Καμία μέριμνα για χιλιάδες (εμπορικές και άλλες) Επιχειρήσεις που επλήγησαν από τον κορωνοϊό

«Η εστίαση πεθαίνει» υποστηρίζουν οι καταστηματάρχες του κλάδου. «Οι ξενοδόχοι κλαίνε» μας πληροφορούν τα ρεπορτάζ.

Καλώς ήλθατε στην επόμενη ημέρα του κορωνοϊού… Η οποία δείχνει ακόμα πιο μουντή απ’ όσο φοβούνταν και οι πλέον απαισιόδοξοι. Όμως μήπως είναι μόνον οι εστιάτορες και οι ξενοδόχοι, που δεν έχουν μαντήλι να κλάψουν;

Για ρωτήστε τους ιδιοκτήτες των Εμπορικών Καταστημάτων. Όχι τους ιδιοκτήτες των πολυεθνκών αλυσίδων, άλλωστε που να τους βρείτε, είναι Ισπανοί, Σουηδοί, Αμερικανοί. Αυτοί μια χαρά χαίρονται, γιατί μόνον στα μαγαζιά τους υπάρχει κίνηση.

Βλέπετε, εμείς οι «Ελληναράδες» που απεχθανόμαστε οτιδήποτε δεν είναι «εθνικό», εξαντλούμε την απέχθειά μας στους μετανάστες. Όταν πρόκειται να ψωνίσουμε, προσπερνάμε στα γρήγορα το μικρό εμπορικό του συμπατριώτη και συμπολίτη μας και συνωστιζόμαστε στα καταστήματα των πολυεθνικών. Τόσο …ένδοξη η «πατριωτική» μας στάση.

Από τη μια λοιπόν η καταναλωτική συμπεριφορά ημών των πελατών, από την άλλη τα (μη) μέτρα της κυβέρνησης και είναι έτοιμο το σκηνικό για «το θάνατο του εμποράκου».

Όλοι εσείς που σας βομβαρδίζουν καθημερινά τα δελτία ειδήσεων των καναλιών (αυτά που αποζημιώθηκαν με καμμιά 40ρια εκατομμύρια εύρω, στη διάρκεια της κρίσης) λέγοντάς σας για  «μέτρα πολλών δις που μοιράζει η κυβέρνηση», θα αναρωτηθείτε «τι λέει αυτός ο ανόητος;».

Ακούστε λοιπόν για τα περίφημα μέτρα.

Στα τέλη Ιουνίου, οι Επιχειρήσεις που επλήγησαν από τον κορωνοϊό, έχουν να πληρώσουν τρέχουσες εισφορές σε Ασφαλιστικά Ταμεία και Εφορία αλλά και τις δόσεις προς Εφορία που δεν πλήρωσαν τον Μάρτιο, καθώς ο κορωνοϊός τους οδηγούσε σε αναδουλειά. Και φυσικά έχουν να πληρώσουν, και μισθούς, και νοίκια, και ρεύμα, και τηλέφωνο, και…, και…, και… Mε τι θα τα πληρώσουν όλα αυτά;

Όλα αυτά πρέπει να τα πληρώσουν με τον τζίρο που θα κάνουν στις 30 ημέρες του Ιουνίου και ο οποίος, σύμφωνα με τις έως τώρα ενδείξεις (από την επαναλειτουργία των καταστημάτων τις 15 τελευταίες ημέρες) , θα είναι μειωμένος από 50 έως 80% σε σχέση με την αντίστοιχη περυσινή περίοδο.

Τι λέτε, βγαίνει ο λογαριασμός;

Όχι, δεν βγαίνει.

Όμως κανένα μέτρο διευκόλυνσης των εμπορικών καταστημάτων και άλλων επιχειρήσεων του τομέα των υπηρεσιών, δεν έχει ληφθεί.

Τα όποια μέτρα λαμβάνει η κυβέρνηση αφορούν μόνον τον κλάδο του Τουρισμού και της Εστίασης. Κι αν λάβουμε υπόψη τις αντιδράσεις των επαγγελματιών αυτών, και αυτά τα μέτρα κρίνονται ανεπαρκή.

Σκεφτείτε λοιπόν τι συμβαίνει στις άλλες κατηγορίες Επιχειρήσεων (εμπορικά, επιχειρήσεις υπηρεσιών κ.ά.) για τις οποίες δεν έχει ληφθεί ούτε ένα μέτρο.

Όταν ξεκίνησε η κρίση του κορωνοϊού η κυβέρνηση ανακοίνωσε ποιους ΚΑΔ θεωρούσε πληττόμενους από την κρίση. Γιατί δεν μας λέει τώρα, πόσους από αυτούς τους ΚΑΔ δεν θεωρεί πλέον πληττόμενους; Και τι ήταν αυτό που τούς έκανε να …επουλώσουν τις πληγές; (Άραγε, αφού δεν το κάνει η Κυβέρνηση, μήπως πρέπει να κάνουν αυτή την καταγραφή τα κατά τόπους Επιμελητήρια για να δούμε κι εμείς ποιες τελικώς είναι οι πληττόμενες Επιχειρήσεις και ποιες θεωρείται ότι …ιάθηκαν από τον κορωνοϊό;).

Μήπως ...επούλωσαν τις πληγές με κάποια δάνεια που θα πάρουν μέσω Τραπεζών;

Δάνεια ε, δηλαδή χρήματα που θα επιστραφούν με τόκο.

Και προσέξτε το …ωραίο με αυτά τα δάνεια.

Θα είναι με την εγγύηση του Δημοσίου ανακοίνωνε ο αρμόδιος Υπουργός Άδωνις Γεωργιάδης.

«Πριτς» λένε οι Τράπεζες και καθιστούν σαφές ότι για κάθε δάνειο άνω των 40.000 ευρώ, θα ζητάνε και εμπράγματες εξασφαλίσεις, δηλαδή εγγυήσεις, από τον δανειολήπτη. Τουτέστιν ο δανειολήπτης θα «φεσωθεί» για να ξεπεράσει την κρίση και όποιο περιουσιακό στοιχείο έχει θα τελεί υπό τη δαμόκλειο σπάθη, και του Δημοσίου ( το οποίο θα εγγυάται για το 80% του δανείου), αλλά και της Τράπεζας (για το υπόλοιπο 20% του δανείου). Γιατί άραγε η εγγύηση του Δημοσίου φτάνει στο 80% και όχι στο 100%, μπορεί να μάς το εξηγήσει ο Υπουργός;

Με τούτα και με κείνα και όσο μετράμε τις (υπαρκτές και μεγάλες) πληγές στην Εστίαση και τον Τουρισμό, θα «ξεψυχάνε» αβοήθητες χιλιάδες Επιχειρήσεις είτε του κλάδου του Εμπορίου, είτε του Κλάδου των Υπηρεσιών. Άραγε για όλες αυτές τις επιχειρήσεις (μικρές και πολύ μικρές, ούτε καν μεσαίες) θα ενδιαφερθεί κανείς;

Έτσι, για να μην πάνε τελείως άκλαυτες…