Όταν η εξουσία δεν έχει τσίπα, αλλά έχει 11 εκατομμύρια ευρώ

Η επίδοση μιας Κυβέρνησης, σε ένα δυτικό ευρωπαϊκό κράτος, μεταξύ άλλων δεν πρέπει να κρίνεται από την ποιότητα της δημοκρατίας που απολαμβάνουν όλοι της οι πολίτες;  Ένας ακόμα παράγοντας για να αξιολογήσουμε μια Κυβέρνηση δεν θα έπρεπε να είναι η αλήθεια των ισχυρισμών της και η ουσία της πολιτικής της; Νομίζω πως και στα δυο ερωτήματα, για την συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων, όπου και αν τοποθετούνται ιδεολογικά, πολιτικά και κομματικά, η απάντηση θα ήταν "ναι". 

Όταν αποφάσισα να μπω στον χώρο της δημοσιογραφίας, είχα την τύχη από νωρίς να ακούσω, να διαβάσω και να λάβω συμβουλές σχετικά με το τι είναι και τι δεν είναι, αυτό το επάγγελμα. Η δημοσίευση ενός δελτίου τύπου ας πούμε δεν μπορεί να διακρίνει έναν δημοσιογράφο από έναν οποιονδήποτε άλλο πολίτη. Η αυτούσια μεταφορά των ισχυρισμών της όποιας Κυβέρνησης δεν γίνεται να αποτελεί επουδενί, δημοσιογραφικό προϊόν. Αυτές είναι δουλείες για τα Γραφεία Τύπου. Ενώ τα άρθρα που παρουσιάζουν έναν Πρωθυπουργό, ακόμα και αν «τα πάει καλά», ως μεσσία, Μωυσή ή κορυφαίο ηγέτη στην ιστορία της χώρας, δεν μπορεί παρά να προσβάλλουν βάναυσα τη νουμόσύνη ακόμα και των ανθρώπων που τον στηρίζουν και τον εμπιστεύονται.

Στην Ελλάδα του 2020, τη χώρα που όντως με βάση αδιαμφισβήτητα στοιχεία και στατιστικά, αναμένεται να βγει νικήτρια απέναντι στη μάχη με την πανδημία,  τα διθυραμβικά σχόλια απέναντι στην Κυβέρνηση της, ελλοχεύουν τους εξής κινδύνους.

Αφενός το να της πιστώσουμε παραπάνω από αυτό που της αναλογεί, όπως για παράδειγμα την εξαιρετική συμπεριφορά και προσαρμογή στις νέες και απαραίτητες συνθήκες μιας κοινωνίας εκατομμυρίων ανθρώπων και αφετέρου να χάσουμε το δάσος κοιτώντας το δέντρο. Όπως για παράδειγμα, να ξεχάσουμε ότι ο σημερινός Πρωθυπουργός, είναι αυτός που ως Υπουργός της κυβέρνησης Σαμαρά Βενιζέλου απέλυε χιλιάδες εργαζόμενους, κάνοντας ακόμα πιο αόρατους ανθρώπους που σήμερα πανηγυρίζει ότι με τη στάση τους έγιναν ορατοί. Ή να λησμονήσουμε, ότι τώρα πρόσφατα, μια Κυβέρνηση που βρίσκεται χέρι χέρι με όλα τα διαπλεκόμενα εκδοτικά συγκροτήματα, διαθέτοντας μια επικοινωνιακή υπεροπλία άνευ ιστορικού προηγούμενου σε στοιχειωδώς δημοκρατική χώρα, επέδειξε τέτοια αλαζονεία και αντιδημοκρατική κουλτούρα, που προσπάθησε να αφαιμάξει οικονομικά τα λιγοστά μέσα που της ασκούν αντιπολίτευση, πήρε με συνοπτικές διαδικασίες στον έλεγχο της και την πολύπαθη Δημόσια Τηλεόραση τοποθετώντας ως Διευθυντή έναν στενό Σύμβουλο του σημερινού Πρωθυπουργού, ενώ δεν έχασε την ευκαιρία με αφορμή τον κορωνοιό να μοιράσει με αδιαφανείς και σκανδαλώδεις διαδικασίες 11.000.000 ευρώ στα ενημερωτικά μέσα που συγκροτούν τον προπαγανδιστικό της βραχίονα.

Και εύλογα ρωτάω λοιπόν. Γιατί μια Κυβέρνηση που τα πάει τόσο καλά κι έχει τη στήριξη μεγάλης μερίδας της ελληνικής κοινωνίας απεχθάνεται και φοβάται τόσο την αντιπολίτευση, που αποτελεί αναμφίβολα έναν ισχυρό πυλώνα της δημοκρατίας;

Έτσι λοιπόν όσο καλογραμμένο κι αν είναι ένα διάγγελμα, μια ομιλία ή ένα άρθρο, όσο αριστοτεχνικά και αν έχουν τοποθετηθεί οι λέξεις και τα νοήματα, η δουλειά του δημοσιογράφου είναι να δει το περιεχόμενο και να το κρίνει με βάση την πραγματικότητα, ψάχνοντας για ανακρίβειες, μισές αλήθειες, ολόκληρα ψέματα και αναντιστοιχίες. Να αφήσει εν ολίγοις στην άκρη το επικοινωνιακό περιτύλιγμα που φτιάχνουν τα επιτελεία και να ψάξει για την ουσία που αφορά την κοινωνία.

-         Ένας πραγματικός δημοσιογράφος, στο απόσπασμα του Κυριάκου Μητσοτάκη, "Ένα νέο Εθνικό Σύστημα Υγείας χτίζεται, ήδη, καθώς, σε μόλις πέντε εβδομάδες, έγιναν όσα δεν γίνονταν επί δεκαετίες.", θα έπρεπε να ρωτήσει με ποιόν τρόπο και μέσα από ποιες νομοθετικές και κυβερνητικές πρωτοβουλίες συμβαίνει αυτό; Γιατί η Κυβέρνηση δεν έχει πραγματοποιήσει ουδεμία μόνιμη πρόσληψη ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού. Αντιθέτως όταν εξελέγη ακύρωσε 3000 προσλήψεις νοσηλευτών και 1000 προσλήψεις γιατρών, ενώ έσπευσε να αποζημιώσει τις ιδιωτικές κλινικές για την "επίταξη" των ΜΕΘ, με το διπλάσιο τίμημα. Και φυσικά για να διαπιστώσει ένας δημοσιογράφος- αν είναι δημοσιογράφος- αν τα όσα "όμορφα" είπε ο Πρωθυπουργός στο διάγγελμα έχουν την οποιαδήποτε σχέση με την αλήθεια, αρκεί απλά να δει τον κρατικό προυπολογισμό του 2020, τον πρώτο δηλαδή αυτής της κυβέρνησης. Εκεί θα διαπιστώσει ότι οι συνολικές δαπάνες για την Υγεία, είναι μειωμένες σε σχέση με το 2019 κατά 182 εκατομμύρια ευρώ (-4,5%).

-        Ένας πραγματικός δημοσιογράφος στο απόσπασμα από το χθεσινό διάγγελμα του Πρωθυπουργού "Αποδείχθηκε, για παράδειγμα, πως το κράτος πρέπει πρωτίστως να αξιολογείται με βάση την αποτελεσματικότητά του. Και πως, όταν το κράτος δεν γίνεται λάφυρο της εξουσίας, τότε μετατρέπεται σε αληθινή “Πολιτεία”. Όχι σε έναν κομματικό προορισμό. Αλλά σε μία ομπρέλα φροντίδας για όλους. Που αναθέτει την ευθύνη των κρίσιμων τομέων στους πιο άξιους." θα έπρεπε να θέσει τα εξής ερωτήματα. Με ποιο νομοσχέδιο, ποιες οργανωμένες ενέργειες και ποια μεθοδολογία διαφορετικής οργάνωσης της κρατικής μηχανής πέτυχε η κυβέρνηση τα όσα ο κύριος Μητσοτάκης ισχυρίστηκε; Μάλλον με το νομοσχέδιο για το επιτελικό κράτος αλλά και τη διαφορετική πρακτική απέναντι στη διαχείρηση των μετακλητών υπαλλήλων. Ας δούμε πάλι τα επίσημα στοιχεία. Το εν λόγω νομοσχέδιο κατήργησε τις διατάξεις του νόμου 4369/16 περί αποκομματικοποίησης της διοίκησης μέσω της παύσης του Μητρώου Επιτελικών Στελεχών, των Διοικητικών και Τομεακών Γραμματέων των Υπουργείων. Δηλαδή αντί για ένα Μητρώο που θα μοιράζει τις θέσεις της κρατικής μηχανής στα καλύτερα βιογραφικά, θα διορίζονται σε αυτές, οι άνθρωποι που θα επιλέγει η κυβέρνηση. Ενώ στο επίπεδο της διαχείρισης των μετακλητών υπαλλήλων- το οποίο η κυβερνητική παράταξη είχε ως κορυφαία αντιπολιτευτική αιχμή απέναντι στην προηγούμενη κυβέρνηση- αυτό που στην πραγματικότητα έχει να επιδείξει είναι περαιτέρω αύξηση των μετακλητών(!) καθώς και του κόστους τους σε βάθος τετραετίας κατά σχεδόν 40 εκατομμύρια ευρώ(!)

-        Ένας πραγματικός δημοσιογράφος στο απόσπασμα από το χθεσινό διάγγελμα του Πρωθυπουργού "Η κυβέρνηση βρέθηκε απέναντι σε μία πρωτοφανή κρίση. Και αντέδρασε γρήγορα: Διαθέτει περισσότερα από 14 δις για να στηριχθούν εργαζόμενοι και επιχειρήσεις. Και εξασφαλίζει ακόμη 10 δις ευρώ ρευστότητας και πρόσθετα ευρωπαϊκά κονδύλια." δεν θα έπρεπε να θέσει το ερώτημα "που τα βρήκε η κυβέρνηση αυτά τα λεφτά και τα επιδεικνύει ως κάποιον προσωπικό άθλο; Μήπως από τη μείωση της φοροδιαφυγής ή την αύξηση του ΑΕΠ τους 9 μήνες που κυβερνά;". Μα φυσικά και όχι. Τα επίσημα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ άλλωστε δείχνουν τόσο μείωση των εσόδων όσο και του ρυθμού ανάπτυξης, πολύ πριν εμφανιστεί ο κορωνοιος. Συνεπώς γιατί επαίρεται; Μήπως αυτό το πόσο- το οποίο κρίνεται και ανεπαρκές αν το συγκρίνουμε με αντίστοιχες κρατικές ενισχύσεις άλλων χωρών- προέρχεται από το μαξιλάρι των 37 δις. που άφησε η προηγούμενη κυβέρνηση, αυτή που σύμφωνα με τον κύριο Μητσοτάκη "κατέστρεψε τη χώρα" και σε κάθε περίπτωση έχασε και τις εκλογές. Η απάντηση λοιπόν είναι πως ο καρπός των σημερινών πανηγυρισμών Μητσοτάκη περί επιτυχίας, είναι σπορά των προηγούμενων, "των αποτυχημένων και καταστροφέων" σύμφωνα με τα δικά του λόγια.

Η ουσία σε όλα τα παραπάνω δεν είναι η σύγκριση δυο κυβερνήσεων. Αυτή την κάνει το σύνολο του ελληνικού λαού στην κάλπη. Η ουσία είναι η ανάδειξη της τρομακτικά μεγάλης ισχύος που διαθέτει αυτή τη στιγμή η προπαγάνδα της εξουσίας. Και αυτό για να συμβεί, σημαίνει πως είναι πολλοί οι δημοσιογράφοι που κάνουν κακά τη δουλειά τους και ελάχιστοι αυτοί που προσπαθούν να την κάνουν καλά σε τρομερά αντίξοες και εχθρικές συνθήκες.

Όπως και με τα μαύρα χρήματα του ΚΕΕΛΠΝΟ, τα μυστικά κονδύλια των Υπουργείων, τα τηλέφωνα κυβερνητικών στελεχών σε τραπεζίτες για χορήγηση δανείων και διαφημιστικών πακέτων, έτσι και με τα 11 εκατομμύρια της καμπάνιας του κορωνοϊού, η κυβέρνηση εξαγοράζει ιδιοκτήτες ΜΜΕ και δημοσιογράφους. Και αντί για ενημερωτικά μαγαζιά, η χώρα πλέον διαθέτει πλειάδα κυβερνητικών Γραφείων Τύπου που γεμίζουν τα κεφάλια των ανθρώπων με προπαγάνδα και ψέματα.