Γιατί πρέπει πάντα να τρώμε καρπούζι με φέτα

Οφείλουμε να πούμε ένα μεγάλο «ευχαριστώ» σε αυτόν που σκέφτηκε για πρώτη φορά να συνδυάσει την γλύκα του καρπουζιού με την αλμυρή γεύση της φέτας.

Είμαστε λαός των έντονων αντιθέσεων και απολαμβάνουμε τέτοιου τύπου γευστικά μπερδέματα, φαινομενικά αταίριαστα. Μάλιστα, κάποιοι εμπλουτίζουν τον συνδυασμό προσθέτοντας βότανα, εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο, παλαιωμένο βαλσαμικό ξίδι, ψιλοκομμένο σχοινόπρασο, ξερό κρεμμύδι, φρέσκο δυόσμο και άλλες γεύσεις που γεφυρώνουν την αντίθεση.

Το καρπούζι με τη φέτα για πολλούς θεωρείται «ο απόλυτος καλοκαιρινός συνδυασμός». Όμως, δεν είναι η μοναδική συνύπαρξη υδατάνθρακα από φρούτο με ζωικής προέλευσης πρωτεΐνη. Για τους ίδιους ευδαιμονικούς λόγους απολαμβάνουμε και άλλους συνδυασμούς όπως: πεπόνι με προσούτο, ροκφόρ με φρέσκα ή αποξηραμένα σύκα, παρμεζάνα με σταφύλια.

Στα ύψη η απόλαυση, στο ίσιωμα οι αιχμές του ζαχάρου
Τα ευχάριστα νέα έρχονται από την επιστημονική κοινότητα που δίνει απαντήσεις σε όσους ελέγχουν τα επίπεδα σακχάρου και αποφεύγουν τις απότομες αιχμές. Δεν θέλει κόπο και στερήσεις σε αγαπημένες τροφές. Θέλει τρόπο και έξυπνες επιλογές τροφίμων που περιέχουν όλα τα απαραίτητα θρεπτικά συστατικά: βιταμίνες, φυτικές ίνες, αντιοξειδωτικά κτλ.

Όταν το καρπούζι, που περιέχει κυρίως υδατάνθρακες, συνδυαστεί με ένα τρόφιμο που περιέχει λιπαρά ή πρωτεΐνη ή και τα δύο, όπως είναι η περίπτωση της φέτας, τότε συμβαίνει το εξής: οι υδατάνθρακες του καρπουζιού δεν απορροφώνται απότομα αλλά σταδιακά. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να μην ανεβαίνουν απότομα τα επίπεδα σακχάρου του αίματος και η ινσουλίνη, γεγονός που πρέπει να αποφευχθεί σε διαβητικούς η προ-διαβητικους ασθενείς αλλά και σε γυναίκες με σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών, μας διευκρινίζει ο διατροφολόγος, Παναγιώτης Ζήσης.

 Είναι ζήτημα σωστής επιλογής
Γενικά λοιπόν, το φρούτο συνδυασμένο με μια πηγή καλής πρωτεΐνης είναι κανόνας πλέον. Ειδικότερα όμως, το καρπούζι που έχει τον υψηλότερο γλυκαιμικό δείκτη πρέπει οπωσδήποτε να τρώγεται μαζί με μία τροφή που περιέχει πρωτεΐνη και λιπαρά. Ωστόσο, δεν πρέπει να γίνονται υπερβολές, ούτε στο ένα ούτε στο άλλο. Συστήνεται η επιλογή μιας φέτας με λιγότερα λιπαρά και όχι βαρελίσιας με 40 -45% λιπαρά. Πέρα από την καλή σχέση καρπουζιού και φέτας, εξίσου καλοί συνδυασμοί είναι: μήλο με γιαούρτι, αχλάδι με καρύδια, βερίκοκα με κατίκι και φιστίκι Αιγίνης. Σπανιότερα, το πεπόνι με προσούτο καθώς τα επεξεργασμένα τρόφιμα καλό είναι να είναι ελάχιστες φορές στο τραπέζι μας, τονίζει ο ειδικός παθολόγος με εξειδίκευση στα καρδιο-μεταβολικά νοσήματα, Νίκος Γεωργιάδης.

 ΠΗΓΗ cantina.protothema.gr