έλληνες, η οποία ωστόσο τα τελευταία χρόνια αμφισβητείται από πολλούς Έλληνες και μη, «διανοούμενους» και πολιτικούς.

Η πραγματοποίηση της ομιλίας του Άρη Πουλιανού στην Πάτρα έχει και συμβολικό χαρακτήρα, με την οποία τον συνδέουν δεσμοί συνεργασίας, από τότε που η  κυβέρνηση του αειμνήστου Γεωργίου Παπανδρέου τον  τοποθέτησε μέλος της διοικούσας ομάδας του πανεπιστημίου των Πατρών. Τότε ξεκίνησε τον αγώνα του με άλλα μέλη της επιτροπής και έτσι για πρώτη φορά εισήγαγε στο ελληνικό πανεπιστήμιο έδρα ανθρωπολογίας. Τμήμα ανθρωπολογίας αλλά και τμήμα Βιολογίας. Δηλαδή, το πανεπιστήμιο Πατρών ήταν αυτό που του έδωσε το έδαφος να εισηγηθεί στην επιτροπή τη δημιουργία τμήματος Βιολογίας

Σύντομο βιογραφικό του ‘Άρη Πουλιανού.

Ο Δρ ‘Αρης Ν. Πουλιανός γεννήθηκε στον Εύδηλο Ικαρίας στις 23 Ιουλίου 1924. Σπούδασε Βιολογία στις Η.Π.Α. (Ν.Υ.) και Ανθρωπολογία στην τ. Σ. Ένωση, όπου υπερασπίστηκε το 1961 τη διδακτορική του διατριβή (PhD) με θέμα: “H Προέλευση των Ελλήνων”. Έως το 1965 εργάστηκε στο τμήμα Ανθρωπολογίας της Σοβιετικής Ακαδημίας, διδάσκοντας παράλληλα ως καθηγητής Ανθρωπολογίας στο Πανεπιστήμιο της Μόσχας. Κατά τα πρώτα αυτά έτη του 1960 διατέλεσε επίσης αρχηγός αρχαιολογικών και κυρίως ανθρωπολογικών ερευνητικών αποστολών στη Ρωσία, Βουλγαρία, Ρουμανία, Γιουγκοσλαβία, Γεωργία-Καύκασο, Καζακστάν, Τουρκμενιστάν και Ουζμπεκιστάν.

Από το 1965 που επαναπατρίστηκε συνεχίζει με νεότερες ανθρωπολογικές μελέτες τόσο στην Ελλάδα (Κρήτη, Αιγαίο, Ιόνιο, Πίνδο, Θράκη, Μακεδονία), όσο και στο εξωτερικό (Αϊνού Ιαπωνίας, Βάσκους Ισπανίας κ.ά.). Οι μελέτες αυτές ρίχνουν φως στην καταγωγή όχι μόνο των Βαλκανικών λαών, αλλά και της υπόλοιπης Ευρώπης. Εκτός από τις εθνογενετικές έρευνες των σύγχρονων πληθυσμών ασχολείται συστηματικά και με τις παλαιοανθρωπολογικές ανασκαφές τού Σπηλαίου Πετραλώνων, της ανοικτής θέσης Τρίλλιας Χαλκιδικής, καθώς και του προϊστορικού ελέφαντα του Περδίκκα Πτολεμαΐδας.

Το 1966 διετέλεσε μέλος τής Διοικούσας Επιτροπής του Πανεπιστημίου Πατρών και Αντιπρόεδρος της Ελληνικής Σπηλαιολογικής Εταιρείας. Το ξενοκίνητο δικτατορικό καθεστώς του 1967 τον φυλακίζει και τον εξορίζει. Ο διωγμός αυτός του Δρα ‘Αρη Ν. Πουλιανού οδήγησε δημοκρατικούς ανθρωπολόγους από διάφορες χώρες, όπως τη Γαλλία, τις Η.Π.Α., τη Γερμανία κ.ά., να ζητήσουν με επιστολές την αποκατάσταση του τόσο στην κοινωνική ζωή, όσο και στις επιστημονικές δραστηριότητες. Παρόλο που οι διαμαρτυρίες αυτές ήταν επιτυχείς για την απελευθέρωσή του (αποφυλακίστηκε ύστερα από πεντέμισι μήνες), όσον αφορά την επιστημονική του καριέρα δεν υπήρξε παρομοίως αίσια κατάληξη, καθώς αποκλείστηκε από κάθε κρατική θέση (έως το 1976).

Το 1968 εκλέγεται Αντιπρόεδρος του 8ου Παγκοσμίου Συνεδρίου Ανθρωπολογίας στο Τόκιο. Το 1971 ιδρύει την Ανθρωπολογική Εταιρεία Ελλάδος και το 1977 την Υπηρεσία Παλαιοανθρωπολογίας – Σπηλαιολογίας του Υπουργείου Πολιτισμού. Το 1979 εκλέγεται στην Τσεχία Πρόεδρος του επόμενου (3ου) Πανευρωπαϊκού Συνεδρίου Ανθρωπολογίας, το οποίο πραγματοποίησε τις εργασίες του στο Ανθρωπολογικό Μουσείο Πετραλώνων Χαλκιδικής το 1982. Από το 1983 κι εδώ δέχεται λυσσαλέες επιθέσεις από οργανωμένα αντιεπιστημονικά και ανθελληνικά κυκλώματα που δρουν κυρίως μέσω κρατικών οργάνων. Προσφεύγει αμυνόμενος στην ελληνική Δικαιοσύνη και αποκρούει μέχρι στιγμής με επιτυχία τους επιτιθέμενους. Επί 10ετίες διετέλεσε μέλος του Μονίμου Διεθνούς Συμβουλίου Ανθρωπολογικών και Εθνολογικών Επιστημών της UNESCO και από το 1987 συμπεριλαμβάνεται ανάμεσα στα μέλη της Ακαδημίας Επιστημών της Ν. Υ. Έχει συμμετάσχει σε πάνω από 40 επιστημονικά συνέδρια ανά τον κόσμο, ανακοινώνοντας τις ανακαλύψεις και τα ανθρωπολογικά συμπεράσματά του. Έχει συγγράψει 5 βιβλία και πάνω από 100 επιστημονικές εργασίες, δημοσιευμένες σε δεκάδες διεθνή και ελληνικά περιοδικά.