Μανόλης Αναγνωστάκης: Ο ποιητής και η μεταπολεμική αριστερή διανόηση -Παρουσιάζεται αύριο στο καφέ-μπιστρό ΠΟΠ ΧΟΡΝ

Πάτρα

Παρουσιάζεται αύριο και ώρα 20.30 στο καφέ-μπιστρό ΠΟΠ ΧΟΡΝ, Κολοκοτρώνη 65, (μεταξύ Καραϊσκάκη και Υψηλάντου) στην Πάτρα το συλλογικό έργο «Ο ποιητής Μανόλης Αναγνωστάκης και η μεταπολεμική αριστερή διανόηση» εκδόσεις «Διαπολιτισμός» την επιμέλεια του οποίου έχουν ο Κώστας Βούλγαρης, συγγραφέας και δημοσιογράφος της εφημερίδας «Αυγή» και ο φιλόλογος, συγγραφέας και ποιητής Γιάννης Παππάς.

Στην εκδήλωση - παρουσίαση θα μιλήσουν ο Κώστας Βούλγαρης, ο Παντελής Κυπριανός, Καθηγητής Τμήμ. Επιστημών της Αγωγής και της Εκπαίδευσης στην Προσχολική Ηλικία, Πανεπιστημίου Πατρών και η Μίνα Κωστοπούλου Φιλόλογος. Αποσπάσματα από το βιβλίο θα διαβάσει ο Αλέξης Γκλαβάς, ενώ συντονιστής της εκδήλωσης θα είναι ο δημοσιογράφος και συγγραφέας Κώστας Μπουλμπασάκος.
Για το Μανόλη Αναγνωστάκη και την μεταπολεμική αριστερή διανόηση καταγράφουν τις απόψεις τους οι: Ρούλα Αλαβέρα ποιήτρια και πεζογράφος, Γιώργος Βέης ποιητής, Κώστας Βούλγαρης πεζογράφος και κριτικός λογοτεχνίας, Σοφία Βούλγαρη επίκουρη καθηγήτρια Νεοελληνικής Φιλολογίας στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης, Αλέξης Ζήρας κριτικός λογοτεχνίας, Παναγιώτης Νούτσος ομότιμος καθηγητής Φιλοσοφίας Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, Κώστας Γ. Παπαγεωργίου ποιητής και κριτικός λογοτεχνίας, Τζίνα Πολίτη ομότιμη καθηγήτρια Αγγλικής Λογοτεχνίας ΑΠΘ, Βασίλης Ρούβαλης ποιητής, Τάσος Τρίκκας δημοσιογράφος, συγγραφέας, Άντεια Φραντζή ποιήτρια, ομότιμη καθηγήτρια Φιλολογίας ΑΠΘ και Κώστας Χριστόπουλος εικαστικός καλλιτέχνης.

Για τον Μανόλη Αναγνωστάκη

Ο Μανόλης Αναγνωστάκης είναι από τους ελάχιστους ποιητές που ευτύχησε να εισπράξει εν ζωή την εύλογη ανταπόκριση στο έργο του, εκ μέρους της λογοτεχνικής και της φιλολογικής συντεχνίας, αλλά και του αναγνωστικού κοινού. Τι, άραγε, έχει να προσθέσει ένα αφιέρωμα, μόλις δέκα χρόνια από τον θάνατό του;
Κατ’ αρχήν, έρχεται να αναδείξει, και να φωτίσει περαιτέρω, με σύγχρονους όρους, το ίχνος του Αναγνωστάκη, στα πεδία όπου αυτό αποτυπώθηκε, ήτοι στο πεδίο της ποίησης, αλλά και σε εκείνα της πολιτικής συμμετοχής, της αρθρογραφίας του στην Αυγή, του περιοδικού Κριτική, της κοινωνικής παρουσίας του. Επιπλέον, έρχεται να αναδείξει συνάφειες με ομοτέχνους του, καθώς και να επεξεργαστεί καινούριες προσλήψεις του Αναγνωστάκη, επικαιροποιώντας ερμηνευτικά σχήματα, που αφορούν το έργο του και αυτό των ομηλίκων του.
Γιατί το ίχνος του Αναγνωστάκη είναι εξόχως αντιπροσωπευτικό και σημαίνον μέσα στις διεργασίες της αριστερής διανόησης του Μεταπολέμου. Ακόμα και η σιωπή του: δεν πρόκειται για νεορομαντική πόζα, ούτε για προσωπική στάση, αλλά είναι κι αυτή αντιπροσωπευτική διεργασιών και αδιεξόδων, μέσα στα ιδεολογικά και αισθητικά συμφραζόμενα εκείνης της εποχής.
Έτσι, λοιπόν, όσο κι αν ο Αναγνωστάκης είναι από τους πλέον μελετημένους και διαβασμένους ποιητές μας, η διαδικασία της πρόσληψής του, και της συνακόλουθης αποτίμησης, έχει πολύ δρόμο ακόμη.
Σε αυτή το ταξίδι είμαστε πολλοί οι ενδιαφερόμενοι και οι συμμέτοχοι, απ’ όποια πλευρά και να ψαύει ο καθένας το δικό του παρελθόν και παρόν. Αυτό άλλωστε συνεπάγεται το γεγονός ότι ο Αναγνωστάκης είναι «αντιπροσωπευτικός ποιητής μιας εποχής». (Από τον πρόλογο του Κώστα Βούλγαρη)