"H σύγχρονη πόλη έχασε μεγάλο κομμάτι του χαρακτήρα της και παλεύει να βρει νέο πρόσωπο"
Μπουκαλάκια με βερνίκια, σύριγγες, θερμαντικές πλάκες, μεγεθυντικοί φακοί και όλα τα απαραίτητα σύνεργα για να συντηρηθεί ή να θεραπευτεί ένα έργο τέχνης. Αντικείμενα, πίνακες και φωτογραφίες μιας άλλης εποχής, ως μέρος της δικής του κληρονομιάς και φυσικά πολλά βιβλία. Πραγματικά σεμνός, ευγενής, λάτρης της απλότητας και της διατήρησης της μνήμης, ο Ξενοφών Παπαευθυμίου μας άνοιξε τις πόρτες του εργαστηρίου του και συζητήσαμε για πολλά. Όχι μόνο για την τέχνη, ή την αξιοποίηση της βιομηχανικής κληρονομιάς της Πάτρας, θέματα για τα οποία πολλές φορές ζητάμε τη βοήθειά του. Αυτή τη φορά η συζήτηση είναι πιο σφαιρική.
Της Ελευθερίας Μακρυγένη
O συντηρητής έργων τέχνης θα μπορούσε να παρομοιαστεί με έναν γιατρό, που σώζει ζωές. Εσείς πώς το αντιλαμβάνεστε;
Ο συντηρητής έργων τέχνης θα μπορούσαμε να πούμε ότι λειτουργεί ως θεράπων και θεραπευτής της πολιτιστικής κληρονομιάς, καθώς καλείται μέσα από μία σειρά επεμβάσεων και μέτρων προστασίας να διατηρήσει σε καλή κατάσταση τα μνημεία και να θεραπεύσει τις καταπονήσεις και τις αλλοιώσεις που επιφέρει το πέρασμα του χρόνου και οι ανθρώπινες ενέργειες, προστατεύοντας έτσι την υλική αλλά και την ιστορική-πολιτισμική τους υπόσταση.
Τι σας αρέσει στη δουλειά σας; Ήταν στα επαγγέλματα που εντάσσατε στις απαντήσεις σας όταν σας ρωτούσαν «τι θες να γίνεις όταν μεγαλώσεις;». Ποιες είναι οι δυσκολίες της;
Στην δουλειά μου μου αρέσει η γνωριμία και η επαφή με τα έργα καλλιτεχνών και πολιτισμών του παρελθόντος και η δυνατότητα διάσωσης και προστασίας τους. Το επάγγελμα του συντηρητή δεν ήταν τόσο γνωστό στην σχολικά μου χρόνια, αλλά ως επιλογή προέκυψε συνειδητά γιατί από τότε με προβλημάτισε η προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς καθώς υπήρξα θεατής στις δεκαετίας του `60 και `70 της αλλοίωσης της αρχιτεκτονικής ταυτότητας της πόλης μας. Οι δυσκολίες της δουλειάς μας είναι ότι απαιτεί συνεχή εξειδίκευση και ενημέρωση πάνω στις εξελίξεις του τομέα μας, υπομονή, αντοχή και συνδυασμό σωματικού και πνευματικού κόπου.
Υπάρχει χώρος για συντήρηση έργων τέχνης στην Πάτρα ή και την ευρύτερη περιοχή; Ποιο είναι το προφίλ αυτών που απευθύνονται σε σας; H oικονομική κρίση επηρέασε;
Ανέκαθεν υπήρχε χώρος και αντικείμενο στον τομέα της συντήρησης. Τις υπηρεσίες μου τις προσφέρω σε μία πλειάδα κατηγοριών πελατών, που ξεκινάει από τους απλούς ιδιώτες οι οποίοι έχουν στην κατοχή τους ένα οικογενειακό κειμήλιο ή έργο τέχνης, συλλέκτες, ιδιωτικά ιδρύματα και φορείς, Τοπική Αυτοδιοίκηση και Εκκλησία. Η οικονομική κρίση επηρέασε τον τομέα της συντήρησης όπως και όλη την αγορά τέχνης, γεγονός το οποίο εκτός από δυσκολίες που αντιμετωπίσαμε με υπομονή και εργατικότητα, συνέβαλλε σε μεγάλο βαθμό στο ξεκαθάρισμα του χώρου από αρκετούς ευκαιριακούς και ασυνεπείς “επαγγελματίες”.
Eίστε και μουσειολόγος και συμμετέχετε ενεργά στην προσπάθεια για τη δημιουργία Μουσείου Πόλης στην Πάτρα μέσα από την Εταιρεία Αχαϊκών Σπουδών. Μιλήστε μας για αυτό , για τη σημασία του να αποκτήσει η Πάτρα ένα τέτοιο μουσείο. Τι μπορεί να περιλαμβάνει και γιατί έχει καθυστερήσει τόσο η πόλη να το αποκτήσει;
Η δημιουργία του Μουσείου Πόλης των Πατρών είναι ένας στόχος στον οποίο επιθυμούμε να συμβάλουμε ως Εταιρεία Αχαϊκών Σπουδών και πιστεύω ότι θα πρέπει να υλοποιηθεί το συντομότερο γιατί θα είναι ένας χώρος πολιτισμού ο οποίος θα διασώζει, θα επεξεργάζεται και θα προβάλει μέσα από τεκμήρια της νεότερη ιστορία και πολιτισμική ταυτότητα της Πάτρας. Ένας τέτοιος χώρος θα πρέπει να περιλαμβάνει και να παρουσιάζει τεκμήρια σε φυσική και ψηφιακή μορφή και να τα παρουσιάζει με σύγχρονο και διαδραστικό τρόπο ώστε να αποτελεί ένα ζωντανό κύτταρο πολιτισμού. Η καθυστέρηση της δημιουργίας όλα αυτά τα χρόνια, ενώ σε άλλες πόλης της χώρας μας έχουν δημιουργηθεί και λειτουργούν ανάλογα, οφείλεται όχι τόσο σε οικονομικές δυσκολίες όσο στην έλλειψη ευαισθησίας, την άγνοια και την ανικανότητα πολλών από τους αυτοδιοικητικούς παράγοντες της πόλης.
Έχετε αναδείξει πολλές φορές την ανάγκη αξιοποίησης της βιομηχανικής κληρονομιάς , όποια έχει απομείνει, της Πάτρας. Τι σας γοητεύει σε αυτή;
Η βιομηχανική κληρονομιά της πόλης μας είναι ένας τομέας ο οποίος με γοήτευε από τα φοιτητικά χρόνια, όταν και λόγω των σπουδών μου στην Ιταλία, κατανόησα την αξία την πολιτισμική των βιομηχανικών μνημείων. Μέσα από τη βιομηχανική μας κληρονομιά βλέπουμε την τεχνολογική, οικονομική, παραγωγική και κοινωνική εξέλιξη του τόπου μας. Η διάσωση των υπαρχόντων καταλοίπων, η μελέτη και η ανάδειξη αυτής της κληρονομιάς αποτελεί υποχρέωση για την πόλη.
Πάλαι ποτέ αστική πόλη η Πάτρα με κοσμοπολίτικες επιρροές από τη μία και η σύγχρονη πόλη από την άλλη που έχει μείνει πίσω σε αρκετά. Συμφωνείτε; Πού το αποδίδετε;
Οπωσδήποτε η σύγχρονη πόλη έχει χάσει ένα μεγάλο κομμάτι του χαρακτήρα της και παλεύει να βρει ένα νέο πρόσωπο. Μεγάλο μερίδιο στο φαινόμενο αυτό έχει η στρεβλή οικοδομική ανάπτυξη που ξεκίνησε από τα μεταπολεμικά χρόνια και κυρίως από τη δεκαετία του `60, η μετάλλαξη της παραγωγικής και οικονομικής ζωής της και η καθυστέρηση σε πολλές περιπτώσεις δημιουργίας σωστών υποδομών για την σωστή υποστήριξη μία ισόρροπης και σφαιρικής οικονομικής ανάπτυξης και τη δημιουργία επαρκών και σωστών πολιτιστικών δομών και θεσμών.
Αγαπάτε και τη φωτογραφία και είστε δεινός φωτογράφος…Μιλήστε μας γι αυτή τη σχέση
Για “δεινός” φωτογράφος δεν θα μπορούσα να το πω, αλλά η φωτογραφία έχει μπει συστηματικά στη ζωή μου από τα φοιτητικά μου χρόνια, αρχικά ως ένα απαραίτητο εργαλείο αποτύπωσης και τεκμηρίωσης, για να εξελιχθεί στη συνέχεια σε ένα μέσο αισθητικής αναζήτησης και πειραματισμού.
Πού περάσατε τα παιδικά σας χρόνια ; Tι θυμάστε από αυτά;
Τα παιδικά μου χρόνια τα πέρασα στην Πάτρα, όπου και έχω γεννηθεί, και από τα οποία έχω πολύ ζεστές αναμνήσεις καθώς μεγάλωσα μέσα σε ένα ισορροπημένο οικογενειακό περιβάλλον στο οποίο οφείλω και ό,τι έχω καταφέρει να κάνω μέχρι τώρα. Έχω πολλές αναμνήσεις από μία πόλη πιο ανθρώπινη, με κλίμακες και ρυθμούς διαφορετικούς από τους σημερινούς, με περισσότερη επικοινωνία ανάμεσα στους ανθρώπους, και λιγότερο μίσος για το αστικό περιβάλλον.
Ποιο είναι το αγαπημένο σας έργο τέχνης;
Αγαπημένα έργα τέχνης έχω πολλά και από διάφορες εποχές. Θα διάλεγα όμως ένα έργο, οποιοδήποτε, του Θεόφιλου, για τη λαϊκή του αγνότητα και την αμεσότητα της έκφρασής του.
H τέχνη είναι…
..ο τρόπος με τον οποίο ο καλλιτέχνης αντιμετωπίζει τη ζωή
Αγαπάτε…
... τη δύναμη της απλότητας και την αναγκαιότητα της μνήμης
Σας αρέσει…
...η δημιουργία αλλά και η αποδοχή της φθοράς. Με κάνουν να ισορροπώ και να αντιμετωπίζω τις δυσκολίες
Δεν αντέχετε…
...την αδιακρισία, την αλαζονεία και την κενότητα
Ονειρεύεστε….
...Να είμαι δυνατός σωματικά και πνευματικά και να ζω δημιουργικές καταστάσεις με αγαπημένους ανθρώπους
Απολαμβάνετε…
..την ηρεμία, το διάβασμα και να βρίσκομαι με μικρή αλλά καλή παρέα
Ελπίζετε...
...να εκλείψουν οι τοξικές και μη δημιουργικές καταστάσεις από το περιβάλλον και τη ζωή μας
Bio
Ο Ξενοφών Αργ. Παπαευθυμίου γεννήθηκε το 1962 στην Πάτρα. Σπούδασε στη Φλωρεντία, στην Universita Internazionale dell’ Arte, απ’ όπου πήρε δίπλωμα στη Συντήρηση Έργων Τέχνης και στη Μουσειολογία, με ειδίκευση στην Οπτική Επικοινωνία του Έργου Τέχνης. Από το 1988 έχει εργαστεί σαν συμβασιούχος στην 2η Εφορεία Νεότερων Μνημείων, ενώ από το 1990 εργάζεται ιδιωτικά διατηρώντας εργαστήριο συντήρησης έργων τέχνης. Έχει εργαστεί σε έργα πολιτιστικής διαχείρισης, ψηφιοποίησης και τεκμηρίωσης, έχει γράψει και επιμεληθεί βιβλία με ανάλογη θεματολογία και ασχολείται με την έρευνα και τεκμηρίωσης της νεότερης αρχιτεκτονικής κληρονομιάς και του βιομηχανικής και τεχνολογικού πολιτισμού της Πάτρας. Έχει παρουσιάσει φωτογραφική δουλειά του σε δύο ατομικές και αρκετές ομαδικές εκθέσεις. Είναι μέλος του Ελληνικού Τμήματος του T.I.C.C.I.H. (Διεθνής Επιτροπή για τη Διατήρηση της Βιομηχανικής Κληρονομιάς), μέλος της Επιτροπής του Μουσείου Λαϊκής Τέχνης του Δήμου Πατρέων και του Δ.Σ. της Εταιρείας Αχαϊκών Σπουδών.
Ακολουθήστε το thebest.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο thebest.gr
